Hey MissyAnoniem,

Wat vervelend dat je moeder op deze manier handelt, heel begrijpelijk dat je daarom kwaad op haar bent. Je topic schreef je gisteren en het ging erover dat je vandaag zou weglopen of in ieder geval bijvoorbeeld mee met een vriendin? Hoe is het gegaan en wat heb je gedaan?

Denk jij eigenlijk dat dit een goede oplossing is? Ik weet zeker dat dit niet de goede manier is om dit op te lossen of te vermijden. Je moeder gaat je waarschijnlijk alleen maar meer wantrouwen. Praten met haar werkt ook niet, dat maak ik tenminste op uit je verhaal.

Misschien is het daarom een idee als je eens contact opneemt met een organisatie als Fier of Veilig Thuis. Want dat je moeder op deze manier handelt is niet oké, ook niet dat ze je telefoon afpakt dat is al ding één, maar dan ook nog met fysiek geweld, dat is niet normaal.

Zo'n organisatie kan met jouw meedenken over jouw thuissituatie.

Bij Fier kun je ook een account aanmaken, dan kun je vaker komen chatten zonder dat je het steeds opnieuw hoeft uit te leggen. Dan kun je verder vanaf het punt waar je de vorige chat was gestopt. Je hoeft daarvoor alleen maar een gebruikersnaam en wachtwoord aan te maken. Bij Fier werken professionele hulpverleners. Je kunt bij hun gratis en anoniem chatten. Voor meer informatie kun je kijken op hun site:  www.fier.nl

Je kunt ook gratis en anoniem met Veilig Thuis chatten. Je kunt dan ook je gegevens achterlaten zodat ze je verder kunnen helpen, maar dat hoeft niet. Hun bieden ook de mogelijkheid om (anoniem) een melding te doen over de situatie, waarna hun een onderzoek starten en aan de hand daarvan handelen. Meer informatie staat op hun site www.veiligthuis.nl

Beide organisaties kun je 24/7 bellen, anoniem.

De Kindertelefoon kan jou ook helpen met een gesprek met Veilig Thuis. Dat je dus met z'n drieën een gesprek voert, dat kan alleen telefonisch. Hoe dat werkt wordt uitgebreid uitgelegd in dit topic

Heel veel sterkte gewenst!

Groetjes,
Simply Me

Om de een of andere reden komen de meldingen van nieuwe reacties niet binnen op mijn mail (of zie ik ze over het hoofd). Maar dat maakt niet uit.

Een vriendin van mij zei de dag nadat ik deze topic op had gestart dat het beter was als ik gewoon weer naar huis ging. Na de les twijfelde ik even, maar uiteindelijk ben ik toch maar naar huis gegaan.

Die ochtend had mijn moeder me weer compleet genegeerd, maar toen ik thuis kwam deed ze opeens heel lief. Ze zette thee voor me en wilde de hele tijd knuffelen en samen dingen doen. Ik was daar niet van gediend en ben boven gaan zitten om mijn huiswerk af te maken.

De laatste paar dagen gaat het weer een beetje normaal. Ik heb een beetje het gevoel dat mijn ouders zo min mogelijk met me praten, maar ik heb daar geen last van. Ik heb namelijk liever dat ze niet met me praten dan dat ze me uitschelden.

Omdat ik het wel een beetje vreemd vond dat mijn moeder opeens zo overdreven lief deed na school heb ik het met een vriendin besproken. Die zei dat het ermee te maken kan hebben dat ze ADHD heeft. Volgens haar kan het dan zo zijn dat iemand ineens heel kwaad wordt, maar dat het een paar uur later weer helemaal weg is en ze zich van geen kwaad bewust zijn. Haar nichtje heeft er ook last van. Bij haar is het zelfs nog iets extremer. Dan kan ze een woedeaanval hebben en een kwartier later weer helemaal gezellig doen. Mijn vriendin zei ook dat ze begrijpt dat het heel verwarrend is en dat ik ook geen behoefte heb aan gezellig doen als ik die ochtend nog zo vervelend werd behandeld.

Ik heb het ook met mijn moeder besproken. Zij zegt dat het allemaal wel zo ongeveer klopt, maar dat ze nooit vergeet wat ze gezegd en gedaan heeft (daar heeft het nichtje van mijn vriendin dus wel last van). Maar ze deed opeens zo aardig omdat ze zich wel schuldig voelde. In haar woorden ‘had het wel iets minder gemogen’. Misschien klinkt het een beetje bitchy van mijn kant, maar ik vond het fijn dat ze zich schuldig voelde. Ik dacht altijd dat het haar gewoon geen ene reet kon schelen.