Ik ben laatst naar mijn mentor toe gestapt om te vertellen dat ik thuis geslagen en uitgescholden word als mijn ouders drank op hebben. Ik word daar echt verdrietig van, vooral omdat ik buiten die dagen wel heel goed behandeld word en ze dan de hele tijd zeggen dat ze van me houden en dat ze nooit in de steek zullen laten etcetera. Ik weet dan oprecht niet meer of ik ze moet geloven.
Twee dagen voor mijn gesprek met de mentor hadden ze gezegd dat ik mezelf maar beter dood kan maken. Ze wilden me uit hun leven en wilden niet dat ik anderen lastig ging vallen. Daardoor ben ik gaan snijden. Ik geloofde echt dat ik beter uit iedereen zijn leven kon stappen.
Maar het ging even om het gesprek. Ik liet haar van tevoren beloven dat ze niets door zou vertellen en het niet zomaar aan mijn ouders zou mailen (wat ze met veel dingen deed). Ze beloofde dat. Ik deed kort mijn verhaal maar heb daarbij ook veel dingen weggelaten. Ze zei dat ze in ieder geval trots op me was omdat ik naar haar toe was gekomen. Ze zou het niet doormailen, had ze nog expliciet gezegd. We moesten elkaar kunnen vertrouwen, beweerde ze.
Bij thuiskomst kreeg ik een lawine aan boosheid over me heen. Van "waarom zeg je dat over ons?!" tot "ondankbaar kutkind". Ze wilden niet zeggen waar het vandaag kwam, maar ik wist genoeg. De volgende dag ben ik naar mijn mentor gegaan en heb ik haar gevraagd wat ze gemaild heeft. Ze antwoordde heel kalm dat ze de waarheid had verteld. Ik was boos maar vooral teleurgesteld. Mensen hadden me gezegd dat praten hielp. Niet bepaald.
Nou ben ik niet per see boos over de mail zelf, maar over het feit dat het achter mijn rug om gebeurde. Stel ik me daarin aan of had zij die mail niet moeten sturen?
Bladzijde 1 / 1
hey,
ik kan me erg in je boosheid vinden.
echter heeft een mentor bij dit soort situatie's de verantwoordelijkheid voor jouw veiligheid.
misschien zou je met hem/haar nog even in gesprek kunnen gaan dat je dit niet leuk vind
ik kan me erg in je boosheid vinden.
echter heeft een mentor bij dit soort situatie's de verantwoordelijkheid voor jouw veiligheid.
misschien zou je met hem/haar nog even in gesprek kunnen gaan dat je dit niet leuk vind
Ik begrijp wel dat het voor mijn eigen veiligheid was, maar ik vind dat je niet dingen moet geloven die je niet na gaat komen. Na het gesprek nog expliciet zeggen dat je niet gaat mailen en het dan wel doen vond ik het probleem. Niet het mailen zelf.
Heey,
Wat Ronald zegt klopt. Ik snap dat je boos bent, en dat je het vertrouwen wel een beetje kwijt bent geraakt, maar dit doen ze haast altijd.
Ze is inderdaad verantwoordelijk voor jou. En ze zou het aan je ouders moeten vertellen.
Nou snap ik zelf ook niet precies waarom ze dit dan doorstuurt naar je ouders terwijl het om hun gaat? Maar misschien kan je haar dat nog vragen?
^
Future
Wat Ronald zegt klopt. Ik snap dat je boos bent, en dat je het vertrouwen wel een beetje kwijt bent geraakt, maar dit doen ze haast altijd.
Ze is inderdaad verantwoordelijk voor jou. En ze zou het aan je ouders moeten vertellen.
Nou snap ik zelf ook niet precies waarom ze dit dan doorstuurt naar je ouders terwijl het om hun gaat? Maar misschien kan je haar dat nog vragen?
^
Future
Hey!
Wat naar van je mentor dat ze dat achter je rug om heeft gedaan. Ik snap het, maar ze had jou best eerst mogen informeren en ze had niet eerst moeten beloven dat ze niks zou zeggen. Ook begrijp ik goed dat je haar nu niet meer vertrouwd. Weet allereerst dat je altijd bij de kindertelefoon terecht kunt, zij hebben namelijk ook goed contact met veilig thuis.
Een andere optie zou ook de huisarts kunnen zijn, vooral omdat je jezelf ook snijdt. De huisarts kan je doorverwijzen naar een psycholoog, maar ik durf niet met zekerheid te zeggen dat hij of zij geen contact zal opnemen met je ouders.
Als je dat een beetje te veel van het goede vindt, zou je misschien kunnen navragen of ze bij jullie op school een vertrouwenspersoon hebben. Ze dragen die naam niet voor niets. Als je er heel erg zeker van wilt zijn kun je er bij uitleggen dat als ze dit toch aan je ouders willen vertellen ze het jou eerst moeten vertellen, natuurlijk heb je liever dat ze helemaal niets zeggen, maar goed.
Heel veel sterkte!
Groetjes, Anoniempje
Wat naar van je mentor dat ze dat achter je rug om heeft gedaan. Ik snap het, maar ze had jou best eerst mogen informeren en ze had niet eerst moeten beloven dat ze niks zou zeggen. Ook begrijp ik goed dat je haar nu niet meer vertrouwd. Weet allereerst dat je altijd bij de kindertelefoon terecht kunt, zij hebben namelijk ook goed contact met veilig thuis.
Een andere optie zou ook de huisarts kunnen zijn, vooral omdat je jezelf ook snijdt. De huisarts kan je doorverwijzen naar een psycholoog, maar ik durf niet met zekerheid te zeggen dat hij of zij geen contact zal opnemen met je ouders.
Als je dat een beetje te veel van het goede vindt, zou je misschien kunnen navragen of ze bij jullie op school een vertrouwenspersoon hebben. Ze dragen die naam niet voor niets. Als je er heel erg zeker van wilt zijn kun je er bij uitleggen dat als ze dit toch aan je ouders willen vertellen ze het jou eerst moeten vertellen, natuurlijk heb je liever dat ze helemaal niets zeggen, maar goed.
Heel veel sterkte!
Groetjes, Anoniempje
Ik wil wel zeggen dat het verder een heel lief mens is, trouwens.
Ik ga al naar een psycholoog, en die houdt dingen gewoon tussen ons.
Ik ga al naar een psycholoog, en die houdt dingen gewoon tussen ons.
Hey!
Ik geloof best dat je mentor een goed en aardig mens is, ik denk alleen (net zoals jij vlgm) dat ze bij jou misschien een beter keuze had kunnen maken.
Wel goed dat je al naar een psycholoog gaat. Is dat genoeg, of wat is precies de reden dat je naar je mentor toe bent gestapt?
Groetjes, Anoniempje
Ik geloof best dat je mentor een goed en aardig mens is, ik denk alleen (net zoals jij vlgm) dat ze bij jou misschien een beter keuze had kunnen maken.
Wel goed dat je al naar een psycholoog gaat. Is dat genoeg, of wat is precies de reden dat je naar je mentor toe bent gestapt?
Groetjes, Anoniempje
Ik ga maar eens in de twee weken naar mijn psycholoog. Er was iets voorgevallen en ik moest het echt even kwijt. Ik dacht dat ik dat bij haar wel in vertrouwen kon vertellen.
hey,
wat balen dat je mentor toch naar je ouders is gegaan. School heeft inderdaad de verantwoordelijkheid over je, maar als ik dit zo lees zou het veiliger zijn als ze je ouders geen mail had gedaan. Het gaat over je ouders en als jij aan haar verteld dat je problemen met ze hebt, is het best apart dat ze dat dan tegen je ouders zegt.
het zou eigenlijk hetzelfde zijn als jij iets vervelends zei tegen je mentor over een vriend(in) omdat je bijvoorbeeld ruzie met hem/haar hebt. en je mentor vervolgens naar die vriend(in) toegaat en dan zegt wat voor vervelend je zei over die persoon.
Natuurlijk is dit een beetje een andere situatie omdat het je ouders zijn, maar ik kan me voorstellen dat je je een beetje verraden voelt.
School heeft de plicht om je ouders te vertellen hoe het met jou gaat, dus zal dat ook wel de reden zijn geweest dat je mentor naar je ouders heeft gemaild.
xxjee
wat balen dat je mentor toch naar je ouders is gegaan. School heeft inderdaad de verantwoordelijkheid over je, maar als ik dit zo lees zou het veiliger zijn als ze je ouders geen mail had gedaan. Het gaat over je ouders en als jij aan haar verteld dat je problemen met ze hebt, is het best apart dat ze dat dan tegen je ouders zegt.
het zou eigenlijk hetzelfde zijn als jij iets vervelends zei tegen je mentor over een vriend(in) omdat je bijvoorbeeld ruzie met hem/haar hebt. en je mentor vervolgens naar die vriend(in) toegaat en dan zegt wat voor vervelend je zei over die persoon.
Natuurlijk is dit een beetje een andere situatie omdat het je ouders zijn, maar ik kan me voorstellen dat je je een beetje verraden voelt.
School heeft de plicht om je ouders te vertellen hoe het met jou gaat, dus zal dat ook wel de reden zijn geweest dat je mentor naar je ouders heeft gemaild.
xxjee
Volgens mij heeft jouw mentor geen geheimhoudingsplicht, maar het breken van een belofte is nooit zo goed.
Misschien kun je bijvoorbeeld tegen jouw afdelingshoofd wat zeggen over dit incident, zodat jouw mentor er op aangesproken wordt en het voortaan niet meer voorkomt.
Jouw mentor heeft hier namelijk , naar mijn mening, verkeerd gehandeld door juist jouw ouders ervan op de hoogte te brengen.
Misschien kun je met je probleem wel naar een vertrouwenspersoon.
Zij dienen zich wel aan hun zwijgplicht te houden (in niet-extreme gevallen) en zij zullen waarschijnlijk eerder mensen binnen school er van op de hoogte te brengen dan jouw ouders, gezien de omstandigheden.
Misschien kun je bijvoorbeeld tegen jouw afdelingshoofd wat zeggen over dit incident, zodat jouw mentor er op aangesproken wordt en het voortaan niet meer voorkomt.
Jouw mentor heeft hier namelijk , naar mijn mening, verkeerd gehandeld door juist jouw ouders ervan op de hoogte te brengen.
Misschien kun je met je probleem wel naar een vertrouwenspersoon.
Zij dienen zich wel aan hun zwijgplicht te houden (in niet-extreme gevallen) en zij zullen waarschijnlijk eerder mensen binnen school er van op de hoogte te brengen dan jouw ouders, gezien de omstandigheden.
Als mentor moet ze die dingen oplossen maar
1 ze had dan niet moeten zeggen (2keer) dat ze niet ging mailen
2 als je mishandeld word door je ouders lijkt het me niet slim om naar die oiders te mailen maar het anders aan te pakken. En dat eerst met jou te overleggen.
Dat was mijn mening, succes en sterktr en al die dingen
#
1 ze had dan niet moeten zeggen (2keer) dat ze niet ging mailen
2 als je mishandeld word door je ouders lijkt het me niet slim om naar die oiders te mailen maar het anders aan te pakken. En dat eerst met jou te overleggen.
Dat was mijn mening, succes en sterktr en al die dingen
#
Ik weet dat het al een tijdje geleden is dat ik dit heb gepost, maar ik wilde even een soort van update geven. Het gaat nog steeds niet beter met mijn mentor en ik heb haar geen persoonlijke dingen meer verteld. Ze vraagt er nog wel eens naar omdat ze vindt dat ik eerlijk en open naar haar toe moet zijn. Maar daar kan ik mezelf niet meer toe zetten. Ik vertel eigenlijk alleen nog maar de basisdingen in mijn leven zoals mijn hobby's en of er iets heel belangrijks aan de hand is. Ik vertel niets meer over mijn dagelijkse leven. Daar vertrouw ik haar niet genoeg meer voor. Ik heb een nieuwe topic over mijn havo 5 jaar.
Hoii, ik weet hoe vervelend dat is, een vriendin van mij heeft dit ook gemaakt. Ik ben bezig met een opdracht voor school wat hier mee te maken heeft. Als je er over wilt praten kan je bij me terecht.
@Wendy_, heel lief dat je de tijd hebt genomen om te reageren. Helaas is het ook niet echt beter geworden tussen mij en mijn mentor. Integendeel: ze is zelfs strenger geworden naar mij toe. We hebben een soort van leeg lokaal naast haar kantoor waar je even kan zitten als je even niks te doen hebt. Iedereen praat gezellig met elkaar, en dat mag, maar zodra ik of een van mijn vriendinnen wat zegt reageert ze met "Hey! Stil zijn daar! Het is een stiltelokaal!", terwijl ze bij anderen niet zulke dingen zegt. Soms praat ze zelfs gezellig mee met ze.
Ook wordt ze boos als ik vraag of ze haar afspraken na wil komen omdat ze dezelfde belofte al 4 keer heeft gebroken. Ze zegt dat ik niet brutaal tegen haar moet doen terwijl ik gewoon vraag "Wil je de studiewijzer nog uitprinten?". Die moest ik namelijk al twee weken geleden hebben. De manier waarop zij mij behandelt zou me bijna laten denken dat ik daadwerkelijk wat fout heb gedaan.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
