Hoi. Ik ben een meisje van net 14 jaar oud en ik heb een depressie. Ik heb daarvoor twee psychologen gekregen, en uiteindelijk ging eentje weg. Na het afscheidsgesprek nam ik haar in vertrouwen over dingen die gebeurd zijn en ze beloofde dat we nog een afspraak konden maken. Later kon het toch niet omdat ze haar nieuwe baan al had. Ik was er kapot van en ik weet dat ik voor die afspraak zal blijven vechten tot mijn dood. Ik ga ondertussen al maandenlang niet meer naar die andere. Mijn ouders lijken me steeds minder te begrijpen en noemen me egoïstisch en laf en maken vervelende grapjes over me. Daarom wilde ik er niet meer bij zitten als we gaan avondeten. Ik krijg daardoor ook geen avondeten meer. Ze hebben gevraagd of ik naar het diagnostiek wil (een onderzoek voor persoonlijkheidsstoornissen of gedragsproblemen etc). Ik heb vanaf het begin heel vaak nee gezegd, maar ze hebben me er een tijdje geleden voor ingeschreven zonder dat ik het wist. Ik wil hier absoluut niet naar toe. Ik zou graag willen weglopen of ergens anders willen wonen maar dat gaat niet. Ze nemen me allemaal niet serieus.
Weet iemand wat ik moet doen?
