Vraag

moet ik het aan mijn ouders vertellen?

  • 26 October 2019
  • 3 reacties
  • 107 Bekeken

Badge

-Meisje (?)

-13 jaar

-VWO derde jaar

(lees aub het hele ding.)

—————

Ik weet vrij zeker dat ik depressief ben maar ik ben nog nooit naar een volwassene of profesional gegaan dus het is niet gediagnostiseerd. Ik heb eerlijk gezegd ook niet het idee dat mijn ouders het wat uit zou maken. Ik heb een keer eerder mijn ouders geconfronteerd, ik was totaal niet onduidelijk dus ik zie niet waarom ze het niet serieus namen. Ik zij letterlijk ‘Hey, ik haat mezelf eigenlijk heel erg.’ En begon te huilen. Sorry, mischien moet ik me hier niet boos om voelen maar na dat gesprek was het als of ze het vergeten waren. Tot natuurlijk een maand later, wanneer ze me uitlachen omdat ik huilde. Mijn moeder heeft soms depressieve episodes waar ze zich voelt als of ze waardeloos is (hAh sAmE), dus het is niet alsof mijn familie niet bekent is met het concept van depressie etc. Ze zien ook niet al de rare dingen die ik doe,,,, bvb. random agressief op de tafel slaan of rare geluiden maken. Dit doe ik omdat ik soms (denk dat het ‘intrusive thoughts’ heet) rare gedachten krijg en ik iets moet doen om ze uit mijn hoofd te halen. Maar ik doe het soort van al heel lang en doe het best wel heel vaak. Ik ben is een keer een hele maand thuis gebleven (in de zomer vakantie, k moet wel naar school) en het maakte hun ook niks uit. Ik heb mijn fucking best gedaan op school en zit nu op VWO+ met een jaar over geslaan. Dit is niet om op te scheppen maar ik wil gewoon dat mijn ouders meer dan een keer hadden gezegd dat ze trots op me waren, of iets speciaals hadden gedaan om te vieren. Dus ja, ben ik dan gewoon het tweede kind dat jullie nooit wouden of van hebben gehouden? Ik bedoel, ik werd letterlijk geboren zodat mijn broer een vriendje had. (Dit is letterlijk aan mij vertelt.) Ik kan nog wel eeuwen doorgaan over het fiasco dat mijn broer is maar laat ik maar mijn vraag stellen. Ik heb het gevoel dat het mijn ouders niks uit zal maken maar ik wil toch hulp zoeken, moet ik toch weer een gesprek met hun beginnen. Het zijn de enige volwassene die ik het zou willen vertellen, want ik ga het niet aan mijn fucking leraren vertellen. Das alles,,, bedankt als je zo ver hebt gelezen.


3 reacties

Ten eerste wil ik zeggen dat ik heel trots op je ben. Vwo is heel moeilijk, en dan ook nog een jaar over geslaan en naar vwo+?? Poehpoeh. Maar oke, dit is idd echt heel erg vervelend. Heb je misschien iemand op school waar je het aan kan vertellen? Een mentor of een docent? Je kan ook aan je ouders vragen of ze iets voor je kunnen doen, maar dat ze er zo mee omgaan is echt heel erg vervelend voor je. Misschien kan je er nog met je moeder over praten, als zij zich kut voelt, dat je dan met haar jullie gevoelens kan bespreken. Ik hoop dat dit helpt, en hou me alsjeblieft op de hoogte😊

Reputatie 4
Badge +3

Ten eerste wil ik zeggen dat ik heel trots op je ben. Vwo is heel moeilijk, en dan ook nog een jaar over geslaan en naar vwo+?? Poehpoeh. Maar oke, dit is idd echt heel erg vervelend. Heb je misschien iemand op school waar je het aan kan vertellen? Een mentor of een docent? Je kan ook aan je ouders vragen of ze iets voor je kunnen doen, maar dat ze er zo mee omgaan is echt heel erg vervelend voor je. Misschien kan je er nog met je moeder over praten, als zij zich kut voelt, dat je dan met haar jullie gevoelens kan bespreken. Ik hoop dat dit helpt, en hou me alsjeblieft op de hoogte😊

Pizza888 je bent echt een held!! 
luister naar pizza888 hij heeft gelijk.

Stay Strong Your Not Alone!🖤💪🏻

Hey,

 

Je kunt ook klasgenootjes om hulp vragen als je dat fijn vindt, of andere mensen die je kent op school.

Reageer