Skip to main content

Hey, ik ben een meisje van 16 jaar. Mijn ouders zijn gescheiden en ik woon de ene helft van de week bij m'n moeder en de andere bij m'n vader. Ook heb ik een zusje van 12.

Mijn moeder was ongeveer een jaar geleden (misschien wel langer) gediagnosticeerd met en zware depressie. Hierdoor heeft ze echt nergens meer energie voor. Het enige wat ze doet is slapen, roken achter de tv, werken en zo gaat de de hele week. Als ik bij m'n moeder thuis ben is het altijd een bende. Tis zo erg dat ik niet eens een beker kan pakken om te drinken. Of een schoon bord uit de kast te pakken om een broodje te smeren. De badkamer is ook goor. Ik en mijn zusje hebben hier allebei last van. Maar ik weet niet wat ik moet doen. Ik heb ASS, autistisch spectrum stoornis. Of asperger hoe je het wilt noemen. Ik ben daardoor slecht in een routine houden en ben net zo als mijn moeder slecht in het huis schoon houden. Ik heb daar een zetje voor nodig maar die geeft ze niet. En ook is het eigenlijk niet mijn verantwoordelijkheid om de boel in huis te regelen. Maar ik ben bang dat als dit nog langer door gaat, ik en m'n zusje niet meer bij mijn moeder mogen wonen.. Ik wil gewoon dat het anders gaat. 

Hi meid! Lieverd misschien is het goed om hierover met de Kindertelefoon te bellen voor een goed advies! 0800 0432. En anders jouw gemeente en daar je vraag eens voorleggen. Want dit los je niet alleen op en je mag hier echt hulp bij vragen! Doen hoor!  😘

Sjammetje xxxx


Het klinkt dat jij en je zusje volledig voor jullie zelf zorgen en dat jij het hele huishouden op je neemt en dat is niet de bedoeling ik zou eerst met je moeder hierover hebben en met je vader en zegt dat het niet zo kan en zeg tegen je moeder dat ze echt hulp nodig heeft en veranderen er dan nog niks zou ik dan naar tegen je huisarts zeggen als jij en je moeder de zelfde hebben want die kent je moeder dan ook goed anders zou ik vragen of je en je zusje voor lopig bij je pa kunt wonen totdat het beter gaat met je moeder 


Mijn moeder had ook zware depressie. Zelfde probleem hadden we. Het enige wat ik kon doen was in mijn eigen depressie kamer leven. Jij kan hier weinig aan doen. Je moeder moet het zetje krijgen om iets te veranderen. Als zij hulp krijgt dan kan het voor jullie veranderen want dit is niet jullie verantwoordelijkheid. Je moeder gaat hoogstwaarschijnlijk niet uit zichzelf hulp krijgen. Deed de mijne ook niet. 

Wat @Gekehenkie is ook gewoon goed om te doen maar het kan misschien een beetje moeilijk zijn om zelf je ouders hierover aan te spreken. Sowieso je vader als eerste hierover vertellen is handig. Maar als ik jou was zou ik je vader vragen om aan haar te vertellen hoe jij je voelt over de situatie. Volwassenen luisteren sneller naar andere volwassenen. 

Jij hoeft echt niet alles te doen maar gewoon de eerste stap nemen is al goed genoeg om een begin te maken. 


Reageer