mishandeld door ouders

  • 15 November 2019
  • 7 reacties
  • 239 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties

Heyy,

Ik zit hier dus echt al jaren mee. Mijn ouders mishandelen mij en mijn zussen al sinds jings af aan. Ik heb nog herrinneringen van dat ik 5 was en mezelf in slaap huilde omdat me ouders ons sloegen als we niet op tijd sliepen. Sinds de brugklas realiseerde ik me dat dat helemaal niet normaal is, wat ik vroeger wel dacht. De avonden sinds de brugklas dat ik mezelf in slaap heb noeten huilen zijn er evht veels te veel. Ik lraat er nooit over met mijn vrienden, want bij hun voel ik me gewoon normaal en dat geeft me een goed gevoel. Maar na vandaag (mijn moeder pakye mijn haar en schudde me door elkaar terwijl ze tegen me schreeuwde en sloeg me daarna nog een paar keer) vojd ik dat het moest stoppen. Ik ben te bang om er met hun over te praten em niemand hiero neemt de telefoon op wat ook heel fijn is. Anyway dat was mijn verhaal.


7 reacties

Hoi

wat vreeselijk voor je zeg, probeer misschien met een psycholoog en als dat niet lukt praat dan met iemand van leerling begelijding, en als DAT niet werk praat dan met vrienen om te kijken of ze je kunnen helpen, je kan ook een topic maken met de kindertelefoon in de titel.

ik hoop dat diep hielp, nog veel suc6

Lucciaaa 

Hey,

 

wat verveld dat dit gebeurt! Dat jullie mishandeld worden is echt niet oké en moet echt stoppen! Heb je enig idee waarom jullie mishandeld worden?

 

Heb je het er al met iemand over gepraat? Praten helpt voor veel mensen en kan een oplossing zijn. Dit kan bijvoorbeeld met een vriend(in), familielid, buurman/buurvrouw, mentor, leerlingencoördinator of huisarts, ook kan je natuurlijk in gesprek gaan met de kindertelefoon. 

 

Ook zijn er instanties zoals veilig thuis of kinderbescherming, zij kunnen jullie waarschijnlijk wel helpen!

 

Met vriendelijk groet,

Badge

O vervelend probeer voor je zelf op te komen praat er met zo veel mogelijk mensen over het liefdt met de politie of een mentor of vertrouwens persoon zij zull3n je steunen en helpen bel de kindertelefoon als je ergens bent waar je niet met je ouders ben bijvoorbeeld op school in de wc ofzo ze zullen je helpen en de politie misschien inlichten ze zullen je niet terug bellen zodat je ouders het niet merken dat je gebeld hebt kan iemand ook op een van mn berichten reageren dat zo heel fijn zijn alvast bedankt

Ik heb het soortgelijke meegemaakt.

hoe oud ben jij? ik ben nu 15

bij mij is het de laatste jaren steeds minder geworden.

de laatste heftige keer:

mijn moeder is geboren zonder een deel van belangrijke botten. (ik ga er niet veel over vertellen) en heeft daarom elke seconden van haar leven mega veel pijn. Ze had daarvoor pillen gekregen. Ze was heel boos geworden omdat ze dacht dat ik zei: hou je k u t bek . Maar ik zei iets heel anders.

ze werd daarom heel boos en sloeg me overal op mijn lichaam. maar ze had een armband om en maakte daardoor een wond op mijn hand. 

ze had er heel veel spijt van en ze had het gevoel dat het door de pillen kwam.  ik ook

Ze heeft me later wel die zelfde peperdure zilvere armband gegeven. (wij hebben heel weinig geld dus dat was heel bijzonder).

ik heb nu twee maanden later nog steeds een litteken. Ik heb het met haar erover gehad en ik heb de laatste tijd alleen nog dat soort dingen van mijn vader gehad. maar ik heb wel gewoon een goede band met mijn ouders.

Ik zou wel gewoon praten.

maar ik begrijp wat je bedoeld. Mijn ouders lopen altijd weg als ik erover begin. Ik kwam er rond mijn 9/10 achter dat het niet normaal was. Ik hoop dat je er iets aan had;).

Hallo Amsab :) 

Wat naar dat je mishandeld wordt door je ouders! Ik zou het zeggen tegen iemand die je vertrouwd zoals je mentor of je vrienden, als je dat (nog) niet durft dan kun je ook anoniem met De Kindertelefoon bellen/chatten over jou thuissituatie want zij zijn gespecialiseerd om kinderen te helpen en zij snappen je volledig dat je je thuissituatie vervelend vindt.

-Dr8gon99

sorry

Hoi Amsab,

Ik vind het vreselijk voor je dat je thuis zo mishandeld wordt. Je hoort thuis veilig te zijn en zonder angst te moeten leven. Ik weet hoe rot het is (zie mijn topic). Maar praat er alsjeblieft over. Dat is de enige manier om het op te lossen. 

Toen ik erover moest praten vond ik dat zo moeilijk. En nog steeds. Maar het heeft wel geholpen. Er zijn oplossingen gekomen. Het gaat beter.

Heb je iemand die je kan vertrouwen? Dat is zo enorm belangrijk. Probeer eerst naar een docent/teamleider/vertrouwenspersoon te stappen. Die mensen kunnen je heel goed helpen. Is die stap te groot voor je, praat er dan over met vrienden. Als je het echt niet durft kunnen zij met een volwassene gaan praten. Zo is het bij mij ook gegaan.

Sterkte met alles!

Liefs, Nijntje2004

Reageer