over mij:
leeftijd: 12 jaar
exen: 3 maar ik heb dr drie afgewezen
uiterlijk: donkerblond lang haar, donker bruine ogen, smalle neus, niet dikke, dunne lippe,
groot: 1,60
gewicht: 39,5
hobby's: tekenen, sporten, chillen met vrienden
zelf beeld: ik vind mezelf heel dik maar iedereen zegt dat ik mager ben en ik skip vaak eten en ik wil anorexia maar ik ben er tegelijkertijd zo bang voor…
en ik durf er met niemand over te praten dus hier doe ik het
Hey bbgirl,
Wat goed dat je hierover op het forum kunt praten! Ik hoop dat we je een beetje kunnen helpen.
Ik zou je zelf echt sterk afraden om anorexia te hebben. Ik denk dat het niet iets is wat je op de een of andere dag krijgt. Het is een heel lang proces en het kan echt fataal zijn.
Misschien een beetje gek, maar ik heb ff je BMI berekend, omdat ik je gewicht echt heel laag vind. En je hebt een BMI van 15,2 wat inhoudt dat je ondergewicht hebt. Dat heb je namelijk bij een BMI lager dan 18,5.
Dit is wat het Voedingscentrum erover zegt: Je hebt ondergewicht. Dan is het extra belangrijk dat je de aanbevolen hoeveelheid voedingsmiddelen (eten en drinken) binnenkrijgt. Eet elke dag een ontbijt, lunch en avondmaaltijd. Sla geen maaltijden over en neem vaker iets gezonds tussendoor. Maak je je zorgen om je gewicht of wil je advies? Neem dan contact op met je huisarts of vraag je ouders om een afspraak te maken.
Misschien lijkt anorexia je fijn, maar het is het echt niet! Je dwingt jezelf om niet te eten en je maakt daarmee heel veel kapot. Het is niet alleen maar even iets lichamelijk afvallen, maar het is ook een heel psychisch proces. Het kost vaak jaren en jaren om er weer van te herstellen en de meeste mensen hebben hun hele leven lang nog last met eten.
Ik zou voor jezelf bedenken waarom wil ik afvallen? Waarom heb ik een slechtbeeld? Waarom vind je jezelf te dik? Als je de reden weet kan je aan dat gaan werken en dat gaat je meer helpen dan een eetstoornis.
Ik denk dat het al wat zegt dat je er bang voor bent, je weet wel dat dit niet de oplossing is en dat dit je niet gaat helpen.
Ik zou er dus echt met iemand over praten! Ik begrijp dat het heel eng en spannend is enzo, maar het gaat je wel helpen, daar ben ik van overtuigd.
Zoek dus echt iemand die je vertrouwt, je hoeft niet gelijk naar je ouders. Maar je kan eerst iemand anders zoeken en het daarmee bespreken en daarna met je ouders. Die persoon kan je daarbij helpen. Je hebt nu nog zelf de situatie in de hand, maar als jij teveel gaat afvallen zijn er andere mensen die over je beslissen. Ik zou er dus nu wat aan doen.
Heel veel sterkte gewenst!
Xx Simply Me
+1
40kg maar anorexia willen? ik raad dat je zeker weten af! eet wat je lekker vind en waar je zin in hebt en wat fruit en groente dat is wat ik doe, niet dat ik in dezelfde situatie zit als jou, ik weeg rustig heel veel en wordt dikkerd genoemt maar ik zeg gewoon dat t aan mijn spieren ligt en verder denk ik van boeien. weeg 58kg ofz en ben 1,60 ben wel een jongen weet niet of dat schilt en ik ben ook 12 jaar, mijn vraag is waarom wil je zo dun zijn?
Bedankt voor de tips! Ik heb er goed over nagedacht en ik denk dat ik wil afvallen omdat het voor mij voelt als alle slechte dingen kwijtraken, en de wereld lijkt beter als ik dunner zou zijn denk ik. Ik moet er wel echt met iemand over praten. Dit is wat ik op een dag eet:
ontbijt: yoghurt met muesli een klein schaaltje
lunch: doe ik doordeweeks niet
avondeten: altijd verschillend maar ik zeg vaak dat ik geen honger heb of dat ik het niet lust
Ik weet dat het best een normale hoeveelheid is.
dit zijn mensen met wie ik er over zou kunnen praten:
me beste vriendin
een vriend van vakantie (we delen veel persoonlijke informatie) en ik vertrouw hem goed
me ouders (dat vind ik te moeilijk)
me mentor (dan ziet me meteen als ‘het meisje dat zichzelf te dik vind’)
Wie zal ik kiezen ?
En nogmaals heel erg bedankt voor alle tips
👁👄👁 liefs van mijjjj
Hey bbgirl,
Dan doe je het afvallen dus niet alleen lichamelijk, maar is het ook een vorm van het uiten van je emoties en gevoelens. Waarschijnlijk omdat je niet goed weet hoe je ermee om kunt gaan? Door je op eten te focussen lijkt dat voor jou een uitlaatklep en het is iets waar je de controle over kan houden. Klopt dat een beetje?
Het is echt heel goed dat je dit in ieder geval van jezelf weet en dat je er goed over nagedacht hebt. Ik vind het fijn voor jou dat je inziet dat je er met iemand over moet praten, want dat is inderdaad heel belangrijk! Dus echt goed dat je zo al bezig bent met de eerste stappen..
Je hebt een mooi lijstje met mensen die je het tegen kan vertellen, ik denk dat het wel helpend kan zijn, dat je weet dat er zoveel mensen zijn die jou gewoon kunnen helpen als jij er met hun over praat, dat is echt heel fijn!
Misschien is het voor jou fijn als je er eerst eens met je beste vriendin over praat, dan is het nog niet zo'n 'officieel' gesprek en je kunt dan met haar ook bespreken dat je er wel hulp bij nodig hebt. Maar dat je het in ieder geval met haar deelt, dat is denk ik ook wel zo eerlijk als beste vriendinnen.
Daarna zou ik dan naar je mentor of je ouders gaan. Dat is natuurlijk heel spannend, maar ik denk niet dat zij je zomaar gaan veroordelen of zien als het meisje dat zichzelf te dik vind. Ik denk dat ze om je geven en je echt willen helpen en je bent het kind van je ouders, die gaan je niet zomaar veroordelen. En je mentor is er gewoon voor om je te helpen, dus je hoeft je ook niet te schamen of bang te zijn voor vooroordelen.
Ik hoop dat je hier wat mee kan en succes met de gesprekken! In ieder geval goed dat je erover gaat praten!
Xx Simply Me
Thanksss alles wat je zei klopt precies
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
