Skip to main content

Hey ik ben nieuw hier ik heb eigenlijk geen idee hoe dit werkt maar ik ga het gewoon proberen. Ik vind het niet meer leuk thuis. Mijn vader moeder en zusje zijn gisteren terug gekomen van 2 dagen naar een eiland. Ik heb 2 dagen bij een vriendin gelogeerd het was erg gezellig maar daar zijn deed me al beseffen dat ik thuis echt totaal niet gelukkig ben en dat ik eigenlijk hoopte dat ze langer weg bleven. Een voorbeeld van thuis : Ik mocht niet met mijn ouders eten deze avond. Vind ik totaal niet erg ik zie namelijk meestal heel erg op tegen het avondeten. Dus ik at alleen. Na het avondeten wou ik even gaan wandelen. Ik kom terug en mijn moeder begint tegen mij te schreeuwen ze schreeuwt dat ik moet kappen met dat zielige gedoe dat ik niet zielig ben dat ik degene ben die alles aan het verzieken is. Ik negeer het en zeg oké sorry mam. vervolgens loop ik door en roept ze oh ja ik maak je morgen om 9 uur wakker en dan kom je er gelijk uit. Ik draai me om en zeg rustig tegen haar dat is niet nodig hoor ik zet me wekker. Ik wilde mijn telefoon pakken maar ze riep afblijven. Ik wilde absoluut niet door haar worden wakker gemaakt dus ik vroeg een paar keer of ik alsjeblieft mijn telefoon mocht gebruiken voor mijn wekker toen schreeuwden ze mega hard en ik schrok zo erg dat ik alleen nog maar stil kon staan ik bevroor gewoon. En na een halve minuut was het eerste wat er in mij opkwam ik moet weer naar buiten dus ik liep naar de bijkeuken en wilde mijn schoenen pakken maar mijn moeder was achter mij aangelopen ze trok mijn schoenen uit en begon te schreeuwen dat ik naar boven moest. mijn vader kwam er nu ook bij staan en begon te schreeuwen. En het enige wat ik deed was mijn handen over mijn oren. Iets doms wat ik altijd doe als ik in paniek raak of iemand tegen mij schreeuwt ze riepen allemaal dingen maar ik had mijn handen zo hard tegen mijn oren gedrukt dat ik mijn oren gewoon kon horen kloppen. Ze had meerdere keren geroepen dat ik nu naar boven moest gaan en als ik nu niet ging dat ze me aan me haren zou mee sleuren. Ik weet niet wat het in me was maar ik kon het gewoon niet het was een combinatie van angst en waarschijnlijk niet willen toegeven. Dus greep ze mijn haar en probeerde me daarmee omhoog te krijgen. Ik viel om de grond en kon alleen nog maar huilen. Ze heeft vanaf dat moment veel geroepen ik heb niet alles meegekregen ik was in shock maar zei dat ik gestoord was en ze begon te dreigen. Ze dreigde morgen ochtend de kinderbescherming te bellen omdat ze mij wou laten meenemen en uit huis wou laten plaatsen.  Ze liep op een gegeven moment weg naar boven ik heb 3 minuten in stilte om de grond liggen huilen ik wilde eigenlijk mijn schoenen zo snel mogelijk pakken de sleutel en heel hard wegrennen mijn moeder kwam op een gegeven moment terug  ze zei dat als ik nu niet binnen drie seconden heel snel naar boven ging dat ze me met geweld naar boven zou sleuren. Ook het moment toen ik terug kwam van het wandelen voelde ik een soort hele nare buikpijn ik voel me gewoon niet fijn meer thuis. Het is nu vakantie als ik na de vakantie weer naar school ga heb ik een week school en daarna toetsweek. Ik heb geen idee hoe ik dit allemaal kan doen ik kan echt niet leren met deze mindset ik doe de hele dag niks ik heb geen energie en motivatie alles hier thuis zuigt echt alle energie uit me ik wil zo graag mijn best doen op school maar het gaat zo niet veder niet alleen ik word hierdoor beïnvloed maar ook school. Heeft iemand hier ook last van of heeft iemand tips wat ik het beste kan doen?

Hoi @anoniem78910 ,

 

Heel goed van je dat je dit vertelt! Je zit in een nogal lastige situatie zien we. Onthoud dat je er niet alleen voor staat. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je met deze situatie om kunt gaan. Ook kan je voor hulp of ondersteuning anoniem contact opnemen met Veilig thuis via 0800 – 20 00 of https://veiligthuis.nl. Nogmaals heel goed van je dat je dit durft te vertellen!

Veel sterkte!

 

Fem, De Kindertelefoon


Reageer