Hee allemaal.
Al bijna 4 jaar gaat het bij mij "thuis" (want het voelt nergens meer als thuis) niet goed. Veel geruzie, vaak met escalatie. Politie regelmatig aan de deur gehad. Mijn ouders zijn gescheiden. Ik woon nu bij mijn moeder en heb geen contact meer met mijn 'vader' sinds een maand of 3. Dit omdat wij 2 jaar lang veel ruzie hebben gehad waarbij hij regelmatig losse handjes kreeg en ik uiteindelijk ben gevlucht, als het ware. Nu woon ik bij mijn moeder en gaat hier weer alles mis. Zoals vandaag.
Ik luisterde muziek toen zij binnenkwam. Zij zei al meteen op zeurende/botte toon dat het uit moest. Maar ik zei dat het liedje nog geen minuut duurde en ik het graag af wilde luisteren. Daarop gooide ze een stuk of 20 schoenen (waaronder kisten en zware stalschoenen) naar me toe. Ik duwde haar mijn kamer uit, want toen ik normaal vroeg of ze weg wou gaan bleef ze stug staan. Hierop pakte zij een plank van mijn oude bed en dreigde deze naar mij te gooien. Ik vluchtte meteen weer terug mijn kamer in (we stonden op de hal inmiddels) en deed de deur dicht zodat als ze zou gooien ik 'beschermd' was. Ik vond dit belachelijk en kreeg weer eens een paniekaanval. In mijn paniek een vriendin gevraagd of ik naar haar toe kon. Natuurlijk, en van haar moeder was het ook goed! Ah fijn, ik pak mijn spullen zo onopgemerkt mogelijk in. Hoor ik ineens de clicker aan mijn sleutelbos afgaan; mijn moeder had het in haar tas gestopt en deed de deuren op slot zodat ik niet weg kon. Maar ik móest weg, smeekte haar zo ongeveer. Maar nee hoor...
Ik belde mijn vriendin, al hyperventilerend, op dat ik niet wist of het ging lukken. Zij kreeg me rustig en gaf me tips. Weer een paar keer rustig gevraagd of ik alsjeblieft weg kon, morgen na school zou ik gewoon weer terugkomen. Maar niks werkte. Okay, dan maar de sleutels uit haar tas halen! Dus ik pak de tas. Zij probeert hem uit mijn handen te trekken waardoor mijn sleutels eruit vielen. Ik pakte ze vliegensvlug en rende naar de WC om mezelf op te sluiten. Mijn moeder en broertje probeerden de deur open te maken. Toen dit niet lukte, hoorde ik mijn moeder zeggen dat ze de politie dan maar ging bellen. En ze zei ook dat als ik nu weg ging, ik niet meer terug hoefde te komen. Dit leek mij een prima plan, dus liep ik de WC uit. Toen rende mijn moeder op me af. Ze begon aan mijn linkerarm te trekken en weet ik veel en vroeg mijn broertje om hulp. Deze begon mij (net als vorige week en wat keren daarvoor) te slaan en te trappen, terwijl ik amper iets terug kon doen. Weer wat blauwe plekken op mijn benen, joepie... Intussen voelde ik iets tintelen aan mijn hand; mijn moeder had er volop haar tanden ingezet. De afdruk zie je nu (3uur later) nog en het is ook een beetje open. Hierdoor kreeg zij wel de sleutels weer uit mijn hand.
Ik kreeg weer een paniekaanval.

En zo gaat dat nu al de hele tijd. Ik krijg overal allerlei straffen voor en zij en mijn broertje zijn heilig en komen overal mee weg.
Ik ben hier zo klaar mee, ik kan dit niet meer. School begint steeds meer te lijden aan mijn slapeloosheid, vermoeidheid, hoofdpijn en stress. Maar ik móet dit jaar halen en weet dat ik dit absoluut kan!
Ik heb nergens meer een thuis voor mijn gevoel. Ik kan nergens heen. Ja, naar vriendinnen, maar dat is niet om er echt te wonen. Ik wil zo graag weg hier. Ik kan niet meer. Ik ben op na al die ruzies van de afgelopen jaren. Ik wil het huis uit. Maar de enige optie voor mij is een pleeggezin in de buurt. Want het crisiscentrum is te ver van huis om nog naar dezelfde school te kunnen, dezelfde vriendinnen te houden, mijn werk op de manege te blijven doen en mijn allerliefste paardjes te blijven doen. Ik wil weg uit dit huis (familie is geen optie) maar weet niet hoe ik in een pleeggezin kan komen.. Dit kan ik ook niet vinden op internet. Kan iemand mij helpen? Alvast bedankt..!