Hoi,

Wat lief dat je eerst aan hulp voor je moeder denkt. Alleen voor jou zal het ook niet niks zijn, dus ook jij mag hierbij om hulp vragen!

Ik denk dat het in zo’n situatie slim is om er een volwassene bij te betrekken. Je zou een docent van je kunnen vragen om met je mee te kijken bijvoorbeeld.

Ik weet je leeftijd verder ook niet, maar je zou ook eens samen met een volwassene een berichtje kunnen sturen naar bijvoorbeeld een maatschappelijk werker. Dit is niet meteen hele zware hulp, maar is meer oppervlakkig. Wanneer deze persoon jullie niet echt kan helpen, kan diegene doorverwijzen naar een organisatie die dat wel kan.

Je zou ook zelf het gesprek aan kunnen gaan, maar daarvoor moet je wel stevig in je schoenen staan en dat durven natuurlijk. Ik vind het echt al heel dapper dat je deze stap al gezet hebt.

Mijn voornaamste advies is dus om een volwassene erbij om hulp te vragen, om met je mee te kijken. Hierbij mag je ook aangeven als jij het allemaal teveel vindt, en eventueel zelf ook graag hulp wil.

Ik hoop dat ik je hiermee een beetje verder heb kunnen helpen, en anders hoor ik het graag :)

Succes en ik hoop nog eens van je te horen!

Lizet