Skip to main content

Hiii ik wilde even mijn verhaal kwijt en weten wat ik met deze situatie moet doen.

 

ik ben 16 jaar en ik woon nog thuis bij mijn ouders en broer. De laatste tijd hebben mijn ouders (vooral mijn moeder) en ik veel ruzie. Als ik mijn kant van het verhaal wil vertellen luisteren ze niet naar me en geven ze mij eigenlijk meteen de schuld over dingen. Ook als ik iets kwijt wil beginnen ze meteen over zichzelf inplaats van dat ze naar mijn verhaal luisteren. Ook als ik kritiek geef of zeg als ik iets vervelend vind kunnen ze ook gewoon chagarijnig worden. Mijn moeder loopt gewoon weg als het gaat over mijn gevoelens en dan is het volgens haar meteen een discussie wat helemaal niet waar is. Ik weet niet wat ik hiermee aan moet want ik word er alleen maar verdrietig van, omdat ik met niemand thuis over dingen kan praten:(  

ik laat me ook niet meer gek maken door mijn ouders. Iedere keer als er iets gebeurd wilt mijn moeder een knuffel en zegt ze “ik hou van je” maar de dag daarna doet ze het meestal weer.

heyy,

ik heb prc het zelfde. mijn ouders geven me dan ook echt van alles de schult, als er te veel haar zit in het douceputje bij eigenlijk alles. als ik dan boos word worden zij heel boos ik ben daarom ook al meerdere keren weg gelopen maar ik kwam altijd terug. heel soms geven ze mijn pupertijd de schult maar altijd noemen ze me dom of zo iets van dat haar in dat douce putje was vandaag gebeurt, toen vroeg mijn moeder of ik een kapper wou worden terwijl ze gister zelf haar haar in knipte (vraag me nii waarom) hoedan ook ik wil echt dat mijn ouders er voor me zijn maar helaas zijn ze dat niet. We zitten ook in een hele drukke periode met het werk van mijn ouders dus worden ze heel boos om ook maar een stofje. ik wil graag dat ze iets minder boos enz zijn maar dat zijn ze niet en ik word er gek van.


Misschien kan je met vrijwilligers van de kindertelefoon praten 

Want je zit in een lastige situatie 


Beste @Anoniemblijven_ 

Je schrijft dat je ouders kritiek en je gevoelens uiten een discussie zijn en dat je het jammer vind dat je ouders je de schuld van sommige dingen geven. 

Misschien is het een idee als je met ze bespreekt wat je niet leuk vind en bedenk ook wat je hoopt te veranderen in het gesprek.

Je kunt ze dan vertellen waar je mee zit. 

Het gebeurt mij soms ook en zelf vind ik het ook moeilijk om het er over te hebben met mijn ouders maar hoe meer ze weten van je problemen hoe beter ze je kunnen helpen 


Beste @Anoniemblijven_ 

Je schrijft dat je ouders kritiek en je gevoelens uiten een discussie zijn en dat je het jammer vind dat je ouders je de schuld van sommige dingen geven. 

Misschien is het een idee als je met ze bespreekt wat je niet leuk vind en bedenk ook wat je hoopt te veranderen in het gesprek.

Je kunt ze dan vertellen waar je mee zit. 

Het gebeurt mij soms ook en zelf vind ik het ook moeilijk om het er over te hebben met mijn ouders maar hoe meer ze weten van je problemen hoe beter ze je kunnen helpen 


jaa dit heb ik al meerdere keren geprobeerd en gedaan, maar niks blijkt te werken:( ik krijg meteen de schuld of ze beginnen over hunzelf en negeren mijn verhaal.


Reageer