Skip to main content

Hoi, 

Ik ben 15, en heb veel problemen. Ik zie mijzelf wel als een probleem kind en probeer er alles aan te doen om mezelf te veranderen. Mijn ouders vertrouwen mij niet dus laten mij niet naar buiten gaan. Ik ben eergisteren en gister stiekem in de nacht de deur uit gegaan. Want ik mag geen contact meer met mijn vrienden. Dit was de enige optie. Ik mag ook niet naar feestjes.
Ik krijg wel alles van m’n vader en ik mag ook wel veel maar als het buiten huis is dan is het antwoord altijd nee. Ik heb laatst ook nog een incident gehad met een ander persoon waar politie bij betrokken was. Mijn moeder gebruikt dit nu heel erg als reden dat ik niks mag. Terwijl ik hiervoor ookal niks mocht. Ik weet haast niet wat ik moet doen.

Een psycholoog helpt niet en therapie ook niet. Ik ben vaak stiekem gegaan uit school voor een klein uurtje. Maar niks helpt. Ik kan er niks aan doen dat ik zo ben. Het doet soms wel pijn om te zien dat ik vaak genoeg m’n moeder teleurstel maar zij is ook vaak de oorzaak.

Ik ga dit niet meer langer volhouden. Ik heb t gevoel als dit langer doorgaat dat ik te agressief wordt en dingen ga kapot maken of dat ik meerdere mensen pijn ga doen zoals m’n zusjes en broertjes.

Doordat ik niks mag ga ik vaker dingen stiekem doen. Waardoor m’n moeder vaak boos wordt als ze erachter komt. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Mijn moeder zegt al vanaf januari je moet je gedrag aanpassen dan mag je alles. Maar het is nu al mei. Heb haar vanaf januari 3 maanden geholpen met alles. En ben die tijd heel goed voor haar geweest in de hoop dat ik weer met mijn vriendinnen mocht afspreken. Maar in maart/ april was het antwoord nog steeds nee. En sinds deze maand ben ik stiekem uit huis gelopen, Stiekem met vrienden gaan afspreken en veel meer. Weet iemand hoe ik hiermee moet omgaan? Want ik hou dit niet langer vol. 

Ik denk dat een psycholoog wel kan helpen met een bepaalde behandeling alleen dat is niet na 3 a 4 behandelingen voorbij


Hoi,

We lezen dat het thuis al een poos niet zo goed gaat.  Jij probeert zelf al om de situatie te veranderen, en om ander gedrag te laten zien thuis. Dat zijn goede stappen om te zetten!
Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren.

groetjes, Mariska


Hey! Ik ken je gevoel heel goed!

Ik heb exact hetzelfde meegemaakt, alleen sommige dingen anders. In grote lijnen kan ik je gevoel zeker delen. Het is duidelijk dat je echt inzit met de situatie. Alleen mag je het probleem niet alleen bij jezelf leggen. Ruzie maak je altijd met twee. Ik heb ook vaak dingen fout gedaan, en daardoor minder gemogen of gewoon niets. Ondertussen na 5 jaar, zijn we erdoor gekomen. Soms kan tijd veel doen. Misschien moet je eens goed met je mama praten en duidelijke signalen geven? Alleen moet je weten dat je ouders je soms dingen verbieden met een rede. Dat gaat niet alleen over vertrouwen, maar ook over veiligheid. Ik ben 15 jaar en ik mag ook nog niet vaak afspreken. Maar mijn ouders zijn bang dat het misloopt, omdat zij ook weten dat de jeugd heel hard kan zijn.  Ik begrijp dat je dingen stiekem gaat doen, wat ik ook vaak heb gedaan. Maar dat is de oplossing niet hè. Is er niemand anders waar je mee kan praten? Hopelijk kan dit je wat helpen, want ik ben natuurlijk geen psycholoog. Maar als ik je verhaal lees, herken ik veel van mezelf daarin. Ik ben even oud als jou, en dat zorgt ervoor dat ik je beter kan begrijpen. Maar ik heb geleerd dat je soms ook is moet proberen in de plaats van je ouders te denken. Waarom doet mijn mama dat? Het ligt nooit alleen aan jou, maar vaak is het iets kleins, dat alles opblaast… Wanneer is het begonnen? Misschien moet je daar is aan denken en proberen nadenken over wat beter kan? Want je mama zal misschien weten dat je zo stiekem doet, en dat ze je daarom nog niet vertrouwd? Is er iets gebeurt waardoor ze je niet vertrouwd?


Reageer