Ik vind het echt niet meer leuk thuis. Als ik huil word ik geslagen omdat ik stil moet zijn voor de mensen uit de buurt of omdat het mama gewoon niet aanstaat, als ik een keer iets zeg of doe wat haar niet aanstaat krijg ik ook klappen. (ze slaat niet zo hard maar ze schreeuwt wel heel hard) Ik wil heel graag praten met mijn vrienden als ik niet op school ben, maar dat mag niet want ik mag maar een kwartier per dag op mijn telefoon, buiten schooltijd om. als ik dan stiekem mijn tijd verleng (moet ik misschien wel niet doen maar ik zat in een gesprek) met een bepaalde app waarmee mijn telefoon vergrendeld of ontgrendeld kan worden, krijg ik ook klappen en moet alle social media voor een week of meer eraf.. ze is echt voor geen rede vatbaar en gedraagt zich als een betweterig klein kind. volgensmij zou ze het liefste hebben dat ik er niet was en ikzelf eerlijk gezegd ook.. ik heb zo eigenlijk geen zin meer in mijn leven maar ik mag niks zeggen van mijn moeder want dan word ze boos. ik wil ook niet naar een of ander tehuis want de rest van mijn familie is vaak wel aardig (oh ja en mijn zusje mag meer op haar telefoon en bij haar word ze nooit boos ookal doet ze nog zo stom) ik weet niet wat ik moet doen om dat te stoppen, praten helpt niet want dan gaat ze schreeuwen en slaan
Bladzijde 1 / 1
Heyyy, als je een vader hebt zal ik het er met hem over hebben of anders een tante of oom, opa of oma als je die hebt, als het echt erg word moet je misschien de kinderbescherming bellen, maar ik snap dat je dat niet wilt. Als je maar nooit opgeeft, je weet nooit hoe prachtig je toekomst is :)
Je kan erover praten met een mentor
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
