Hallo, zoals jullie het al kunnen lezen aan de titel, ja dit is hoe ik me voel. Ja ik snap dat dit erg heftig overkomt, maar laat me dit uitleggen. Ik ben 18 en mijn broer is 22. Sinds mijn 9de is hij een nachtmerrie geweest in mijn leven. Als ik iets teveel lawaai maakte, zou hij me slaan bijvoorbeeld. Toen ik 11 was kregen we ruzie, het liep zo erg uit de hand dat ik naar de tandarts moest, omdat hij me had ingeslagen. Mijn ouders waren hulpeloos, hij was niet onder controle te houden. Mijn ouders hebben vaak genoeg gezegd en van alles geprobeerd om mijn broer te stoppen met zijn gedrag. Na dat incident kwam ik in contact met jeugdzorg, ze wilden mij eerst uit huis zetten, maar ik was daar tegen. Ik mocht gelukkig thuis blijven wonen. Paar jaar bleef het rustig, maar 2 jaar later was er weer een incident waar hij mij meerdere malen mijn gezicht insloeg. Ik heb dat niemand verteld, ook mijn ouders niet, omdat ik de situatie niet wilde escaleren. Het bleef jaren rustig daarna, als in; hij sloeg me niet meer.
Ondanks het feit dat het jaren rustig bleef, bleef hij dag in dag uit een persoon die ik haatte. Alles wat met hem te maken heeft, haat ik. Als ik hem zie, voel ik haatgevoelens. Ik droom vaak dat ik hem insla, als wraak wat hij mij had aangedaan tot vandaag de dag (ben nu 18). Soms droom ik ook dat ik hem vermoord, of ik denk eraan als ik hem zie. Alles aan hem ergert mij. Hij is ongelofelijk respectloos tegenover mijn ouders, "oprotten!" "jullie zijn fucking dom" "jullie zijn de slechste ouders ooit". Klinkt als typisch puberteit gedrag, maar onthou hij is 22. En noch zo'n respectloze eikel tegenover je eigen ouders. Ik vind het zielig voor mijn ouders, want zij kunnen hem niet meer onder controle houden.
Vandaag ging het mis na zoveel jaren 'rust'. We hadden een discussie over wie de keuken zou moeten opruimen en uit het niets haalde hij uit op mijn gezicht. Ik stond versteld en alle gevoelens en gedachtes van de twee incidenten kwamen weer omhoog. Ik wilde hem op dat moment doodslaan, maar ik hield me in. Ik zei maar niks en hield me kalm. Hij noemde mij een hond en dat ik als een onderdanig iemand naar hem moest luisteren. Ik werd kwaad, ik wilde een keukenmes pakken en hem neersteken. Ik trilde, maar ik liet het gaan. Ik liet hem mij kleineren en ik hoopte dat het snel afliep.
Ik ben radeloos, ik leef dagelijks met iemand die ik het meest haat. Ik denk zo vaak aan hoe beter mijn leven zou zijn zonder hem, dat hij gewoon op straat zou worden aangereden of iets dergelijks. Maar vooral hoe ik hem zelf aanpak. Ik wil niet met mijn vrienden hierover praten, ik wil niet zielig overkomen. Ik heb een onbekend persoon nodig, wie snapt wat ik nu voel. Iemand die met me wil praten hierover.
Ondanks het feit dat het jaren rustig bleef, bleef hij dag in dag uit een persoon die ik haatte. Alles wat met hem te maken heeft, haat ik. Als ik hem zie, voel ik haatgevoelens. Ik droom vaak dat ik hem insla, als wraak wat hij mij had aangedaan tot vandaag de dag (ben nu 18). Soms droom ik ook dat ik hem vermoord, of ik denk eraan als ik hem zie. Alles aan hem ergert mij. Hij is ongelofelijk respectloos tegenover mijn ouders, "oprotten!" "jullie zijn fucking dom" "jullie zijn de slechste ouders ooit". Klinkt als typisch puberteit gedrag, maar onthou hij is 22. En noch zo'n respectloze eikel tegenover je eigen ouders. Ik vind het zielig voor mijn ouders, want zij kunnen hem niet meer onder controle houden.
Vandaag ging het mis na zoveel jaren 'rust'. We hadden een discussie over wie de keuken zou moeten opruimen en uit het niets haalde hij uit op mijn gezicht. Ik stond versteld en alle gevoelens en gedachtes van de twee incidenten kwamen weer omhoog. Ik wilde hem op dat moment doodslaan, maar ik hield me in. Ik zei maar niks en hield me kalm. Hij noemde mij een hond en dat ik als een onderdanig iemand naar hem moest luisteren. Ik werd kwaad, ik wilde een keukenmes pakken en hem neersteken. Ik trilde, maar ik liet het gaan. Ik liet hem mij kleineren en ik hoopte dat het snel afliep.
Ik ben radeloos, ik leef dagelijks met iemand die ik het meest haat. Ik denk zo vaak aan hoe beter mijn leven zou zijn zonder hem, dat hij gewoon op straat zou worden aangereden of iets dergelijks. Maar vooral hoe ik hem zelf aanpak. Ik wil niet met mijn vrienden hierover praten, ik wil niet zielig overkomen. Ik heb een onbekend persoon nodig, wie snapt wat ik nu voel. Iemand die met me wil praten hierover.
Bladzijde 1 / 1
Ookal heb je een enorme hekel aan hem of slaat hij je telkens hem vermoorden is nooit een goede keuze.
Misschien kun je je woede op iets anders richten wat niet iets levends is.
Want ik denk niet dat het goed blijft gaan als je het blijft inhouden.
Je kunt altijd nog met de mensen van de Kindertelefoon bellen of praten via de chat of het enigzins bespreken met de mensen op dit forum.
In ieder geval succes.
Misschien kun je je woede op iets anders richten wat niet iets levends is.
Want ik denk niet dat het goed blijft gaan als je het blijft inhouden.
Je kunt altijd nog met de mensen van de Kindertelefoon bellen of praten via de chat of het enigzins bespreken met de mensen op dit forum.
In ieder geval succes.
Ik snap dat na alles wat je broer heeft gedaan, dat je hem totaal niet aardig vind. Maar stel dat je hem zou vermoorden, Dan zou je je ouders en familie daar veel pijn mee doen, want die houden van hem, ookal doet hij geen leuke dingen. Ik denk dat je dan ook best spijt van kan krijgen, okal denk je nu van niet. wat Menspersoon al zei, je kunt het er ook met mensen van de kindertelefoon over hebben, mischien helpt dat ook.
Ik wens je veel succes..... Het zal niet makkelijk zijn voor je.
Ik wens je veel succes..... Het zal niet makkelijk zijn voor je.
Hoi,
Wat een verhaal, ik begrijp goed dat je langzaam maar zeker helemaal volloopt van woede om het gedrag van je broer. Is je broer agressief naar meerdere mensen of echt alleen tegen jou en je ouders? Ik denk dat je broer een groter probleem heeft dan jij, het lijkt mij goed als je broer professionele hulp zou krijgen, iemand is niet zomaar zo haatvol en agressief naar familieleden toch?
Ik begrijp dat je dat misschien niet ziet zitten, gezien je broer daar waarschijnlijk nogal veel weerstand tegen zal leveren.
Wat je zelf kunt doen is de eer aan jezelf houden en afstand creëren tussen jou en je broer, door bijvoorbeeld uit huis te gaan. Je broer is op zich ook wel op een leeftijd om op zichzelf te gaan wonen. Waarom blijft hij dan toch thuis? Hij heeft duidelijk een soort machtsverhouding ten opzichte van jou en je ouders: zij kunnen hem niet aan. Dit is heel naar voor je ouders en voor jou.
Het beste wat je kunt doen is hier professionele hulp bij zoeken. Er zijn mensen die je broer kunnen helpen met zijn problemen en jou met je traumatische ervaringen van alles wat je broer je heeft aangedaan. Laat de haat in je niet opkroppen tot je dingen doet waarmee je in hele grote problemen komt, maar zoek naar hulp! Je kan hulp zoeken via de huisarts of via een vertrouwenspersoon op school, er zijn ook meldpunten via de gemeente. Je zit in een hele ongelukkige situatie waar jullie als gezin geen controle meer over hebben, dus daar moet een oplossing voor gevonden worden!
Maar voor nu heel veel sterkte, probeer er buiten het gezin met mensen over te praten, misschien kan dat een uitlaatklep voor je zijn.
Wat een verhaal, ik begrijp goed dat je langzaam maar zeker helemaal volloopt van woede om het gedrag van je broer. Is je broer agressief naar meerdere mensen of echt alleen tegen jou en je ouders? Ik denk dat je broer een groter probleem heeft dan jij, het lijkt mij goed als je broer professionele hulp zou krijgen, iemand is niet zomaar zo haatvol en agressief naar familieleden toch?
Ik begrijp dat je dat misschien niet ziet zitten, gezien je broer daar waarschijnlijk nogal veel weerstand tegen zal leveren.
Wat je zelf kunt doen is de eer aan jezelf houden en afstand creëren tussen jou en je broer, door bijvoorbeeld uit huis te gaan. Je broer is op zich ook wel op een leeftijd om op zichzelf te gaan wonen. Waarom blijft hij dan toch thuis? Hij heeft duidelijk een soort machtsverhouding ten opzichte van jou en je ouders: zij kunnen hem niet aan. Dit is heel naar voor je ouders en voor jou.
Het beste wat je kunt doen is hier professionele hulp bij zoeken. Er zijn mensen die je broer kunnen helpen met zijn problemen en jou met je traumatische ervaringen van alles wat je broer je heeft aangedaan. Laat de haat in je niet opkroppen tot je dingen doet waarmee je in hele grote problemen komt, maar zoek naar hulp! Je kan hulp zoeken via de huisarts of via een vertrouwenspersoon op school, er zijn ook meldpunten via de gemeente. Je zit in een hele ongelukkige situatie waar jullie als gezin geen controle meer over hebben, dus daar moet een oplossing voor gevonden worden!
Maar voor nu heel veel sterkte, probeer er buiten het gezin met mensen over te praten, misschien kan dat een uitlaatklep voor je zijn.
Hai,
Kun je Jeugdzorg niet opnieuw inschakelen, met als doel je broer uit huis zetten? Heb je blauwe plekken oid? Maak er een foto van, dan heb je bewijs. Jouw broer maakt je leefsituatie onveilig. Hij is 22, dus mogen je ouders hem het huis uit zetten.
Als Jeugdzorg niet kan (omdat je 18 bent, ik weet niet of ze dan nog helpen), dan kun je ook met bewijzen naar de politie gaan. Dit is namelijk mishandeling.
Zoals @menspersoon zegt, met vermoorden of terugslaan schiet je niks op en maak je alles alleen maar erger.
Ik heb enorm veel respect voor je hoe jij je gedraagt tijdens zo'n aanval van je broer!! Dat doe je echt geweldig!
Gr. Pin
Kun je Jeugdzorg niet opnieuw inschakelen, met als doel je broer uit huis zetten? Heb je blauwe plekken oid? Maak er een foto van, dan heb je bewijs. Jouw broer maakt je leefsituatie onveilig. Hij is 22, dus mogen je ouders hem het huis uit zetten.
Als Jeugdzorg niet kan (omdat je 18 bent, ik weet niet of ze dan nog helpen), dan kun je ook met bewijzen naar de politie gaan. Dit is namelijk mishandeling.
Zoals @menspersoon zegt, met vermoorden of terugslaan schiet je niks op en maak je alles alleen maar erger.
Ik heb enorm veel respect voor je hoe jij je gedraagt tijdens zo'n aanval van je broer!! Dat doe je echt geweldig!
Gr. Pin
Met iemand vermoorden, vooral iemand uit je familie , verander je heel je karakter en je toekomst. Begrijpen doe ik je volledig, want vanaf mijn 9 de tot mijn 18 de sloeg mijn 2 jaar oudere mij iedere dag in elkaar , tot ik 1keer terug sloeg en hij 5 minuten later pas wakker werd, hij heeft mij nooit meer geslagen. Opgelost? Tja, voor dat moment misschien wel, maar ik zou het nu anders doen, want geweld moet je niet met geweld oplossen. Ik hoop dat jij slimmer bent dan ik was ( ben je nu al) want trots ben ik zelfs op je, en dat terwijl ik je niet eens ken, jij komt er wel, probeer alleen dat haten een beetje om te buigen naar medelijden met hem, want er moet wel een schroefje bij hem los zitten. Sterkte meisje , en kies voor een goed leven, niet voor een eenzame cel. Doei
Ik vind het een vreselijk verhaal ik wil me verhaal kort houden. Daarom is mijn idee om met je ouders te gaan praten dat hij uit huis geplaatst word of in een instelling word geplaatst. Jij doet niks mis. Behalve de gedachte dat je hem wil doden moet je niet meer hebben. Veel sterkte je bent een baas dat je hier over wil praten
Laat je broer een dag op straat en hij zal spijt hebben van alles dat deed ik ook met de mijne
Ik heb letterlijk tzelfde met m'n zusje, ze is wel jonger dan ik, maar zij verziekt m'n leven ook al sinds k 6 ben. Die jeugdzorg die jou uit huis wilde plaatsen, kunnnen jij en je ouders (als je t overlegt) niet regelen om je broer uit huis te halen?
ik heb het zelfde mijn broer is een monsters omdat hij sergeant is denkt hij dat hij alles mag
wat heftig!………. Mijn tip is: ga hulp zoeken. Zorg dat er iets tegen hem word gedaan want wat je broer nu doet is gewoon huiselijk geweld. Als je broer niet snel stop kan hij je nog een levenslang letsel bezorgen!
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.