Skip to main content
Hoi, ik ben een meisje van veertien. (Dit is echt een lang bericht, sorry, ik moet ergens mijn frustratie kwijt...) Ik zit nu in de derde van havo, en ik heb een probleem met mijn moeder.

Mijn moeder snapt niet wat privacy inhoudt.

Als ik een keer ergens ga pitten en ik kom thuis, liggen al mijn spullen overhoop. Ze is dan door mijn spullen gegaan zonder mijn toestemming. Ze zegt tegen mij dat het is om me te helpen met opruimen, maar ik weet dat ze het alleen doet omdat ze wil weten wat ik op mijn kamer heb liggen. Ik heb zelf ADD, daardoor is het sneller rommelig op mijn kamer. Ze wordt heel vaak boos dat het niet netjes genoeg is, terwijl ze er geen last van heeft als ze zich gewoon met zichzelf zou bemoeien.

Ze heeft nu al ongeveer 3 maanden geen baan, dus dit gebeurd steeds vaker. Alles wat ze op de grond vindt, legt ze op een hoop in het midden van mijn kamer. Ze gaat door mijn kastjes, ze kijkt onder mijn bed. Ik heb al ontzettend vaak gezegd dat ik het niet fijn vind als ze door mijn spullen gaat, en ze doet het elke keer toch. Pas op het moment dat ik ervan moet huilen zegt ze sorry. Mijn moeder is de meest asociale, gestoorde persoon die ik ken. Dat je zo weinig om je kind kan geven... Mijn ouders gaan scheiden en ik heb het hier heel zwaar mee. Ik denk niet dat ik bij mijn moeder wil wonen omdat ik weet dat ze dit zal blijven doen. Ik heb geen zin dat, als ik dan bij mijn vader ben, ze een hele week de tijd heeft om rustig mijn kamer uit te pluizen. Ik wil alleen bij mijn vader wonen, alleen omdat ik nu veertien ben mag ik dat niet kiezen. Heeft iemand tips? Ik zit namelijk echt vast in mijn situatie. Ik weet niet wat ik moet zeggen tegen mijn moeder dat ze met dit vervelende spionagegedoe ophoudt. Groetjes, Nina-Rosa
Neem alle spullen die je niet wil dat ze worden gevonden mee naar je vader. Hierdoor is de kans veel kleiner dat ze iets vind waar jij iets van waarde aan geeft. Je kan de spullen mee terug nemen naar je moeder die je nodig hebt en de rest bij jouw vader houden.
Hey



Dit is natuurlijk heel naar en iedereen hoort privacy te hebben. Jij dus ook.



Praat er over met familie van de kant van je moeder en misschien kan diegene wel tot je moeder door dringen dat jij privacy nodig hebt.



Groetjes //Anoniemmeisje//

Hoi hoi,

 

ik snap de frustratie van een rommelige kamer. Als ik het er met iemand over wilt hebben zeggen ze dat het heel makkelijk is en dat het aan mij ligt. Ik heb geleerd dat gewoon los te laten. 
wat betreft je moeder, probeer eens te vragen of ze tijd voor je wilt maken en dan met haar te praten over alles wat je dwars zit. Dus over je privacy , dat je het moeilijk vindt om je kamer netjes te houden (ik heb daar wel tips voor) en dat je het moeilijk hebt met de scheiding van je ouders. 
dit heb ik ook gedaan met mijn vader omdat ik het meeste bij mijn vader ben. Hij helpt mij wekelijks om op te ruimen. Wat hij doet is dat hij op de grond gaat zitten. En dat ik aangeef waar ik hulp bij nodig heb. Hij vraagt ook wat hij kan doen , meestal vraag ik of hij al het spul onder mijn bed vandaan kan halen ofzo. Dat werkt enorm goed voor mij en zo blijft mijn vader niet gefrustreerd over mijn kamer. 
ik snap het het moeilijk is maar soms moet je wel even met je ouders praten.

 

ik hoop je hierbij geholpen te hebben. 


Hallo AnoNiEmfghgaeae :)

Je weet dat dit topic al 6 maanden oud is en dat de kans klein is dat de TS nog meeleest? Ik geef je een suggestie om wellicht op wat actievere topics te reageren.

-Dr8gon99


Hoi, 

Ik heb dit ook alleen met mijn zusjes en soms met mijn moeder. En ikzelf wil heel graag een slot op mijn kamer.

Xx me


Als je veertien bent mag je wel kiezen. Laat dat even duidelijk zijn. Het zou kunnen dat je ouders een rechtszaak hebben gehad of nog krijgen. Dit vaker bij vechtscheidingen (wanneer de ouders zelf onderling geen afspreken kunnen maken). Als er een rechtzaakmis zoals dat ook bij mijn ouders was mag je op gesprek komen bij de kinderrechter of een brief schrijven en daarin je mening geven. Dus ook bij wie je wel en niet wilt wonen en waarom.

 

Xx 


Hey ik ben een meisje van bijna 13. Alles wat jij zo juist getypt hebt komt mij allemaal heel bekend voor. Behalve dat jouw ouders nog moeten scheiden. Die van mij zijn gescheiden toen ik 2 was. Ik heb ADHD/ADD ook mijn kamer is rommelig en mijn moeder gaat door mijn spullen. Ik koop soms bij de dirk wel eens een broodje of flesje drinken en neem die dan mee naar mijn kamer. Ik mag geen eten van mijn moeder op m'n kamer dus als ze het ziet dan pakt ze het af. Dit is net nog geen 5 min geleden gebeurd bij mij. Je zegt dat je bij je pa wilt wonen? Ik liever ook omdat ik elke dag ruzie heb met m'n moeder. Pas gooide ze m'n telefoon naar m'n hoofd. Ik schreeuw en huil elke dag. Behalve bij m'n vader. Het enige dat mij tegen houdt is m'n leven bij m'n moeder. Ik heb nieuwe vrienden die ik nooit heb gehad. Ik heb hier familie. (Daar natuurlijk ook maar toch) ik denk dat ik het meest pieker over m'n vrienden. Ik heb 1 vriendin die echt precies hetzelfde denkt als mij. Ik wil haar niet kwijtraken. Ik ben 12 en mag kiezen bij wie ik wil wonen. Het gaat dan nog wel met een rechter. Die kijkt of de situatie bij je vader goed is om jou daar te laten wonen. Dus als 14 jarige zou dat toch ook moeten kunnen? 

 

Laat maar weten! 

 

Gr <3 


ik snap de frustratie wel en bij mij gebeurd het soms ook want ik ruim mijn kamer soms niet zelf op maar mijn ouders doen dat dan en dan komen die ook van die lege koekenpakjes of zo tegen en krijg ik ruzie. ik ben nu 14 en heb niet altijd (bijna nooit) zin om te luisteren naar iemand maar ik snap het probleem wel. nu is het bij mij wel zo dat mijn ouders gescheiden zijn van mijn acht en heb ik dan ruzie met mijn mama ga ik naar mijn papa maar ik snap wel dat het lastig is als dat niet gaat.


Reageer