Skip to main content

Hoi ik ben een 13 jarig meisje. Ik voel me thuis en op vakantie met mn zusje vaak niet fijn. Ze sexualizeerd me altijd zoals zeggen dat ik een dikke komt heb, grote boemboems heb, dat ik zexy ben en laatst nam ze een hap uit mn borst terwijl ik meerdere keren zeg dat ik dat niet fijn vind en irritant en dat ze moet stoppen. Ze gaat vaak gewoon verder.

Ik heb het gevoel alsof ze het lievelingetje is van mn ouders want ze krijgt meer aandacht dan mn broertje en ik (met mn broertje heb ik gwn een normale relatie) en ik moet haar altijd steunen van mn ouders al zit ze fout. Zoals zeggen dat ze weinig eten had terwijl bij mn opa en oma terwijl zei het meest had en dan zeuren dat iedereen haar de rest van de dag extra veel geeft. En toen werden mn ouders boos op mij omdat ik haar niet steunde.

Mn ouders geven me de hele tijd druk om dingen te doen die ik niet wil doen. Ook zijn ze altijd boos of teleurgesteld in mij omdat ik iets niet deet terwijl ik het niet eens hoorde te doen (denk aan bijvoorbeeld klusjes) en ze me nooit vroegen te doen. Ook complimenteren ze me nooit als ik iets wel goed doen en worden boos als ik iets lager dan een 6 heb op een toets ook als het een keertje een onvoldoende was in mn toetsweek.

Nu moet ik dus van dinsdag tot woensdag aleen met mn broertje en zusje thuis slapen omdat hun alleen naar een hotel gaan. Mn zusje is trouwens 11 en mn broertje 10 over een paar dagen. Maar dat vind ik niet fijn want dan moet ik de hele tijd op hun letten (mijn ouders zeggen dat het niet hoeft maar ik weet zowiezo al dat ik dat zou moeten doen omdat hun altijd dingen verkeerd doen zoals het eten laten overkoken of niet doorspoelen als ze naar de wc gaan). Ook word het dan een gigantische troep waarvan ik dan de schuld krijg terwijl ik alles van mij al heb opgeruimd. En als mn ouders niet thuis zijn zijn mn broertje en zusje echt irritant. Mn broertje word echt gewelddadig en mn zusje gaat me nog meer sexualizeren.

Ook ben ik bang dat er iets ergs gebeurt en dan weet ik niet wat ik moet doen. Van mn ouders hoeven mn broertje en zusje niet weg maar mag ik niet logeren dus kan ik hun ook niet ontsnappen. En dan moet ik alles zelf doen wat ik het fijn vind en ik vind mezelf er ook nog te jong voor want ik kan dat mentaal niet aan. En toen ik vroeg of mn broertje en zusje weg konden naar vrienden toen werden mn ouders boos dat ik dat vroeg en noemde me egoïstisch en een kreng en dat kwetste me.

Ik had al gezegd dat ik dat mentaal niet aan kan maar mn ouders zijden dat dat onzin is en dat ik niet mag zeiken terwijl hun lekker naar een hotel voor een nachtje gaan. Want ik kan super goed voor mezelf zorgen maar niet mn broertje en mn zusje erbij. Dus wat moet ik doen?

Ik ken een gezin waar ze voor een meisje van 13 en haar broertje van 11 een oppas regelen.

Niet omdat ze niet zelfstandig zijn maar omdat ze gigantische ruzie krijgen.  Het broertje laat zich niks vertellen door zijn zus dus het wordt enorme ruzie.

Een oppas helpt daarvoor.   De oudste zus is niet automatisch de beste oppas, juist omdat jullie broer/zus(jes) zijn.


We hebben eigenlijk al een oppas maar die komt nooit omdat mn ouders vinden dat we het niet nodig hebben


Reageer