Ik vind dat mijn moeder elk weekend dat er is voor mij wilt verprutsen. Ik denk natuurlijk niet dat dat een echt goal van haar is maar ze verprutst mijn weekenden wel.
deze week heeft ze mijn zaterdag verprutst met het wakker maken van mij en vragen of ik de honden kan doen.
Context: Vorige week zaterdag was ik zo ziek dat ik niet kon opstaan en moest continue huilen van de pijn. Halverwege deze week heeft zij dezelfde ziekheid die ik heb ook gekregen.
Ik had deze super rare droom waar ik wakker van was geschrokken dus ik was al wakker. Mijn moeder werd boos over hoe laat het was en ik zei dat ik eigenlijk geen kleren had en dat ik daarom nog niet uit bed was gegaan. Mijn moeder is door die opmerking nog een beetje bozer geworden. Ze stormt wat later de kamer weer in en ik herhaal weer dat ik serieus geen enkel kleding stuk heb. Ze heeft de hele week mijn was al niet gedaan dus mijn kleren van de week ervoor en deze week waren allemaal vies. Meeste kleren had ik al meerdere keren gedragen.
Ik trek uit eindelijk een vies shirt aan en deze strakke iets te kleine broek aan. Ik kijk boven voor een schoon topje en kan er geen vinden. Ik trek mijn vieze die ik al over 2 weken draag opnieuw aan. Mijn moeder is nu echt boos tot het punt dat ik het niet snap. Ze scheeuwt bij de deur en in een moment van woede pakte ik deze tafel plaat ding en duw ( bijna een soort mep ) haar erdoor en druk haar uit de deur frame weg en ik trek de deur klinken eruit en sluit haar buiten de kamer. ze is woedend en ik ben helemaal in shock want ik wist niet eens wat er gebeurde. Ik trek voor de zekerheid de deur klink van de badkamer deur er ook uit. Ze heeft alweer mn deur geopent met een schaar en zit alweer te scheeuwen.
Ze vertelt me om meteen de klinkt van de badkamer erin te doen. Ik heb ze uit het raam gegooid. Ze komt weer naar binnen en vertelt me om mijn eigen kleren te wassen. Ik ben best wel pissig hierdoor. Maar oke. Ik ga later die dag mijn kleren verzamelen om ze te wassen en ik ga naar mijn kamer nadat ik zag dat er allemaal was poeder in de wasmachine zit en ik weet niet wat ik er mee moet. Mijn moeder stormt weer naar binnen en vertelt me dat ik 30 ( weet niet waarom zo specifiek ) minuten heb om de rot zooi op te ruimen. Ik was aan het tekenen dus ik ga daar verder mee want ik moet het pas over 30 minuten doen. 6 minuten later komt ze weer naar binnen pissig want ik had het nog steeds niet opgeruimd. Ik was fucking in de war want ik had 30 minuten ervoor. Ze zegt dan ineens “Verwacht maar dat ik Nooit meer iets voor jou ga doen” en ze trekt de deur dicht.
Super in de war was ik en na 15 minuutjes ruim ik de “rot zooi” ( een paar hand doekjes die waren gevallen ) op en ga ik weer naar boven voor de was. Mijn moeder komt weer achter me aan en zegt “ piet “ ( haar man ) “ wilt niet dat je aan de was machine zit want je gaat het toch slopen”. En ik zeg “oke maar dan mag je ook nooit meer iets van mij verwachten” ik herhaal haar woorden want ik wou gewoon dat ze realizeerde dat ze nu mocht stikken als ze ooit nog wou dat ik de hond doe. Ik heb toen uit gewoon woede en fles shampoo gepakt en over haar tapijt en kamer uitgeknepen. Dat was dom als ik eerlijk ben maar ik ging voor de komende paar dagen geen kleren meer hebben dus ik moest op een manier mijn boos heid eruit krijgen.
Nu heb ik wel een probleem want ik heb nu geen kleren voor morgen en de rest van volgenede week. Het is toch niet alsof mama de was gaat doen maar nu kan ik het ook niet doen.
Vanwegen al deze drama voelt het alsof ik niet mijn kamer uit kan want dan ga ik gepest worden door mijn moeder. Ik kan daardoor niet naar de wc ( ik ben ongestelt dus ik moet wel maar het kan niet ), heb ik geen toegang tot eten en ook niet tot schone kleren, ik kan niet naar de badkamer om te douchen of iets zoals dat. Ik zit gewoon vast op mijn kamer zonder basic benodigdheden omdat mijn moeder wraak wilt hebben op een 13 jarige. Ik weet dat door puberteit en dat gedoe dat ouders irritant enzo worden maar dit is gewoon te extreem. Een paar jaar geleden zou dit denk ik nooit gebeuren maar hier zijn we.
Ik weet niet echt wat ik nu moet doen maar ik weet wel dat ik in een kut situatie zit.
