Skip to main content

Hoi, even een kort inzicht in mijn leven: Mijn moeder is Aziatisch, en kan niet accepteren dat ik niet aan haar verwachtingen doet, en dat ik niet de perfecte vrouw zal zijn. Daardoor richt ze haar woede af op mij, door te schreeuwen, mijn oor of arm te grijpen/knijpen. En zeggen dat ik zo niets zal bereiken in mijn leven. Mijn vader werkt in het buitenland en komt alleen in het weekend thuis, dus die weet dit niet. 

Nu heb ik mijn vader dit weekend ingelicht over mijn situatie, dat het mij bang maakt dat ik mijn deur niet dicht mag doen en dat mijn bezittingen in de kluis liggen. Beneden gingen mijn ouders praten, en mijn moeder ging weer schreeuwen: Ik zal nooit meer wat voor haar doen! Niet helpen met Wiskunde, en jou ook niet meer, want jij staat alleen maar aan haar kant en luistert niet naar mij. Waarom ben ik hier nog, ik kan net zo goed weg gaan, ik bemoei me er niet mee, want zo gaat ze toch aan de drugs en de alcohol! ' (ik wordt trouwens liever aangesproken met hij/hem, maar mijn moeder vindt dat niet zo fijn'

Misschien kun je wel begrijpen dat ik dit erg vervelend vond om te horen, want ik wil graag mijn best doen voor haar en bedoelde het niet gemeen, dat ik meer privacy wilde. Nu wilt mijn moeder niet meer met mij praten, en na dit weekend gaat mijn vader weer weg. Kan ik in deze situatie om hulp vragen, is het mijn fout, heeft ze gelijk? Ik ben best radeloos, hebben jullie tips? 

Liefs, Gaute. 

 

 

 

Hey, dat is heftig, wat naar dat het zo gaat en je moeder zo boos is en doet.  Ik heb zelf niet meteen goede tips maar misschien helpt het jou om eens hierover te praten. Via het nummer van de Kindertelefoon kun je goed advies krijgen en ze zijn heel lief en luisteren echt naar je. En misschien dat anderen nog sterke tips voor je hebben. Veel sterkte! Ik hoop dat het beter gaat worden voor je! 

Nummer Kindertelefoon is 0800 0432. 

Liefs, Tover xxx


Hey, het klinkt een beetje alsof jou moeder zelf die opvoeding heeft gehad en daardoor niet anders weet hoe ze met jou om moet gaan. Ik zou je aanraden om met iemand hierover te praten.

En onthoud dat hoe zei tegen je doet niet jou fout is en dat jij niet bent wat je moeder zegt. Ik zou voor nu je moeder proberen te negeren en goed op jezelf te letten en leren om van jezelf te houden.

 Sending love and prayers <3


Lieve Gaute,

Het spijt me enorm om te horen dat je in deze moeilijke situatie zit. Het is duidelijk dat je moeder veel stress ervaart en dat ze die op jou afreageert. Dit is niet oké en het is belangrijk dat je weet dat het niet jouw schuld is.

Het is goed dat je je vader hebt ingelicht over de situatie. Het is belangrijk dat hij weet wat er speelt, zodat hij je hopelijk kan helpen. 

Zou je het erover kunnen hebben met een familielid of vriend(in)? Ik denk dat het er sowieso over hebben al veel oplucht. Meestal is er via school ook iemand waarbij je terecht kan, een mentor of een vertrouwenspersoon o.i.d.

Zelf heb ik dit ook meegemaakt met mijn moeder, gelukkig niet zo heftig. Wij zijn toen samen naar iemand gegaan die gespecialiseerd was in problemen bij jongeren en zulke thuissituaties. Zo iemand kan echt helpen!

Weet dat dit niet jouw schuld is en dat je dit niet in je eentje hoeft te doorstaan!

Ik hoop oprecht dat deze tips je kunnen helpen.

Veel liefs

 

 


Hey, hoe is het met je gegaan ? Hopelijk de goede kant op! 

Liefs Tover xxx


Reageer