Hallo iedereen, mijn vorige topic ging over dat mijn ouders moeilijk deden over alleen met de trein gaan. Het is nu nog erger geworden en ben erachter gekomen dat ze echt pure control freaks zijn. Ik ben 14.

Het startte toen ik mijn oom (woont aan de andere kant van het land) vroeg of ik weer eens bij hem kon logeren (hier waren ze niet bij) hij zei; dat is prima, we appen nog wel. Paar dagen later doet hij mij een voorstel en ik vertel dat aan m’n ouders.

Ze werd knalrood en begon net niet te schreeuwen “hoe durft [naam oom] dit niet met eerst met ons te overleggen!!!” TERWIJL HIJ GEWOON EEN VOORSTEL DEED! Ik heb helemaal niks van ze nodig en kan alleen met de trein erheen.

Net ook. Ik moest van m’n moeder naar beneden komen om de week door te spreken het gaat een “leuke week” worden. Oftewel ze gaat mijn hele week inplannen en ik kan er niks aan veranderen en als ik er op in ga wordt het een 2 tegen 1 spelletje wat met een doofpot en rode gezichten werd gespeeld. Hadden het nog even over het logeren bij mijn oom.  Weer de nadruk hoe not done ze het vonden dat mijn oom hun niet als eerste benadert🤡

ik word er gek van dat ik niks mag en kan, dat ze er maar voor zorgen dat hun alle controle behouden en dat ze maar niet willen inzien dat ik geen klein kind meer ben 😐

ik heb soms (maar wel steeds vaker) de nijging om een keer de vroegste trein te nemen en maar naar familie leden ga, want ik word er gek en depressief van. 
 

Kunnen jullie me asjeblieft advies geven??

Bedankt alvast!!