Skip to main content

Mijn moeder verwacht te veel van mij. Ik ben mentaal bekaf, ik struggle met ptss en andere dingen, mijn moeder denkt dat ik daar vrij weinig last van heb omdat ik daar niks over uitspreek, ik kan niet over mijn gevoelens praten.

Tegenwoordig word ik al zo snel opgefokt bij elk klein dingetje, alles word me heel snel te veel. Ik heb al 8 jaar lang (sinds m'n 9e) last van opgekropte gevoelens en agressie. Ik lig nu bijna elke avond zo stil mogelijk in mijn bed te huilen en heb regelmatige paniek aanvallen. Ik merk ook dat ik meer last krijg van hartkloppingen en ik krijg vaker last van pijnlijke steken in mijn hart. 

 

Ik kan niet wachten om mijn school af te maken en mijn eigen geld te verdienen om het huis te verlaten. Ik kijk hier al sinds september/augustus naar uit en is ook vaak een gedachte die in mijn hoofd zit. Ik wil gewoon weg, ik weet namelijk hoelang ik dit nog kan volhouden. Ik heb vaker het gedrag van haar aan haar uitgelegd en hoe het voor mij overkomt en hoe het effect heeft op mij, maar daar doet ze niks mee. Ze word om elk klein dingetje boos, geeft mij de schuld. Ik leg dan huilend uit wat ik uit kan leggen en neem dan de schuld op me om zo de ruzie te sussen. Ik ben gewoon moe en weet niet hoe ik dit langer volhouden, ik zie er tegenwoordig tegen op om weer van school naar huis te gaan.

 

Echt klote  dat je je zo voelt, is er niet iemand in de buurt waar je mee kunt praten? Of een mentor op school die jou kan helpen want het lijkt me best wel zwaar als je zo alleen bent hiermee. Als je je verhaal kunt delen met een ander dan zou je samen een oplossing kunnen bedenken en misschien samen met je moeder kunnen gaan praten… geen idee of je er iets aan hebt, maar ik hoop dat je je snel weer iets beter voelt!


Meschien  moet je een  keer op schrijven op papier waar mee je zit.

want herken een hoop van de dingen die je al zegt zelf ook  ik had ook moeiten met het vertelen aan ander.

dus  ben het op gaan schrijven en dit heeft mee een hoop geholpen omdat ik het dan niet hoef te zegen.

aangezien ik slecht uit me woorden kom als ik moet praaten met eimand.

En als ik ergens mee zit schrijf ik het op en laat ik het ik het zien aan iemand en begrijpen het vaak dan wel 

 

 

 

 


Reageer