Skip to main content
Hoi,

Ik voel me thuis niet veilig. Het is niet dat mn ouders me slaan fzo. Maar mn vader word wel heel gauw boos. En dan gaat hij schreeuwen. Mn moeder raakt heel gauw overstuur om alles. Ik heb zelf best wel veel problemen. (Zie mn andere topic) en daar kan ze niet goed mee omgaan.



Ik heb al die dingen in vertrouwen aan mn mentor verteld. Alleen hij heeft aan het eind van het jaar zolang gezeurd dat ik het mn oudere moest vertellen en toen brak de hel los. Hij wist dat ik absoluut geen goede band had met mn ouders dus ik vertrouwde hem ook niet meer zo. Ik heb dus nu praktisch nergens een plek waar ik me echt veilig voel. En dat maakt me bang. Ik heb al een paar keer gedacht aan zelfmoord. Maar ik durf dat niet tegenover mijn vriendinnen...

Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Heb volgend jaar een nieuwe mentor maar ik mag haar niet. Dus die kan ik ook niet echt vertrouwen. Helluuuup. Een psycholoog is ook geen optie. Want daar moeten mn ouders toestemming voor geven omdat ik nog geen 16 ben. En ze gaan dat nooit goed vinden omdat ze me een aansteller vinden.



Ik weet het echt niet meer.....

Xxjee
Hoi



Niet fijn dat het er thuis zo aan toegaat. Het lijkt me eng als je vader gaat schreeuwen, en niet fijn dat je moeder zo snel overstuur raakt.



Je hebt een goede stap gezet door naar je mentor gegaan. Dat was dapper.

Die mentor heeft het niet zo handig aangepakt, en heeft jou gedwongen om alles aan je ouders te vertellen. Jammer dat het zo gelopen is.



Je hebt geen plek meer waar je je veilig voelt. Dat is niet fijn. Kan je vaker met vriendinnen afspreken, of bij hen blijven logeren? Op die manier ben je wat minder thuis, en kan je er even tussenuit.



Zelfmoord is niet de oplossing. Het zou jammer zijn om je kansen op een gelukkig leven je nu al te ontnemen. Je durft het ook niet tegenover je vriendinnen. Kan je er met hen over praten?



Je mag je mentor van volgend jaar niet. Is er een andere leraar of leerlingenbegeleider op school waar je het goed mee kan vinden? Je kan daar terecht, ook al is hij of zij jouw mentor niet. Als jij je goed voelt bij een persoon, kan dat jouw vertrouwenspersoon zijn.



Vind je het een idee een afspraak te maken bij de huisarts? De huisarts kan naar je luisteren, en samen met jou naar een oplossing zoeken. Het zou jammer zijn als je niet de juiste hulp krijgt, alleen omdat je daarvoor toestemming van je ouders nodig hebt. Trouwens helemaal niet fijn van je ouders dat ze je een aansteller noemen, want dat ben je niet.



Als je alleen naar de huisarts of leerlingenbegeleiding gaan, eng vindt, kan je een vriendin meevragen.



Je kan altijd terecht bij de KinderTelefoon. Daar kan je je verhaal kwijt, en krijg je vast nuttig advies mee.

Als de gedachten aan zelfmoord toenemen, zijn ze bij 113 steeds bereid naar je te luisteren.



Groetjes

x
Er was maar 1 persoon die ik vertrouwde op school en dat was mijn mentor. Maar die heeft mij in het laatste gesprek dat we hadden helemaal kapot gemaakt waar mn ouders bij zaten. Ik had hem een jaar lang alles in vertrouwen verteld en op het eind heeft hij dat dik verkloot. Hij vond me een aansteller en nu vinden mn ouders dat dus ook.
Wat naar dat je mentor dat gedaan heeft. Helemaal niet fijn als je vertrouwen zo gebroken wordt. Ook vervelend dat hij en je ouders je een aansteller noemen.



Heb je al een gesprekje met de KinderTelefoon gehad?
Dat je mentor zo doet hoort niet! Wanneer een mentor zich niet goed gedraagt niet wil helpen enz. kan je naar de leerlingencordintor gaan. Die zou je moeten helpen als je problemen hebt met je mentor.

Reageer