Hallo, ik heb een probleem, namelijk:
mijn broer is 15 jaar en is gameverslaafd en agressief. Hij is vaak bij de politie terechtgekomen, is van school gestuurd en heeft zelfs een jaar in een gesloten inrichting gezeten. Ook betaalt mijn moeder veel geld aan dingen die hij heeft gestolen/kapotgemaakt. Hierdoor wordt ze vaak chagrijnig en hebben ze heel veel ruzie thuis. Door die ruzie is er al 3 keer politie bij ons thuis gekomen.
Mijn broer is bijna altijd aan het gamen als hij niet buiten is, en scheldt me bijna altijd uit. Mijn moeder is hierdoor steeds weer boos en dan krijgen ze weer ruzie. Ik kan niet naar mijn vader gaan, want mijn ouders zijn gescheiden en hij doet bijna nooit wat met me. Omdat mijn broer het niet zo goed doet op school, lijkt het wel alsof mijn moeder meer van me verwacht. Maar ik doe al het hoogste niveau (tto (tweede klas)) en als ik dan voor een moeilijke toets een 6 haal waar ik zelf blij mee ben, is zij dat niet en zegt ze dat ik meer op mijn broer begin te lijken. Ik zit minstens 2 uur per dag te leren, en ik sport ook nog.
Op school heb ik altijd het gevoel dat de bovenbouwers me aan zitten te staren en dan voel ik me ineens bang en heel onzeker, en wil ik het liefst meteen weg, maar ik weet niet of dit iets is en of ik er over kan praten, want mijn moeder begrijpt dit soort dingen vaak niet. Ik heb soms ook het gevoel dat mijn vrienden vinden dat ik soms irritant ben, maar ik denk dat het onzekerheid is maar ik weet gewoon niet hoe ik ermee om moet gaan. Ik denk dat een van mijn vrienden ook problemen heeft, maar ze heeft het er nooit over. Als ik er dan over probeer te praten dan veranderd ze altijd van onderwerp, dan krijg ik het gevoel dat ik niet goed genoeg ben en dat doet me heel veel pijn.
Ik wil dus heel graag een psycholoog hebben omdat ik niet fijn vind om met mijn mentor te praten, maar mijn moeder is altijd heel gierig met geld, en ze gaat niet begrijpen dat ik zoveel problemen heb. Soms als ik huiswerk aan het maken ben hoor ik ineens weer mijn moeder en broer schreeuwen en dan moet ik ineens weer aan alles denken en dan krijg ik buikpijn, hoofdpijn enzo
Ik hoop dat jullie me begrijpen en miss oplossingen hebben, want ik zie het niet zo vaak meer zitten. xx
Bladzijde 1 / 1
Hoi
Het is thuis niet zo gezellig. Wat vervelend dat je broer zo doet. Niet fijn dat jij hier de gevolgen van voelt. Je moeder heeft het vast lastig, maar dat geeft haar niet het recht om haar stress op jou uit te werken.
Je mentor zou je schoolresultaten met je moeder kunnen bespreken, en haar doen inzien dat je heel erg je best doet. Aangezien je zegt dat je niet graag met je mentor praat, is het een optie om naar een leerlingenbegeleider te stappen. Leerlingenbegeleiders zijn er om ervoor te zorgen dat de leerlingen zich goed voelen, zowel op school als thuis. Bij hen kan je altijd terecht. De leerlingenbegeleiding kan je eventueel doorverwijzen naar een psycholoog, en met je moeder bekijken hoe jullie dat financieel regelen.
Je hebt het gevoel alsof de bovenbouwers je aan zitten te staren, en dat je vrienden je soms irritant vinden. Zoals je zegt, zou dit gevoel door onzekerheid kunnen komen. Met die onzekerheid kan je ook terecht bij de leerlingenbegeleiding.
Dat iemand niet over zijn of haar problemen wil praten, hoeft niet te betekenen dat ze geen vertrouwen hebben in jou. Misschien vindt die persoon het lastig om over moeilijke dingen te praten, of is ze bang dat je haar niet zal begrijpen, of dat je je zorgen zal maken.
Je kan die vriendin zeggen, of via een berichtje meedelen, dat ze altijd bij je terechtkan, als ze dat fijn vindt. Het doet haar vast goed om te weten dat jij er voor haar bent.
Misschien vind je het fijn je verhaal eens te doen in een gesprek. Daarvoor kan je altijd terecht bij de KinderTelefoon. Je voelt je vaak opgelucht na zo’n gesprek.
Groetjes
Kenshin
Het is thuis niet zo gezellig. Wat vervelend dat je broer zo doet. Niet fijn dat jij hier de gevolgen van voelt. Je moeder heeft het vast lastig, maar dat geeft haar niet het recht om haar stress op jou uit te werken.
Je mentor zou je schoolresultaten met je moeder kunnen bespreken, en haar doen inzien dat je heel erg je best doet. Aangezien je zegt dat je niet graag met je mentor praat, is het een optie om naar een leerlingenbegeleider te stappen. Leerlingenbegeleiders zijn er om ervoor te zorgen dat de leerlingen zich goed voelen, zowel op school als thuis. Bij hen kan je altijd terecht. De leerlingenbegeleiding kan je eventueel doorverwijzen naar een psycholoog, en met je moeder bekijken hoe jullie dat financieel regelen.
Je hebt het gevoel alsof de bovenbouwers je aan zitten te staren, en dat je vrienden je soms irritant vinden. Zoals je zegt, zou dit gevoel door onzekerheid kunnen komen. Met die onzekerheid kan je ook terecht bij de leerlingenbegeleiding.
Dat iemand niet over zijn of haar problemen wil praten, hoeft niet te betekenen dat ze geen vertrouwen hebben in jou. Misschien vindt die persoon het lastig om over moeilijke dingen te praten, of is ze bang dat je haar niet zal begrijpen, of dat je je zorgen zal maken.
Je kan die vriendin zeggen, of via een berichtje meedelen, dat ze altijd bij je terechtkan, als ze dat fijn vindt. Het doet haar vast goed om te weten dat jij er voor haar bent.
Misschien vind je het fijn je verhaal eens te doen in een gesprek. Daarvoor kan je altijd terecht bij de KinderTelefoon. Je voelt je vaak opgelucht na zo’n gesprek.
Groetjes
Kenshin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
