Pleeg gezin

  • 19 June 2016
  • 6 reacties
  • 249 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
hey,
K heb er heel lang over na gedacht maar k heb besloten dat ik graag naar een pleeggezin wil. Ik zeg eerlijk dat het niet bepaald goed met me gaat. ik heb veel mee gemaakt als 9 jarige( ben nu 13) en het is steeds erger geworden. Ik ben vanaf toen ook begonnen met snijden en pro ana. Me vrienden hebben me verlaten toen ze er achter kwamen dat ik mee deed aan pro ana en me sneed. Ze denken dat het om aandacht gaat. Ik draag elke dag een masker en ben alleen eerlijk tegen me vriendje. Hij probeert me te helpen waar hij kan. Ik wil zelf niet meer zo door gaan, elke nacht hoop ik gewoon niet meer wakker te worden. Zelf heb ik ook al aan zelf moord pogingen gedaan maar die mislukte. Ik zit al 4 jaar bij iemand waar mee je praat ( kom zo snel niet op het woord). Ik wil heel graag me stad uit en ergens ver van mijn woonplaats een nieuw leven starten. Maar ik weet niet hoe dingen werken met pleegzorg, hoe ik het moet doen met me hobby's en school en al helemaal niet hoe ik dit aan me ouders moet vertellen. Ik wil zelf niet naar een van de leeraren of mentoren gaan omdat ik hun niet bepaald vertrouw. Heeft 1 van jullie tips? ik hoop dat ik me tweede jaar van het middelbare kan beginnen ergens anders.
xx A.d.B

6 reacties

Beste A.D.B,

Praat erover met je vriend of ouders. Misschien kun je bij je vriend terecht. Naar iemand toe die je niet kent lijkt mij persoonlijk een zeer slecht idee. Snijdt je jezelf nog steeds en heb je nog steeds annorectia?
Met vriendelijke groet anonieme helper
Zo'n fase is bij meisjes vooral het geval. Her is een pijnlijke en depressiefe fase. Tip stop met snijden die littekens blijven voor eeuwig hoe meer hoe meer je het ziet. En als je vriendje je wilt helpen neem die hulp aan. En als het niet gaat op school begin op nieuw in het tweede jaar op een andere achool met nieuwe vrienden en gedraag je als jezelf je zal zien dat je dan heel snel vrienden krijgt waarmee je alles kan delen
Het is niet zo makkelijk om uit huis te worden geplaatst. Is het mogelijk om dit te bespreken met degene waarmee je al een paar jaar praat? Deze kan dan met je meekijken naar een oplossing waar jij je beter door kan voelen.
Beste A.D.B,

Praat erover met je vriend of ouders. Misschien kun je bij je vriend terecht. Naar iemand toe die je niet kent lijkt mij persoonlijk een zeer slecht idee. Snijdt je jezelf nog steeds en heb je nog steeds annorectia?
Met vriendelijke groet anonieme helper


Echt snijden doe k niet meer het is meer dat k met me scherpe nagels heel wat keren hard over me armen ga. zo krijg je alleen rode strepen. Met pro ana ben k gestopt omdat het voor mij niet bepaald hielp. k heb toch de moed gevonden om met me mentor te praten. en heb een heel gesprek gehad. Ik krijg nu hulp van een of andere zorg team en krijg andere thearapie. Hopelijk heeft dit wel zin. we zullen zien?
Zeker proberen . Maar pleeggezinnen kunnen ook tegen vallen. Stap naar jeugdzorg . Succes!
Hey,
Hoe gaat het trouwens met je? Ik ben heel erg benieuwd! xoxo

Reageer