De Kindertelefoon.nl

Hey @Lamp.ie ,

Ik zelf heb EMDR gehad, en het is erg vermoeiend inderdaad, en het kan zijn dat je nog 3 dagen prikkelbaar kan zijn of moe. Bij mij heeft het niet heel veel geholpen, maar dat komt omdat ik constant met mijn trauma samen leef (mijn ouders) en dat is niet gebonden aan 1 situatie. EMDR is niet om je trauma weg te halen, maar om de pijn en de emoties die je erbij voelt te verminderen. Ikzelf had wel een aardig iemand die het deed, en ik vond de opdrachtjes wel leuk. (Een lichtje volgend met je ogen en dan achterstevoren een moeilijk woord spellen.)

EMDR is voor 1 specifieke situatie waar je nog steeds last van hebt na een lange tijd. Daar heb je niet persé PTSS voor nodig om het te laten helpen. En je kan misschien zorgen dat het om het debat word heen gepland?

Zo ie zo als je het plant na school dan kan je de volgende dag echt wel nog naar school, dus dat aangepast rooster is niet echt nodig, tenzij dat voor jou beter voelt natuurlijk.

Als je het niet erg vind, wil je dan delen waar je ongeveer EMDR voor zou krijgen?

En zo ie zo, als je het echt niet wilt en als je niet mee gaat werken met het EMDR dan gaat het én niet helpen met je trauma én niet met het gaan naar dat debat. Als ik jou was zou ik een deal sluiten met je moeder.

“Als ik naar EMDR ga, en mijn best doe daar, mag ik naar het debat, anders ga ik het allebei niet doen. Dus óf all in, óf helemaal niks aan jou de keus mam.” dus zo iets zou je dan kunnen zeggen.

En ik wil je een tip geven. Ik kan lezen in het gesprek dat je heel koppig ben over EMDR. En dat je denkt dat het niet eens een ding is. (Dat vind ik een beetje kwetsend, maar ja, ik kan er niks aan doen hoe jij je daar over voelt) dat EMDR is er om je te helpen. Zodat jij minder last hebt van heftige emoties door alleen maar te denken aan je trauma. En het trauma zal nooit weg gaan, mijn ouders verwachtten dat dat zou gebeuren bij mij, maar dat is niet zo, ik weet het nog even goed en het onrecht dat naar me is gebeurt is nog steeds het zelfde, maar ik kan er makkelijker over praten zonder gelijk te hoeven huilen. Ik denk echt dat je moeder het beste voor je wilt, maar dat niet op de juiste manier laat zien, en ik weet hoe rot het is om ergens toe gedwongen te worden. Maar soms moet je de strijdbijl even neerleggen voor een pauze zodat je daarna er weer tegen aan kan.

Ik hoop dat mijn tips helpen! En sorry als ik klink als een therapeut, ik geloof dat ik ben gehersenspoeld door de therapeuten op de Octopus (Nepnaam) 9 maanden en 1 week, dat doet wat met je hoofd.

-OnlyMe

P.S. ik hoop heel erg dat je kan gaan! Ik ga voor je duimen!

Dit is eigenlijk mijn trauma in een korte samenvating:

De eerste 6 jaar van mijn leven werd ik mentaal en seksueel mishandeld door mijn biologische vader. Daardoor was ik op de vlucht voor een paar jaar en werden ik, mijn moeder en zusje opgevangen in meerdere vrouwenopvangen. Ik ben gemishandeld, gekidnapped, bedreigt en nog zo veel meer. 

Daardoor wordt ik dus nu al voor een paar jaar op therapie gegooid en heb ik nu al de ondersteuning die een 14 jarige kan krijgen van school. Maar mijn moeder wilt nu dus dat ik emdr ga doen tot aan begin volgende jaar, daarna ga ik intensieve trauma behandeling volgen elke dag en daarna na een jaar gaat de hele familie ook intensieve trauma behandeling aan. Na een jaar pas. 

Ik geloof wel dat mijn moeder het beste wil voor mij maar de manier is gewoon niet de manier. Je kan niet verwachten dat iemand zijn leven wilt opgeven aan therapie en trauma behandeling. En daardoor is het onrealistisch dat dat debat dus niet kan. Ik denk dat ik juist leuke dingen moet doen als ik al mijn trauma's uit mijn ver wegstopte koffer moet trekken zodat ik iets anders heb om aan te denken. 

Maar ik denk dat jouwn tips wel gaan werken. Geen emdr als ik geen debat mag voeren. Dan kan ze denk ik niet zo erg veel omdat ze zo erg ervan overtuigd is dat emdr de oplossing voor alles is. 

Update:

Ik heb gisteren 2 uur lang een vragenlijst ingevuld over nare ervaringen in mijn leven. Een soort basis om te zien wat er besproken gaat worden in mijn EMDR sessies. En mijn Ortho Pedagoog heeft mijn moeder over het debat gemaild want ik was er nogsteeds best pissig over. Mijn moeder snapt nu dat mijn leven geen continue emdr behandeling wordt maar toch vindt ze niet dat ik mag gaan. Inieder geval is de rede niet emdr meer maar transport. Toch kut maar ja. 

Ik wil helemaal niet beginnen hier aan. Dat weet ik wel. Maar ik heb besloten dat als ik er na een paar keer nogsteeds zo negatief over voel dat ik er dan mee stop. Ik weet gewoon dat het het niet waard is om op nog een therapie te zitten waar ik helemaal niks bij voel.