Hoi allemaal, ik wou even mijn verhaal kwijt en misschien wat advies ontvangen van jullie.
Sinds een jaar , weet ik dat mijn zus autistisch is.
Op het moment dat ik het hoorde waren er nog weinig problemen, maar op een gegeven moment ging mijn zus niet meer naar school.
Mijn ouders belden mij dan en legden eigenlijk de verantwoordelijkheid een beetje op mij dat ik mijn zus uit bed kreeg en dat ze naar school ging.
Ze snapten zelf ook wel na een tijdje dat het niet de oplossing was en nadat mijn zus 3 weken niet naar school ging hebben ze (in overleg met de school) jeugdzorg ingeschakeld voor mijn zus.
Dit sloeg alleen helaas niet aan en mijn zus gaat nog steeds niet naar school.
Inmiddels heb ik eigenlijk het idee dat mijn ouders het er zelf zo moeilijk mee hebben dat ze eigenlijk zelf ook pissig zijn en veel minder zijn hoe ze voor alle problemen waren.
Daardoor raakte ik langzaam aan in een spiraal van negativiteit en ben ik weken lang ziek geweest, ook zijn mijn schoolpunten zo ver gedaald dat ik hard mijn best moet doen om op mijn niveau te blijven.
Ook heb ik het idee dat mijn zus eigenlijk helemaal niet vrolijk meer is.
Ik zie haar nooit vrolijk zijn of genieten van dingen waar ze vroeger wel zo van genoot.
Ik vind het thuis helemaal niet meer gezellig en ik vroeg me af of er iemand was die hier wat meer ervaring mee heeft en me wat tips kan geven hoe ik het beste met mijn zus omga, hoe ik positief blijf en hoe ik gemotiveerd blijf voor school.
Ik hoop dat jullie wat tips hebben en ik porbeer op alles te reageren.
