Hoi,
Afgelopen augustus is mijn vader overleden nadat hij twee jaar de ziekte ALS heeft gehad. Voordat hij ziek werd of overleed waren we een gelukkig gezin: mama, papa en ik. Op ten duur kreeg ik een hondje waar ik zielsveel van hou en hij is echt mijn steun en toeverlaat omdat ik geen broertjes of zusjes heb. Aangezien mijn vader laatst is overleden woon ik nu alleen met mijn moeder en mijn lieve schat van een hond.
Trouwens ik ben een meisje en zit in vwo 2. Ik heb last van hypermobiliteit waardoor ik ook met basketbal en andere sporten moest stoppen. Het houdt in dat ik kraak als ik loop, ga zitten, opsta, buk, omhoogkomen, schrijven etc. Ga kraken bijv. Mijn polsen, heupen, knieën, enkels, rug en schouders. Dat doet veel pijn.
Sinds het overlijden van mijn vader en de heftige tijd hebben mijn moeder en ik vaak woorden en ruzie ik probeer echter zo lang mogelijk rustig te blijven zoals mijn vader altijd deed want mijn moeder heeft een redelijk kort lontje, we zijn echt elkaars tegenpolen. Maar toch hou ik (en hopelijk zij ook) zielsveel van haar het is toch mn moeder. Ik heb nooit hele erge problemen gehad met mijn moeder wel vaak ruzie maar daar bleef het bij. De laatste tijd wordt het veel heftiger. Als voorbeeld gebruik ik even het incident dat net/nu plaatsvindt/vond: ik was even de vaatwasser aan het in en -uitruimen toen ik moest bukken om iets op te pakken voelde ik mijn rug heel hard en pijnlijk kraken maar ik ben eraan gewend en ging gewoon door, toen ik iets neerlegde weer maar ja ook weer door, uiteindelijk gebeurde het weer en ging ik echt haast dood van de pijn dus ging ik even op een keukenstoel zitten met als afleiding mijn telefoon om vervolgens weer door te gaan, ik vertelde mijn moeder wat er was en waarom ik even ging zitten. Toch bleek het mijn moeder te lang te worden ofz idk, ze kwam boos de keuken binnen en smeet alles in de vaatwasser waarna ze vervolgens van alles tegen me schreeuwt waarvan ik me niet eens alles goed kan herinneren want ik heb nu echt last van migraine. Het geen dat ik wel herinner is dat ze zei: STIK TOCH LEKKER JOH IN DAT DING VAN JE! Ik ben best gevoelig en dus kwam die heel hard aan dus ik probeer mijn tranen te onderdrukken en ren naar boven. Als ik eenmaal boven ben ga ik in een soort van kast ofz zitten waar ik dot ook schrijf zodat ze me niet hoort huilen want dan wordt ze vaak boos. Terwijl ik op jullie pagina kijk komt ze naar boven gestormd en hou ik mijn adem in maar helaas vind ze me toch. Ik blijf zitten en zeg: “ga weg” ze wordt boos en schreeuwt dat ik dat nietmag zeggen dus zeg ik zo rustig mogelijk: “kunt u mij dan alstublieft even met rust laten” ze wordt nog bozer en schreeuwt weer. Als ze eenmaal op de trap is om maar beneden te lopen, terwijl ik zo rap mogelijk een account hier maak, hoor ik haar nog zeggen in zichzelf:”teringleider!” “teringzooi!” Toen liep ze naar beneden en ja hier sit ik dan. Dit super lange ding te schrijven. Op ten duur terwijl ze boven tegen me schreeuwde hoorde ik ook dat ze mijn overleden vader erbij betrok, zoals ik al zei ik herinner me niet alles meer door deze stomme migraine die ik nu heb. De rede dat ik dit schrijf is omdat ik het nog even kwijt moest maar het liever niet tegen mijn vriendinnen zeg ookal hou ik zielsveel van ze zelfs niet tegen mijn beste vriend waaraan ik alles vertel want ik wil ook weer niet dat ze mijn mentor erbij halen (die wel heel lief is hoor) of dag ze slecht over Mn moeder gaan denken dus dit leek mij de oplossing om het anoniem te doen. Ook zit ik met de vraag of ik mezelf inderdaad zou laten stikken het enige waardoor ik het moeilijk vind is mijn hondje want doen wil ik voor geen goud kwijt en mijn vader omdat ik wil dat hij trots op me is en ik het anders oneerlijk vind omdat hij wilden leven maar kon dat niet en ik heb die kans wel maar wil die eigenlijk misschien niet en ik wil niet denken dat dit de enige optie is.
Bedankt voor het lezen van deze tekst die net zo groot is als een boek.
Liefs
Bladzijde 1 / 1
Hierbij heb ik nog even een update: net komt mijn moeder weer en ook schreeuwt ze weer alleen dit keer zegt ze iets wat mij boven Mn pet gaat. Ze zegt: ach dit is mijn leven ik ben gedoemd ik hoop dat niemand dit hoeft mee te maken met zn kind ik hoopte dat het eindelijk voorbij was (ze bedoelde mijn vader die is overlijden) maar nee hoor hier is ze ze neemt t over alleen ben je 10x erger ik raak helemaal gestressed van jou zie je niet wat je doet!!!(ik heb trouwens echt helemaal niks gedaan als dat zo had geweest geef ik dat echt eerlijk toe)
Hoi!
Echt niet leuk dat je moeder zo doet. Jij doet zo je best en dan reageert ze nog steeds zo onbegripvol.
Je had gelijk dat je even pauze nam bij die vaatwasser. Dat kraken klinkt heel erg pijnlijk 😞 Je moeder had dan ook helemaal niet het recht om zo te reageren en zo grof tegen je te doen. De dingen die ze tegen je zegt zijn volledig onterecht. Ook heel gemeen dat ze je vader erbij gaat betrekken.
Je moeder is waarschijnlijk nog heel verdrietig door het overlijden van je vader, dat ben jij waarschijnlijk ook, maar dat geeft haar nog steeds niet het recht zo te doen. Je moeder meent het waarschijnlijk niet eens. Ze zegt zomaar dingen omdat ze zo veel verdriet heeft. Jammer genoeg komt het bij jou wel gemeend aan, wat heel begrijpelijk is.
Het zou kunnen helpen een brief te schrijven aan je moeder. Woorden die rechtstreeks tegen haar gezegd worden lijken snel aan haar voorbij te gaan, maar een brief maakt misschien meer indruk. In die brief kun je alles opschrijven wat je hier hebt geschreven, alles wat in je omgaat. Dingen zoals dat je het jammer vindt dat jullie van een vrolijk gezin naar een gezin zijn gegaan waar veel ruzie gemaakt wordt. Die brief dringt misschien door tot je moeder.
Je kunt die brief zo aan haar geven of op haar hoofdkussen leggen voor ze gaat slapen. Het is ook handig om de brief op de keukentafel te leggen net voor je naar school vertrekt, zodat je moeder er een hele dag over kan nadenken.
Ga nu vooral je hondje knuffelen en zoek troost in dingen die je blij maken. Ik ben ervan overtuigd dat je moeder de dingen die ze tegen je zegt niet meent, hoewel ze nog steeds hard aankomen.
Zelfmoord is geen oplossing. Echt niet. Zoals je zegt, je hondje heeft je nodig en je vader zou het zo jammer vinden als je zo vroeg uit het leven zou stappen. Ik ben er ook van overtuigd dat je moeder er kapot van zou zijn.
Groetjes
x
Echt niet leuk dat je moeder zo doet. Jij doet zo je best en dan reageert ze nog steeds zo onbegripvol.
Je had gelijk dat je even pauze nam bij die vaatwasser. Dat kraken klinkt heel erg pijnlijk 😞 Je moeder had dan ook helemaal niet het recht om zo te reageren en zo grof tegen je te doen. De dingen die ze tegen je zegt zijn volledig onterecht. Ook heel gemeen dat ze je vader erbij gaat betrekken.
Je moeder is waarschijnlijk nog heel verdrietig door het overlijden van je vader, dat ben jij waarschijnlijk ook, maar dat geeft haar nog steeds niet het recht zo te doen. Je moeder meent het waarschijnlijk niet eens. Ze zegt zomaar dingen omdat ze zo veel verdriet heeft. Jammer genoeg komt het bij jou wel gemeend aan, wat heel begrijpelijk is.
Het zou kunnen helpen een brief te schrijven aan je moeder. Woorden die rechtstreeks tegen haar gezegd worden lijken snel aan haar voorbij te gaan, maar een brief maakt misschien meer indruk. In die brief kun je alles opschrijven wat je hier hebt geschreven, alles wat in je omgaat. Dingen zoals dat je het jammer vindt dat jullie van een vrolijk gezin naar een gezin zijn gegaan waar veel ruzie gemaakt wordt. Die brief dringt misschien door tot je moeder.
Je kunt die brief zo aan haar geven of op haar hoofdkussen leggen voor ze gaat slapen. Het is ook handig om de brief op de keukentafel te leggen net voor je naar school vertrekt, zodat je moeder er een hele dag over kan nadenken.
Ga nu vooral je hondje knuffelen en zoek troost in dingen die je blij maken. Ik ben ervan overtuigd dat je moeder de dingen die ze tegen je zegt niet meent, hoewel ze nog steeds hard aankomen.
Zelfmoord is geen oplossing. Echt niet. Zoals je zegt, je hondje heeft je nodig en je vader zou het zo jammer vinden als je zo vroeg uit het leven zou stappen. Ik ben er ook van overtuigd dat je moeder er kapot van zou zijn.
Groetjes
x
Super lief dat je reageerde ik ga het zeker proberen dankjewel x
Ok, goed dat je dat gaat proberen. Hoe is de situatie intussen?
Heyy,
heel erg dat je dit bij jou thuis gebeurt. Mijn vader is ook overleden in 2020. Dit is dus nog maar net gebeurt. Mijn vader was heel plotseling overleden want hij was niet ziek. Je moeder is waarschijnlijk nog heel erg verdrietig en heeft waarschijnlijk daardoor wat woede in haar zitten wat ze gaat uiten op jou. Dit heeft ze zelf waarschijnlijk niet eens door. Ik zou als ik jou was met haar gaan praten wanneer het weer gebeurt is. Niet meteen erna, maar wanneer je moeder weer is afgekoeld. Wanneer je met haar aan het praten bent vertel dan even wat er precies gebeurde en vertel haar hoe jij het beleeft wanneer ze zo tegen jou praat. En vertel haar natuurlijk dat je nog steeds van haar houdt. Waarschijnlijk zal ze gaan beseffen dat het wel een beetje heel erg was wat ze deed en zal ze proberen dit minder te gaan doen. Het kan zijn dat het nog een keer gaat gebeuren, dit komt omdat ze nog steeds een beetje woede in haar heeft zitten dat ze niet onder bedwang houdt. Mijn moeder heeft dit ook en ik heb er met haar over gepraat het gaat nu al een stuk beter! Ojaa wanneer het weer gebeurt heb het er weer even over met haar en vergeef het haar en als je het haar vergeeft zeg dit dan ook tegen haar, dit zal ze waarschijnlijk heel erg fijn vinden. En als afleiding wanneer je zoveel pijn hebt kan je misschien proberen van 100 naar 0 te tellen in stappen van 3 dus: 100, 97, 95, 92. Hier moet je namelijk over na denken en daardoor is het een goede afleiding. Je moeder zal dan misschien ook wat minder boos worden, omdat je dan geen mobiel in je handen hebt. Ik hoop dat dit je gaat helpen.
groetjessss
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
