Oke dus ik ben erg snel bang voor wat andere mensen denken en voor dingen die ik niet weet. 

Ik was ervanuit gegaan dat ik morgen met mijn zusje tassen zou gaan bedrukken. Ze vertelde me dat ze dit wou doen en ik had ons voor die activiteit ingeschreven. Ik had het mijn moeder vertelt en alles was goed. 

Ineens uit het niets vertelt mijn moeder me dat ze morgen naar een pretpark in de beurt wilt gaan. Ik was in de war geraakt met het strand want beide plekken hebben namen die op elkaar lijken. Ik zei 'is goed, ik moet morgen wel naar dat ding dus ik kan niet mee. Misschien kan ik eerder weg en dan wat later komen?'. M'n moeder keek me raar aan maar zei helemaal niets. Ik dacht: we gaan naar het strand toe. 

Later die avond loopt mijn broertje te praten over het pretpark en hoeveel zin hij erin had. Ik realiseerde me toen pas dat ze naar het pretpark wouden. 

Ik heb al een week lang gepland om die tassen te doen. Toen vertelde m'n zusje me dat ze niet wist of ze mee wou gaan en toen ze hoorde dat ze naar een pretpark kon gaan wou ze al helemaal niet mee. 

Nu heb ik een mega schuldgevoel want ik had me al ingeschreven voor die activiteit en ik kan toch niet zomaar gewoon niet komen opdagen? En ik wil ook niet alleen terwijl de rest van mijn familie zonder me naar het pretpark gaat. Ik wil niet eens naar dat pretpark gaan morgen want het is gewoon zo onverwachts. Mijn moeder wilt ook niet later deze week of volgende week. 

Ik voel me echt serieus in paniek want ik ben maar 1 keer eerder bij die organisatie iets gaan doen en ik kan dan toch niet ineens skippen. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil al überhaupt niet naar dat pretpark. Moet ik dan gewoon alleen thuis zitten? Ik weet het niet..