Hoi allemaal, ik ben Romy en ik heb een moeder met een NAH. Dat is een niet aangeboren hersenletsel. Ik heb hier soms veel moeite mee. Ik ken mijn moeder ook zonder nah.
Als eerste zal ik vertellen hoe mijn moeder aan een NAH komt. Mijn moeder heeft een ongeluk gehad met een scooter, hierdoor heeft ze een hersenkneuzing gehad en een dubbele hersenbloeding. De eerste week lag ze in het ziekenhuis. Dat was een heftige week,want ik moest gewoon naar school en mn dingen doe die ik altijd moet doen.
Soms voel ik alsof ik letterlijk mijn moeder heb verloren, omdat ze een heel ander persoon is dan voor het ongeluk, nu is ze sneller vermoeid en reageert ze anders, ze kijkt ook heel anders uit haar ogen. Je kan haar niet meer zomaar een dikke knuffel of kus geven, dat vind ze niet zo leuk en fijn meer. Ook als ik zelf boven ben. Omdat k even alleen wil zijn, probeerd ze mij naar beneden te lokken met leuke muziek en dergelijke . Ik voel me heel eenzaam omdat ik het gevoel heb dat ik de enige ben met een moeder met een NAH. Ik snap dat sommige mensen zich schamen, tis ook niet niks. Maar als je erover praat, voelen wij ons allemaal prettiger.
Groetjes Romy16
