Hey
ik ben een meisje van 14 en ik word helemaal gek en doodziek van mijn ouders.
Ze bemoeien zich overal mee, ze laten me nooit mijn gang gaan. En ze hebben allemaal domme regels in huis waar ik me aan moet houden maar dat vind ik schijtirritant. En als ik me er een keer niet aan hou eord ik er gelijk voor gestraft, dan word bijv. mijn telefoon ingenomen
En als ik bijv. ruzie met mijn moeder heb, gaat mijn vader zich er gelijk mee bemoeien en kiest hij mijn moeders kant, en andersom ook. Ze kiezen altijd elkaars kant en gaan dan samen tegen mij opsteken.
En mijn moeder is al helemaal erg. Als ze haar zin niet krijgt gaat ze gelijk schreeuwen en me uitschelden en slaan. Nee echt waar, mijn moeder mishandeld me. Dan gooit ze met slippers naar me of trekt ze aan mijn haren. Dit gebeurt niet vaak, 1x per maand ofzo maar als er gebeurt voel ik me wel zwaar kut. En mijn vader doet er gewoon niks aan wanneer mijn moeder me zo mishandeld, hij kijkt gewoon toe.
Dan ren ik huilend naar mijn kamer en heb ik weer enorme dwang om mezelf te snijden. Dat heb ik vroeger vaak gedaan maar daar ben ik nu mee gestopt, alleen wanneer mijn moeder zo doet wil ik er weer mee beginnen.
En mijn ouders verwachten veel te veel van me op school. Vorig jaar deed ik havo/vwo maar nu ben ik gezakt naar mavo/havo, en dat vonden ze echt verschrikkelijk. Ze waren maanden boos op me en zeiden dat ik mijn best niet doe, terwijl ik dat wél doe. Ze zeuren altijd over mijn cijfers dat ze te laag zijn en ze zeuren altijd dat ik beter kan doen.
Als ik een onvoldoende haal dan zeg ik dat nooit tegen hun, anders worden ze weer enorm boos.
En ze vergelijken me altijd met mensen die beter zijn dan ik, daar word ik ook strontziek van en mijn zelfvertrouwen daalt dan heel erg. Dan zeggen ze zovan; ja die en die hebben wél hele goede cijfers en doen wél hun best. En dat doen ze niet alleen over mijn school, ze vergelijken me met ALLES met betere mensen en ook heel vaak met mijn broer omdat hij havo deed. Ze zeggen dat hij beter is in alles en ze trekken hem heel erg voor.
Ik word er gewoon echt stapelgek van, dat ze zich overal mee bemoeien, en altijd elkaars kant kiezen, en dat ik mishandeld en uitgescholden word door mijn moeder, en dat ze allemaal domme regels hebben en alleen maar de negatieve dingen aan mij zien. Ze hebben me nog nooit beloond of een complimentje gegeven, ze kraken me alleen maar af.
Ik kan er gewoon niet meer tegen en als dit zo doorgaat loop ik echt weg van huis.
Weet iemand misschien wat ik kan doen?
Alvast bedankt!
Bladzijde 1 / 1
Hee!
Wat vervelend dat je zo'n problemen hebt met je ouders!
Ieder gezin heeft zijn eigen regels, en dat zijn gewoon regels waar je je aan moet houden. Het ene gezin is wat strenger dan het andere. Dat is heel normaal.
Ik snap ook dat je het daar nu misschien niet mee eens bent, maar je ouders willen ook het beste voor jou, en ze hebben die regels om jou goed op te voeden.
Ik weet het niet hoor... Maar ik denk dat wat jij onder 'mishandelen' verstaat, iets is wat in ieder gezin voorkomt.
Kan ook aan mij liggen, maar ik word ook regelmatig van de trap af geduwd of krijg een flinke pets in mijn gezicht.
Dat je ouders boos zijn omdat je bent gezakt qua school, is niet terecht. Zeker niet als jij écht je best gedaan hebt.
Misschien kun je hier op school met je ouders over praten? Je kunt het bijvoorbeeld aankaarten bij een oudergesprek.
Je ouders horen jou niet met anderen te vergeleiken, en misschien kun je eens tegen ze zeggen dat je dat heel vervelend vindt.
Je kunt op school aankaarten dat het thuis niet lekker loopt, en het er eens goed met je ouders over hebben.
Snijden is geen oplossing. Het maakt problemen enkel groter. Ik hoop dat je dat begrijpt.
Goed dat je ermee gestopt bent, en volhouden, want het kan!
Liefs
Wat vervelend dat je zo'n problemen hebt met je ouders!
Ieder gezin heeft zijn eigen regels, en dat zijn gewoon regels waar je je aan moet houden. Het ene gezin is wat strenger dan het andere. Dat is heel normaal.
Ik snap ook dat je het daar nu misschien niet mee eens bent, maar je ouders willen ook het beste voor jou, en ze hebben die regels om jou goed op te voeden.
Ik weet het niet hoor... Maar ik denk dat wat jij onder 'mishandelen' verstaat, iets is wat in ieder gezin voorkomt.
Kan ook aan mij liggen, maar ik word ook regelmatig van de trap af geduwd of krijg een flinke pets in mijn gezicht.
Dat je ouders boos zijn omdat je bent gezakt qua school, is niet terecht. Zeker niet als jij écht je best gedaan hebt.
Misschien kun je hier op school met je ouders over praten? Je kunt het bijvoorbeeld aankaarten bij een oudergesprek.
Je ouders horen jou niet met anderen te vergeleiken, en misschien kun je eens tegen ze zeggen dat je dat heel vervelend vindt.
Je kunt op school aankaarten dat het thuis niet lekker loopt, en het er eens goed met je ouders over hebben.
Snijden is geen oplossing. Het maakt problemen enkel groter. Ik hoop dat je dat begrijpt.
Goed dat je ermee gestopt bent, en volhouden, want het kan!
Liefs
Wow, ik maak echt precies hetzelfde mee maar dan met mijn vader. Mijn vader mag ook alles doen en mijn moeder staat er maar bij te kijken en ze zegt ook altijd dat het mijn schuld is. Ik weet hoe kut het voelt en hoe onzeker je er van wordt. Ik praat op school ook met de zorgcoördinator en schoolmaatschappelijkwerker over dankzij de kinderen in mijn klas. Ik kwam namelijk een keer na een ruzie huilend op school en ik was helemaal nat van de thee die ik over me heen had gekregen en toen had ik alles tegen een vriendin verteld. Ze is samen met iemand anders naar mijn mentor gegaan en mijn mentor is weer naar de zorgcoördinator gegaan. Probeer op school erover te praten, echt dat helpt! Het lucht je hart en ze proberen altijd een oplossing te zoeken! Ik weet hoe moeilijk het is. Ik had het ook niet uit mezelf gedaan, dat moet ik toegeven. Ik vind het wel heel dapper als jij dat wel zal doen! Ik was veel en veel te bang voor alles. Ik was heel bang dat mijn ouders erachter zouden komen en heel boos zouden worden. Ik heb het zelf aan mijn moeder verteld, en ze was ook boos laat staan als mijn vader het weet. Het kan me nu niks meer schelen, en het geeft me een veilig gevoel wanneer mijn vader heel boos wordt of heel boos wordt omdat hij er achter kom dat ik met de mensen op school erover praat dat ik altijd terug kan komen. Het beste wat je kan doen is erover praten. Echt praat erover. Ik weet hoe moeilijk het is, het ik echt zo zo zo moeilijk en eng. Maar het is het beste wat je kan doen. Het helpt echt! Ik vind het echt heel dapper als je naar jouw mentor durft te stappen en alles vertelt! Dat zag je mij niet doen toen en toen ik wel moest, zei ik haast helemaal niks erover en mijn mentor vond het toch te heftig. Dus praat erover. Vertel het desnoods aan je vriendin(nen) als het toch te eng is. Maar je moet dat wel echt doen, het scheelt eeen hele boel
Het beste wat je kan doen is praten met iemand... Je moet je har luchten bij iemand.. Je moet de persoon wel vertrouwen!
Ouders die meer van hun kind verwachten dan dat ze zelf ooit hebben gepresteerd. Waar heb ik dat vaker gehoord. Ik vind jouw ouders hypocriet. Jij bent hun niet en hun zijn jou niet. Jij bent ook niet hun 'bezit'. Je bent hun kind maar geen 'bezit'. Jij bent een mens en dus een eigen persoon en als jij je best doet op school moeten ze je daarin steunen en je daarin belonen. Ik snap best dat ze het beste voor jou willen maar soms heb ik het idee dat ouders.. en dan bedoel ik dus echt heeeeel veeeel ouders ... vooral willen dat jij goede cijfers haalt om één ding: HUN status.
Want dan kunnen ze tegen vrienden en familie zeggen: Mijn dochter doet VWO. Mijn zoon doet Atheneum.. kak kak kak.
Dat mishandelen moet je direct op school aangeven. Kan ook nog eens aanleiding zijn voor de slechte cijfers. Als jij in angst leeft thuis heeft dat altijd gevolgen voor wat je overdag doet. Of het nou werk is of school. Ouders beseffen ook niet dat jij naast de uren dat je op school zit ook vaak erg veel werk thuis moet verrichten. Zij gaan naar hun werk en komen thuis en laten hun werk gewoon op hun werk liggen. Jij komt thuis van school en mag eerst nog even een berg huiswerk van school gaan zitten maken en daarnaast moet je ook nog even helpen in het huishouden als ik me niet vergis.
Daarbovenop zit je in een fase in je leven dat al je hormonen door je lijf gieren en dus 'moe' bent. Je bent onzekerder, je lichaam veranderd. Alles bij elkaar maakt het een chaos. En dan heb je van die heerlijke ouders die daar nog een schepje bovenop doen! Vaak zijn ouders zelf 'pubers'. Ze zijn eigenwijs en denken alles maar te weten. Maar in feite zijn het zelf 'oudere' kinderen. Een aantal jaar geleden waren ze 'zelf' ook pubers maar dat zijn ze kennelijk alweer vergeten.
Echt erg.
Want dan kunnen ze tegen vrienden en familie zeggen: Mijn dochter doet VWO. Mijn zoon doet Atheneum.. kak kak kak.
Dat mishandelen moet je direct op school aangeven. Kan ook nog eens aanleiding zijn voor de slechte cijfers. Als jij in angst leeft thuis heeft dat altijd gevolgen voor wat je overdag doet. Of het nou werk is of school. Ouders beseffen ook niet dat jij naast de uren dat je op school zit ook vaak erg veel werk thuis moet verrichten. Zij gaan naar hun werk en komen thuis en laten hun werk gewoon op hun werk liggen. Jij komt thuis van school en mag eerst nog even een berg huiswerk van school gaan zitten maken en daarnaast moet je ook nog even helpen in het huishouden als ik me niet vergis.
Daarbovenop zit je in een fase in je leven dat al je hormonen door je lijf gieren en dus 'moe' bent. Je bent onzekerder, je lichaam veranderd. Alles bij elkaar maakt het een chaos. En dan heb je van die heerlijke ouders die daar nog een schepje bovenop doen! Vaak zijn ouders zelf 'pubers'. Ze zijn eigenwijs en denken alles maar te weten. Maar in feite zijn het zelf 'oudere' kinderen. Een aantal jaar geleden waren ze 'zelf' ook pubers maar dat zijn ze kennelijk alweer vergeten.
Echt erg.
Echt erg.
ik snap precies hoe je je voelt, alleen dat stuk van het verhaal dat je moeder je mishandelend klopt bij mij niet. ik word gewoon strontziek van me ouders en voor mij part zetten ze me op straat of ga ik bij mijn beste vriend wonen want die mensen zeuren de hele dag aan mijn hoofd over wat ik allemaal wel niet fout doe
ja ik word gwn schijtziek van die mensen
ja ik word gwn schijtziek van die mensen
Bij mij is het ook zo maar ook geen mishandeling en mijn ouders zijn gescheiden.
Ik vind dat je ouders je geen PIJN mogen doen. Ik kan hier alleen in staan maar als mijn ouders me op die manier aan zouden raken zou ik al lang tegen iemand gezegd hebben. Ik kwam bij zit bericht door dat ik op zicht of ik van mijn ouders af kan, maar mijn ouders raken me niet zo aan.
Kussbrittt ik ben het zo erg met jou eens! Ik zou willen dat ze iets ergs bij me doen en dat ik dan zelf een leven kan opbouwen. En trouwens goed dat je gestopt bent met snijden ik heb het een tijdje ook gedaan en het is echt geen pretje. Ik moest een keer naar het ziekenhuis omdat ik op de verkeerde plek sneed.
Ik hoop dat je een oplossing vind!
Kussbrittt ik ben het zo erg met jou eens! Ik zou willen dat ze iets ergs bij me doen en dat ik dan zelf een leven kan opbouwen. En trouwens goed dat je gestopt bent met snijden ik heb het een tijdje ook gedaan en het is echt geen pretje. Ik moest een keer naar het ziekenhuis omdat ik op de verkeerde plek sneed.
Ik hoop dat je een oplossing vind!
Waarom krijg ik hier zo erg het gevoel dat je gewoon een opstandige puber bent die alles overdrijft en aandacht zoekt?
He als dat niet zo is, don’t blame me. Maar ieder huis heeft regels, das echt niet raar ofzo, dat jij dat niet kan hendelen is niet het probleem van je ouders. En dan dat mishandelen, t komt gewoon niet geloofwaardig over ofzo...
sorry als je leven echt fucked up is, dan wens ik je sterkte.
He als dat niet zo is, don’t blame me. Maar ieder huis heeft regels, das echt niet raar ofzo, dat jij dat niet kan hendelen is niet het probleem van je ouders. En dan dat mishandelen, t komt gewoon niet geloofwaardig over ofzo...
sorry als je leven echt fucked up is, dan wens ik je sterkte.
Hai, ik maak exact hetzelfde mee alleen is het bij mijn vader die erger is. Weglopen is absoluut geen optie, ik heb dat al 4 keer geprobeerd. Wat ik nu doe is telkens voor mezelf opkomen maar ik weet dat niet iedereen dat durft. Ik zou zeggen blijf doorgaan en als je 18 bent zijn je ouders niet meer wettelijk verantwoordelijk voor je dus kan je overal heen, mijn idee is om op mijn 18e naar Amerika te verhuizen en geen contact meer te hebben met hun. Jij kan dat dan doen in Nederland of een ander land maar mijn tip is blijf sterk en houd vol. Mij hielp ook om met mijn online vrienden te praten, zij hielpen mij om in leven te blijven, ik raad je aan om ook zoiets te doen.
Hii,
het is eigenlijk creepy af dat ik PRECIES hetzelfde heb als wat jij net zei. Maar mijn vraag daarover is, hoe kom jij voor jezelf op? Mijn vader die denkt dat ik nog steeds het zelfde kleine kind ben als dat ik jaren geleden was dus als ik voor mezelf op kom wordt hij alleen nog maar bozer.
Groetjes :)
Hii,
het is eigenlijk creepy af dat ik PRECIES hetzelfde heb als wat jij net zei. Maar mijn vraag daarover is, hoe kom jij voor jezelf op? Mijn vader die denkt dat ik nog steeds het zelfde kleine kind ben als dat ik jaren geleden was dus als ik voor mezelf op kom wordt hij alleen nog maar bozer.
Groetjes :)
Ik kom voor mezelf op door als eerste rustig te blijven en het rustig te zeggen wat ik fout vind gaan en mijn grens aan te geven, als hij bozer wordt wordt ik ook bozer ik blijf altijd op hetzelfde niveau als hem, als je het gevoel hebt dat je het niet meer aan kan dan zeg je op een rustige manier ik moet even alleen zijn en later ga je opnieuw rustig om de tafel zitten en dat blijven proberen. Bij mij hielp dat eerst, nu niet meer maar misschien helpt het bij jou wel. Onthoud sta boven hem en wordt niet boos blijf gewoon rustig en dan nemen ze je ook meer serieus.
Ik hoop dat dit je helpt, groetjes
Ik zweer het je dat het mijn geval ook is, ik moet doen wat mijn moeder wil dat ik doe, ja wtf
Dit is prc mijn leven alleen ben ik een jongen van 13 jaar en mij vader slaat me ook en ik doe vwo maar mijn cijfers vinden ze niet genoeg en ik doe dit allemaal terwijl ik eigenlijk voetballer wil worden en ik heb een rode kruis achter me naam omdat ik vechte tegen drie kinderen die me met z’n allen wilden slaan maar zij hebben allemaal blauwe en paarse kaken dus dan is het mijn schuld en ze blijven me met die groepje irriteren en als ik ga voetballen dan heb ik weer ruzie met andere mensen die denken dat ze ene van de drillers zijn en dat doen ze ook tegen mij omdat ze jaloers zijn op mijn voetbalskills mijn broertje is altijd mijn ouders favoriete en ik ben geen goeie disser terwijl ik boos ben ik kan het alleen als ik gewoon rustig ben dus dan kunnen mensen een dis wedstrijd tegen mij winnen (gebeurt alleen op school) en dan gaan mijn schoolvrienden voor me schamen en dan heb ik zin om iedereen in mijn leven knockout te slaan enzo terwijl ik ook uit Syrië kwam in een moeilijke vlucht worden racistische dingen tegen mij gezegd ben ook eens geplayd door een kutmeisje waardoor ik 99% van de meisjes nuet meer vertrouwen kan ach ik wordt doodziek
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
