hey ik ben nu 16 . Mijn moeder is vaak erg aan het schreeuwen thuis tegen mij en mn broertje en vaak over hele kleine dingen. Ze noemt ons idioot en kleineert ons, scheld ons uit, noemt me zielig , zegt dat ik aandacht trek en probeert volle controle te krijgen over ons leven. Vaak kom ik op dit soort momenten wel voor mezelf op maar mijn broertje niet (hij is 11), meestal als ik voor mezelf opkom dan noemt ze dit brutaal. Als mn broertje en ik ruzie hebben en zij heeft niet gezien wat er is gebeurt dan is het automatiesch mijn schuld. Vaak komt ze thuis van werk en moeten we gelijk alles opruimen en dan schreeuw ze naar ons dat we nooit iets goed kunnen doen en dat we alleen maar kunnen huilen. Dit doet ze ook bij mn vader , ze noemt hem dit en schreeuwt naar hem en slaat hem ook soms. Vroeger werd ik ook geslagen ( niet met voorwerpen hoor wel alleen met platta hand) , aan mn haren getrokken aan mn oren getrokken of zette ze haar nagels in mijn arm en sleepte me mee, nu ik ouder ben doet ze dit niet meer bij mij maar nog wel bij mijn broertje. Als ik mn moeder mn broertje hoor slaan en ik vraag hem er daarna over dan liegt hij tegen me. Volgens mij ben ik de einige die weet dat dit niet oke is . Ik twijfel er dus ook soms aan of dit mishandeling is. Sinds vorig jaar heb ik een aantal mentale problemen gekregen (ik denkt door mijn jeugd dus) ik ben nu op het punt dat ik mezelf pijn doe en ook vaak denk om er helemaal een einde aan te maken. Ook krijg ik vorig jaar last van angstaanvallen mijn ouders wisten hiervan en ik moest er gewoon overheen komen van hun, gewoon als of het niets was. Mn moeder zou een psygoloog voor me regelen maar is daar mee gestopt en als ik er naar vraag moet ik alles geen uitleggen aan haar en dat zou ze gewoon zeggen ¨”stop gewoon¨ ze zou het niet seruis nemen. Ik praat met iemand (een volwassene) die dicht bij me staat maar zij kan ook niets doen, ze praat met me en is een van de weinigen die laat zien dat het oke is om niet oke te zijn en die echt om me geeft. Ik heb mn moeder laatst verteld dat ik met haar praatte over dingen en dat vondt ze niet leuk, alsof ze iets te verbergen had. En als we in publiek zijn doet ze vaak heel normaal. En ze kan ook heel leif zijn soms ik voel me alleen niet echt veilig thuis. Is dit mishandeling?
Heyy
Wat een heftig verhaal zeg..
Om maar gelijk antwoord op je vraag te geven. Ik vind dat dit onder mishandeling valt. Je moeder mishandeld jullie op emotioneel gebied en slaat je broertje.. Dat is niet oké!
Als je denkt dat je jezelf wat aan gaat doen kan je altijd contact opnemen met 113. Verder kan je ook iedere dag tussen 11 en 21 uur met de kindertelefoon chatten of bellen. Misschien lucht dat je wat op en de mensen kunnen je daar een goed luisterend oor bieden!
Telefoonnummer 113 > 0800-0113
Telefoonnummer kindertelefoon > 0800-0432
Het is goed dat je met iemand praat hierover. Ondanks dat je moeder het hier niet mee eens is wil ik je zeggen dat je dit wel moet blijven doen. Praten helpt en lucht op! Je kan misschien samen met die persoon naar de huisarts gaan zodat die jullie ook kan helpen en misschien kan die je ook doorsturen naar een psycholoog.
Verder is het pijn doen van jezelf natuurlijk niet helemaal oké.. Het geeft je misschien een gevoel van verlichting, maar het is het best om hier mee te stoppen. Je kan kijken of je een alternatief kan vinden. Iets wat je kan doen ipv jezelf pijn te doen. In het topic hieronder staan veel alternatieven tegen zelfbeschadiging. Misschien staat daar iets tussen wat je kan doen als je drang hebt om jezelf pijn te doen. In 1x stoppen is misschien wel veel gevraagd, maar als je telkens wat kan minderen met zelfbeschadiging maak je al goede stappen!
Als je meer kwijt wilt mag je natuurlijk ook altijd hier op het forum komen! Wij zijn er ook voor je!
Sterkte
Groetjes van mij!
Ik vindt het echt heel kamp dat je dit deelt! :)
Topper
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
