Zins een tijdje zijn mijn ouders zich heel anders gaan gedragen, ze worden vaak boos op me omdat ik zogenaamd niet normaal antwoord kan geven en dat komt dan omdat ik in de pubertijd zit volgens mijn ouders. Net werd mijn vader boos omdat ik geen goed contact had met mijn leeftijdsgenoten. Mijn vader ging helemaal vragen hoe het contact ging met een leeftijdsgenoot tijdens een schoolfeest afgelopen vrijdag. Dat ging zegmaar zo, vader: maar waar praten jullie dan over. Ik: o gwn, hoe vind je het feest? Ja leuk (voorbeeld van hoe het gesprek ging). Waarop mijn vader zie: maar dat is toch aardig van hem, hij wou waarschijnlijk gwn weten hoe je het vond, en gingen jullie nog dansen samen. Ik: niet echt, ik beweeg gwn een beetje. Vader: o dus jullie stonden gewoon stil op de dansvloer. Toen sleepte hij mijn broertje erbij en zei: waarom staat iedereen om ons heen te dansen. (Dat moest dus mij en mijn  vriend op het feest voorstellen). En mijn vader zei. Zie je nu hoe het is als je zo flauw doet en hoe vervelend dat is? Dus toen werd ik boos en wou ik naar mijn kamer en normaal houd mijn vader me dan tegen (als er zoiets gebeurt) maar dit keer kwam ik er langs en toen schreeuwde hij tegen mij: ga er maar eens over nadenken wat ik net zei! Ik snap er echt niks meer van. Later hoorde ik me ouders  nogal luidruchtig praten over wat er net was gebeurt en iets van dat ik mijn excuses moest aanbieden ofzo. Verder kon ik het niet horen... dus nu wil ik wel weten of er meer kinderen zijn die ook ouders hebben die zo doen en wat je het beste kan doen want ik wil niet dat zoiets nog een keer gebeurt. Ik snap dat iemand zou zeggen dat ik er met mijn ouders over zou moeten praten maar daar heb ik echt geen zin in want dat wordt waarschijnlijk dan weer een ruzie zo van: ja maar je bent zelf zo flauw en vervelend maar dat zou wel bij je puberteit horen enz...