hallo, mijn naam hou ik liever anoniem, maar ik ben 16 jaar oud. ik schrijf dit omdat ik niet meer weet wat ik moet doen, omdat niemand mij gelooft of serieus neemt.
mijn moeder is heel mijn leven al negatief geweest, ik denk dat ze misschien narcistisch is of stress heeft en daardoor altijd boos is.
alles wat ik doe/deed irriteert haar of maakt haar boos, en wanneer zij boos word negeer ik het zoveel mogelijk omdat het erger word als ik reageer.
vroeger noemde ze me "de reden dat de familie uit elkaar valt". Dit omdat ik voor mijzelf opkwam wanneer zij super gemeen tegen mij deed. mijn vader zegt er nooit wat van en gaat er soms in mee, en mijn broertje helpt haar alleen maar.
ook gaat zij soms wanneer ik niet precies haar zin wil doen of we eens ruzie hebben naar familie van mij toe en dan verdraait ze heel het verhaal waardoor mijn familie een tijdje niet meer tegen me wou praten.
op een gegeven moment huurde zij iemand in van jeugdzorg of juvent? die kwam praten met mij omdat ik "het probleem van de familie" was, en als ik therapie zou krijgen om een normaal kind te worden, zouden "alle problemen weg zijn".
mijn ouders denken dat het heeft geholpen omdat ik nu bijna nergens meer op reageer of gewoon rustig doe wanneer mijn moeder tekeer tegen me gaat, maar dit doe ik alleen omdat ik niet meer weet wat te zeggen, en omdat het heel stressvol voor me is.
het gekke vind ik dat zij niet zo tegen mijn broertje en mijn vader doet. mijn broertje doet erg slechte dingen zoals roken op zijn 13e, dingen kapot maken en in problemen raken met politie, maar zij word niet boos op hem, maar wel op mij, terwijl ik zulke dingen nooit heb gedaan.
ook word mijn moeder altijd erg boos of maakt ze gemene opmerkingen over me als ik gelukkig ben over iets of iets leuks doe met mijn vader.
als ik aan hulp medewerkers aangeef dat zij zo doet, zeggen ze meestal dat zij gelijk heeft en dat ik een typische "puber" ben, en dat mijn gedrag wel over gaat.
elke dag wil ik minder contact met mijn moeder en zie er dan ook erg tegenop om haar te zien.
niemand gelooft dat ik het probleem niet ben en ik weet niet meer wat ik moet doen. het lijkt wel alsof mijn moeder er niet tegen kan als ik gelukkig ben en haar doel is mij negatief laten denken en leven.
vanwege al deze constante negativiteit waarmee ik ben op gegroeid, merk ik dat ik zelf snel boos word op andere mensen, slecht over ze praat, ik doe vaak gemeen en negatief over bijna alles, en ik heb ontzettend veel stress en ik ben altijd moe.
ik weet niet meer hoelang ik al deze negatieve dingen en mijn moeder meer aan mijn hoofd kan hebben.
Ze doet ook andere dingen die naar mijn mening niet horen:
1) Ze laat me eten betalen als ik een boterham maak met beleg dat zij wou eten en ze heeft een slot op de koelkast gedaan
2) Zodra ze binnenkomt is ze al gelijk kwaad en komt scheldend binnen, smijt met kastdeurtjes, gooit met dingen etc.
3) Toen ik vroeger jong was gooide ze ook spullen naar mij toe ( 1x een vaas, 1x mijn telefoon)
Met haar een gesprek aangaan gaat niet. Ze ontkent absoluut alles en word kwaad omdat ik haar dan van dingen “beschuldig”.
ik ben hier voor advies omdat ik niet meer weet wat ik moet doen en omdat niemand mij serieus neemt ook merk ik dat ik extreem moe en gestrest ben hierdoor, iemand advies?
