Ik wil niet meer thuis wonen. Ik voel me hier niet meer goed en het loopt zelfs zo erg op dat ik zelfs mentaal bang voor mijn ouders ben geworden.
Ik eindig bijna iedere avond huilend op bed, overdag vaak paniekaanvallen door hun. Ze behandelen me respectloos en houden niet van mij.
Ik wil hier nu weg, hoe kom ik in een pleeggezin?
Online kan ik niet vinden dat dit een reden zou zijn voor jeugdzorg, kan ik hier verandering in brengen?
ps. sry voor de spelfouten heb dyslectie
Zoals
Trouwens nog 1 vraag weet je zeker dat je naar een pleeggezin wilt? Want ik heb precies hetzelfde meegemaakt als jou maar het was vaak gezellig thuis. En die gezellige momenten zou ik zelf nooit omruilen voor een pleeggezin.
xoxo Troubleshooter
Ik hoor hier wel van “Praten met iemand die je vertrouwd” Maar die zijn er niet. Ik heb geen volwassene om hier mee over te praten. Maar een vriendin weet over mijn problemen maar die is best wel slecht in een ander comforten en heeft zelf genoeg problemen om aan te denken.
Dit topic is tenslotte al 6 maanden oud en mijn situatie is niet beter geworden. Ik heb elke dag van de afgelopen 6 maanden dezelfde gedachte gehad. Ik wil hier nog steeds weg. Mijn ouders geven geen ene ruk om mij. Ik ben wel zeker dat ze mij haten en mij het liefst niet in dit gezin hadden gehad.
Mijn ouders zijn serieus de verschrikkelijkste mensen op aarde. Ze vallen mij mentaal gewoon aan. Zij schreeuwen altijd tegen mij. Ze zeggen de meest respectloze dingen en vinden het dan raar als ik zeg dat is ze niet mag. Ze voelen zich te goed om te kunnen beseffen dat het probleem bij hun ligt en ik kan het echt niet meer hebben.
Ik moet bij de gedachte van mijn ouders gewoon letterlijk huilen.
Hallo Marigold :)
Heb je geen mentor waarmee je kan praten? Je kan ook contacteren idd met De Kindertelefoon want zij kunnen je tips geven om ermee om te gaan en hun misschien te stoppen. Het is geestelijke mishandeling wat je ouders doen en dat is niet toegestaan.
-Dr8gon99
Mijn mentor is geen optie. Hij is nou niet de persoon met wie ik zou willen spreken over mijn thuissituatie. Niemand op school eigenlijk. Ik wil het liefst thuis van school gescheiden laten zodat ik mij op school wel goed kan voelen zonder dat ik er telkens aan wordt herinnerd.
Ik heb tegen mijn ouders gezegd dat ik ze niet mag. Dat is ze echt kut vind. Maar ze voelen zich te goed om te kunnen beseffen dat hun het probleem zijn.
Ze maken me aan het huilen en ik wil gewoon niet meer. Ik wil niet in dit gezin wonen.
Wat doen ze precies waardoor jij je zo rot voelt, schreeuwen ze tegen je of doen ze gewoon ronduit onaardig altijd?
-Dr8gon99
Praten helpt echt. Dat kan ik uit ervaring vertellen. Ik zit in een pleeggezin. Een netwerkpleeggezin. Dat wil zeggen dat Jennifer mensen woont die je al kent. In mijn geval woon ik bij een vriendinnetje bij wie ik in de klas heb gezeten.
Misschien heb je ook een vriendinnetje waarvan ook de ouders een beetje de situatie kennen waar je in zit. Mijn pleegouders zijn heel aardig ze willen het beste voor mij en helpen mij overal door heen. Ik kan het overal met hun overhebben of niet het is maar net of ik wil praten.
Je zou ook naar het Wij team toe kunnen gaan. Ook daar heb ik ervaring mee. Je kunt echt alles vertellen en als het echt nodig is om ergens anders te wonen bijvoorbeeld in een pleeggezin kunnen zij je daar goed bij helpen.
Ook snap ik dat je school en thuis liever gescheiden houdt maar ik vind het fijn om op school er over te kunnen hebben met docenten. Je kent ze een beetje en zij kennen jou een beetje omdat je een groot deel op school doormaakt is er altijd iemand waar je naartoe kunt om te praten almaar nodig is.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.