Hey,
Ik (meisje,14 jaar) had al een topic gemaakt over dat ik mijn moeder te streng vond. Dat is eigenlijk helemaal niet zo ben ik achter gekomen, het is mijn stiefvader. Ze zijn nu drie jaar samen, maar het word steeds erger. Please lees dit!!
Aan het begin was de relatie tussen mij en mijn stiefvader al heel slecht. We hadden steeds discussies en hij schreeuwde gewoon tegen me. Daarna ging het beter (dacht ik) , want ik gaf hem gewoon gelijk om de discussie te voorkomen. Zelfs als hij me van iets beschuldigde wat ik niet heb gedaan. Maar hij begint steeds meer met mijn leven te bemoeien. Mijn moeder is eigenlijk wel prima, maar ze laat mijn stiefvader gewoon zijn gang gaan. Sommige dingen mag ik niet en andere wel. Sociale dingen en creatieve dingen mag ik wel, maar de rest niet. Ik mag geen tv kijken behalve het jeugdjournaal, ik moet om negen uur al slapen (ook in het weekend), ik heb een 1 uur en 15 minuten schermtijd en daarna mag ik niet meer op een scherm. Op mijn laptop mag ik alleen schooldingen doen (alleen Google ik stiekem). En ik wilde een tablet kopen voor mezelf om af en toe eens op te gamen, maar dat mag niet eens. We kunnen wel extra schermtijd krijgen, maar voor een klusje krijg je maar een kwartier extra schermtijd.
Ik ben best verantwoordelijk en ik heb genoeg zelfdicipline om met deze dingen om te gaan. Ik probeerde het ze te bewijzen om heel erg mijn best te doen op dingen. Met klusjes (kreeg ik ook gelijk extra schermtijd), maar ook op de middelbare heb ik nog maar 1 onvoldoende gehaald (ik zit nu in de 2e van gymnasium. En ik heb ook gewoon een prima sociaal leven. Ik spreek genoeg af en ik had ook pas een slaapfeestje en we hebben weer plannen voor een filmavond.
Maar hoe hard ik me ook probeer te bewijzen, het is nooit goed. Mijn stiefvader heeft me zelfs pas nog onverantwoordelijk genoemd. Wat me het meest kwetst is een paar maanden geleden gebeurd. Mijn zusje (12) en ik hadden een grote ruzie waarbij ze zelfs zei dat ik dood mocht gaan. In principe had ze het zelf gestart. Ze schreeuwde tegen mij en het gaat al wat langer zo, dus ik had eindelijk het lef om een keer terug te schreeuwen. Ze is echt heel gemeen, maar ze heeft ADHD, dus gebruikt ze dat gewoon als excuus ofzo. Toen schreeuwde ze dat ik dood mocht en dat kwetste me zo, dat ik het aan iemand kwijt moest. Dus ik had het aan mijn stiefvader vertelt (grootste fout van mijn leven).
Hij vertelde het toen tegen mijn zusje, terwijl ik erbij was, en vertelde het zo dat hij alleen haar op haar kop gaf en mij niet (wat mijn zusje keihard haat, en hij weet dat). Hij zei er letterlijk bij wanneer ik dat gezegd had. En nu elke keer als ik iets fout doe (en ik doe niet echt iets fout), zegt hij van ‘Je zeurt wel over je zusje, maar je bent zelf een stuk erger’. Alsof hij ruzie WILT ofzo!!!!
Mijn moeder had hiervoor al een narcistische vent, maar mijn stiefvader nu is echt niet beter. Door deze thuissituatie ben ik serieus depressief geworden. Ik heb ook een laag zelfbeeld en faalangst gekregen, omdat ik alleen maar van hem hoor hoe slecht ik wel niet ben enzo.
Mijn bestie vertelde me dat dit echt geen normale situatie is. En ze heeft gelijk. Een andere vriendin had een keer straf, maar toen ze zei wat, besefte ik me dat dat gewoon standaard voor me is. Veel te strenge regels. Straf omdat ik niet genoeg ben ofzo (wat niet zo is). 
Bedankt voor het lezen, het lucht echt op. advies is welkom! (Over mijn ouders, maar misschien ook tegen de depressie)
