Heyy
Wat heftig dat je moeder depressief is en ook nog eens ziek is.. Je voelt je er schuldig om, maar dat is niet nodig! Jij kan er echt niks aan doen dat dit gebeurd!
Je kan misschien eens een gesprek met iemand aankaarten? Ik zou het snappen dat je dit niet met je moeder wilt bespreken, maar misschien kan je wel met je vader praten hierover? Verder kan je ook altijd met je mentor praten, met de huisarts of een vertrouwenspersoon. Praten helpt en lucht op. Door het praten kan je namelijk steun krijgen om er mee om te gaan.
Wat mij wel helpt/heeft geholpen om dingetjes te verwerken is schrijven. Als ik mijn hoofd even moet legen schrijf ik mijn gedachtes op papier waardoor mijn hoofd eventjes wat leger word. Misschien is dat iets wat je kan helpen.
Je kan ook iedere dag tussen 11:00 en 21:00 met de kindertelefoon chatten of bellen als je daar je ei even kwijt wilt. De mensen daar kunnen je ook een goed luisterend oor bieden en kunnen je denk ik ook goed helpen om hier mee om te gaan. En je mag natuurlijk ook altijd je verhaal op het forum kwijt wij zijn er ook voor je!
Groetjes van mij!
Hoi,
Dat ik me er schuldig om voel komt, omdat ik vaak te horen krijg dat ik te rustig of juist te druk ben. En ik heb zelf ook best wel problemen de laatste tijd en dat kan mijn moeder en eigenlijk ook mijn vader er niet bij hebben.
Ik kan er thuis ook niet over praten, want niemand weet dat ik dit weet en dat ga ik ze ook niet vertellen.
Mijn mentor/docenten/vertrouwenspersoon ken ik amper. Ik heb alleen online mentorgesprekken gehad. En de laatste lessen irl op school ook al gehad
Ik schrijf zelf ook veel dingen op en dat helpt ook wel. Maar het helpt niet altijd.
Ik weet zelf ook niet zo goed wat ik moet doen of hoe ik geholpen kan worden. Praten kan dus gewoon echt niet. Behalve hier dan op het forum. Dankjewel
-Ballon
Heyy
Dat ik me er schuldig om voel komt, omdat ik vaak te horen krijg dat ik te rustig of juist te druk ben. En ik heb zelf ook best wel problemen de laatste tijd en dat kan mijn moeder en eigenlijk ook mijn vader er niet bij hebben.
Ondanks dat je ouders zoveel aan hun hoofd hebben en dit er misschien niet bij kunnen hebben kan je echt met ze praten.. Ondanks dit alles zijn je ouders er namelijk echt voor jou en ze geven echt heel veel om jou! Je mag jouw problemen en dingen echt bij ze kwijt! Dat schuldgevoel snap ik op zich wel het voelt misschien alsof het jou schuld is en je wilt natuurlijk niet dat je moeder zich zo voelt, maar het is echt niet nodig je kan er echt niks aan doen dat dit allemaal gebeurt!
Mijn mentor/docenten/vertrouwenspersoon ken ik amper. Ik heb alleen online mentorgesprekken gehad. En de laatste lessen irl op school ook al gehad
Misschien is het goed om een afspraak met je huisarts te maken? Je hebt waarschijnlijk ook niet echt een band met je huisarts, maar dat kan juist fijn zijn. De huisarts staat namelijk los van je kring en is er ook om mee te praten! Ik denk dat dat je goed kan helpen en de huisarts kan je echt goede steun en hulp bieden! Je kan natuurlijk ook altijd met de kindertelefoon chatten of bellen. Dat kan iedere dag tussen 11 en 21 uur en is ook anoniem.
Ik weet zelf ook niet zo goed wat ik moet doen of hoe ik geholpen kan worden. Praten kan dus gewoon echt niet. Behalve hier dan op het forum. Dankjewel
Daarvoor is het forum! Dit is zo’n fijne en lieve plek waar je gewoon je verhaal kwijt kan als je dat wilt! Je word hier ook ontvangen door hele lieve mensen die je zo goed mogelijk willen helpen. Als er wat is mag je dan ook altijd hier op het forum terecht
Groetjes van mij!
Hoi,
Misschien kan ik er niet alles aandoen dat dit gebeurt, dat weet ik, maar ik voel me wel teveel. Voor mijn verhaal is amper ruimte. Dat is logisch in deze omstandigheden. Maar mijn ouders praten er niet over en eigenlijk hoor ik dit niet te weten..
Ik weet niet zo goed wat ik bij de huisarts moet doen. Ik kan wel praten over de situatie, maar behalve dat zie ik niet ik wat mij dat helpt.
-Ballon
