Mijn vader en moeder hebben twee kinderen gekregen. Ik ben nummer 2. Zowel ik als mijn zus doen een opleiding in de zorg. Alleen mijn zus doet een opleiding op de uni en ik op MBO 4. In mijn moeders ogen doe ik niks goed. Alles wat in het huis moest gebeuren moet ik vaak doen. Mijn moeder is druk met haar werk en moet vaak in de avond nog dingen voorbereiden (ze verzorgt studiedagen). mijn vader werkt 24 uur en dan 48 uur niet, maar in de 48 uur dat die niet werkt, geeft hij ook vaar trainingen of neemt examens af. Hierdoor komt er ook veel op de schouders van mij en mijn zus te liggen. Dit is al vanaf toen ik klein was. Vroeger was het alleen eigen bordjes in de vaatwasser, kamer opruimen en helpen met stofzuigen.
De laatste tijd gebeurt het steeds vaker dat ik de klusjes van mijn zus moet overnemen, omdat zij het te druk heeft met leren. Terwijl ik het drukker heb. Zo had ik 4 toets op een dag (toetsweek dus had nog veel meer toetsen die week). Toen ik dit aangaf dat ik het ook druk had, maakte dat niet uit. ‘Ik doe maar MBO hoe moeilijk kan dat nou zijn?’ hoor ik steeds van mijn moeder als ik er over beging. Volgens haar is MBO alleen maar praktijk en hoef ik niet te leren. (5 dagen school, gemiddeld tot 3 halve 4 waarvan ik maar een dag praktijk heb ne dan 2 uur. Ehm wat doe ik dan de rest? ).
mijn moeder geeft mij ook om niks en alles huisarrest. Zo had ik een norm veel buikpijn en heb ik mijn ziekgemeld. Ik had alleen een toets. einde van de middag kreeg ik een mail van mijn mentor. Dat ze haar zorgen maakte om dat het mijn 2e keer voor een toets ziek naar huis ging. Hiervoor heeft mijn moeder mij 2,5 maand huisarrest gegeven. Zo zijn er nog veel meer dingen waarvoor ik straf krijgt en mijn zus in de hemel wordt geprezen.
is het gek dat ik het gevoel heb dat ik niks mag en mijn zus voor wordt getrokken en dat ze haar belangrijker vinden.
