Hoii. Ik ben al een tijdje bang voor mijn vader als het gaat om gevoelens uiten. Elke keer als ik me af wil melden voor school omdat ik ziek ben of me bijvoorbeeld mentaal niet goed voel geeft hij zón boze toon en zegt dat hij het jammer vindt etc etc. Soms zegt hij dan dat ik mijn vriend in het weekend niet mag zien blabla. Ik ben zelf 17.
Momenteel zit ik in 5 havo in mijn examentoetsweek. Mijn vader is opzich wel soepel met afmelden voor toetsen als ik bijvoorbeeld echt niet heb geleerd. Nu vandaag voelde ik me mentaal echt niet goed (heel veel stress, lack of sleep, paniek) voor een toets van 1 van mijn moeilijkste vakken (ik ben ook laatst keihard van een paard afgevallen waardoor ik ook overal pijn heb). Dus ik vroeg met een hele lap tekst erachter of ik me ziek kon melden omdat ik me niet goed voel. Ik probeer altijd van te voren goed te verzinnen hoe en wat ik zeg anders wordt hij weer boos. Hij slaat me niet ofzo, maar zegt gewoon dat hij me niet mee vertrouwd, teleurgesteld in me is, dat hij me nooit wat voor school ziet doen terwijl hij 9 van de 10 keer weg is en dat niet ziet etc.
Nu is dit maar een voorbeeld, maar het gaat ook om dat als ik een keer een pannetje vergeet op te ruimen of als ik haast had loopt hij te zeggen dat ik nooit wat doe, hem nooit help, en weet ik het wat. Terwijl meneer ook altijd zijn zooi laat staan maar goed.
Ik ben dus gedurende de jaren een beetje angstig voor hem geworden aangezien hij mijn broer ook mentaal heeft mishandeld. Nu ben ik zijn 'lievelingetje' dus doet hij de wat hebigere dinfen niet, maar ja het voelt toch wel zo. Vooral ben ik angstig voor gevoelige onderwerpen. Nu ben ik dus van een paard afgevallen (best hard). Wil hij me wel ophalen maar niet de dagen erna vragen hoe het met me gaat. Terwijl hij me wel 10x op een dag hoort zeggen "au".
Maar ja nogmaals ik weet niet zo goed wat ik hiermee aan moet. Het is in ieder geval fijn om dit te delen, maar ja ik ben dus bang dat ik hem faal ofzo. Zelf heb ik best een grote mond als hij best bozig doet en ook scheeuwt als het onrechtvaardig is. Ik ben precies het zelfde als hij qua woede etc. Wel anders ofc maar ik trek mijn bek gewoon open.
Maar ja iemand geef me raad aub? Praten met hem helpt niet. Hij luistert niet naar me. Nog een stuk info mijn ouders zijn gescheiden.
(niet bij de chat natuurlijk die is altijd druk)
