Skip to main content

Hii,

Alvast sorry voor het lange verhaal.

De laatste tijd heb ik geen zin om meer naar mijn vader toe te gaan (ik ga 1x in de 2 weken het weekend naar mijn vader voor de rest woon ik bij mijn moeder thuis). Mijn ouders zijn al gescheiden sinds ik 7 ben dus daar heb ik geen last meer van, maar mijn vader accepteert mij niet zoals ik ben.

Het laatste halfjaar begin ik eindelijk mijzelf te ontdekken (dus hoe ik me wil kleden etc.). Mijn moeder vind het prima en laat me gewoon mijn gang gaan. Maar mijn vader vind mijn kledingstijl niet goed en ik moet zodra ik daar vrijdagavond binnenkom mij omkleden en mijn vader en stiefmoeder die zeggen vaak dat ik er niet uitzie en dat het ordinair en lelijk is Terwijl het mij echt niet boeit wat hun van mij vinden is het nog steeds gwn kut. Maar mijn kledingstijl is niet het allergrootste probleem. Mijn stiefmoeder moedert te veel over mij ik mag niet eens bepalen hoe ik mijn haar wil doen en wat voor studie ik later doe. Ze willen ook dat ik nu al moet weten wat voor studie ik wil doen, terwijl ik nog maar 14 ben.  Ook ben ik 2 maanden gelden uit de kast gekomen als een lesbian maar mijn vader accepteerde het totaal niet en negeert me nu. Het is waarschijnlijk niet eens mijn vaders mening maar die van mijn stiefmoeder. 

Toen werd mijn stiefmoeder zwanger. En nu is haar baby 5 maanden oud. Eerst vond ik het echt superleuk enzo, maar nog voordat de baby was geboren begon ze al met dat de baby waarschijnlijk beter zou worden opgevoed en al dat soort dingen.  Maar nu de baby is geboren komen ze erachter dat ze tijd tekort komen dus daarom hebben ze een nanny uit Mexico laten komen om voor de baby te zorgen. Maar ze hebben zonder overleg  die nanny in onze kamer gezet. Nu slapen mijn zusje en ik voor het komende jaar op de kamer van mijn babyzusje met dus die baby. Daardoor hebben we nu geen privacy meer en komen ze doodleuk om 5 uur s ’ochtends de kamer binnen om die luier te verschonen. en het werd ons de dag voordat die nanny kwam ons pas verteld dat voor het komende jaar een wild vreemde in ons huis gaat wonen in onze kamer.

En het klinkt misschien een beetje kinderachtig dat een heel probleem er van maak dat ik niet mijn kledingstijl aan mag doen. Maar het gevoel dat je niet jezelf mag zijn en je niet word geaccepteerd door je eigen vader is echt kut.

Daarom wil ik graag alleen bij mijn moeder wonen want al 1 jaar ga ik er met tegenzin naartoe. We hebben ook al meerdere gesprekken met hem gehad maar hij vond het wel meevallen en deed er daarna niks mee. Nu wilt mijn moeder een gesprek hebben met z'n vieren (dus zonder mijn stiefmoeder) maar mijn vader reageert niet op haar mails, appjes en telefoontjes, dus hij negeert hij gwn en naar mij luisterd hij niet. Dus heeft iemand tips wat ik kan doen?

Alvast bedankt <33

Ik zou gewoon zeggen dat je vast bij je moeder wilt wonen.


Reageer