hoi, ik ben een meisje van 14 en ik heb een oudere broer van 16 en het gaat nu even over hem.
ik heb dus een oudere broer, laten we hem L noemen. L heeft geestelijke problemen. dingen zoals adhd en pdd-nos (en nog iets). hij woont daarom in een gezinsvervangend huis. L heeft 1 keer per jaar ofzo een soort test. in die test kunnen ze zien hoe oud hij is in zijn hoofd. zoals ik al zei is L lichamelijk 16 maar geestelijk is hij 6 tot 9 jaar.
ik denk dat het in zijn hoofd ook veel te ingewikkeld is omdat zijn lichaam wel 16 is. dus hij krijgt al een baard dus hij moet zich scheren. maar zijn hoofd is nog niet klaar om te scheren. en die hormonen gaan ook door en daar is een 6 tot 9 jarig brein niet op gebouwd.
L gedraagt zich vaak ook als die 6 tot 9 jarige. als we naar een meertje gaan met een strand zit hij vaak met de 6 jarigen kikkervisjes te vangen of zandkastelen te bouwen terwijl 16 jarigen lekker actief in het water horen te zijn of op het strand met een bal over te gooien.
maar er zijn ook momenten dat L echt 16 is. hij probeert vaak de oudere broer te zijn die hij in zijn hoofd niet is. soms dwingt L zichzelf om 16 te zijn. op die momenten dan is hij vaak chagrijnig of boos.
ik weet ook niet wanneer hij veranderd van zijn 6 tot 9 jarige zelf naar zijn 16 jarige zelf en ik weet dus ook niet hoe ik hem moet behandelen. als hij 6 tot 9 jaar is in zijn hoofd dan wordt hij boos als ik hem op een manier behandel dat ik een 16 jarige behandel en andersom ook.
ik maak me ook zorgen om hem. L woont dus op een plek waar er iemand zegt wat hij moet doen. het is vaak “L, kom naar beneden we gaan nu eten”, “L, ik help zo even je kamer opruimen” L dit en L dat. alles wordt L voorgekauwd. hij gebruikt amper zijn hersenen daar. als hij vanuit school daar komt is het vaak meteen “mag ik een koekje en ranja”. L pakt het niet zelf.
hij wilt zodra hij 18 is naast een vriend van hem wonen. maar hij heeft niks van levenservaring dan. het liefst wil ik bij hem wonen of in elk geval in hetzelfde dorp. maar ik kan mijn leven niet voor hem opgeven. ik wil zelf het liefst in een hippie-busje rond reizen en de wereld zien. maar wat moet ik dan met L? ik kan hem niet meenemen.
en als er nu iemand is die zegt dat hij zodra hij ouder wordt wel voor zichzelf kan zorgen dan vertel ik je nu dit. hij gaat letterlijk als een jongen zittend naar de wc omdat hij het te vies vind om zijn lichaam aan te raken. van wat ik weet is hij nog nooit staand naar de wc geweest. en opgegeven moment dan probeer je het toch als jongen? als hij dat dus niet eens doet komt hij nergens. en hoe het er nu uit ziet slaapt hij over 1-2 jaar nog steeds met een plaswekker omdat hij nog steeds in bed plast.
en L zit net als ik in het 3e jaar van middelbaar onderwijs. en hij gaat na de vakantie naar de 4e. hij doet lager dan pro-onderwijs. ik zit zelf op TL, dan heb je kader, dan basis, dan praktijk onderwijs en dan zit er nog iets onder volgens mij en daar gaat L heen. dus dan heeft hij een diploma waar je eigenlijk niks mee kan.
ondanks dat hij 4 niveaus onder mij zit in hetzelfde jaar zegt hij dat hij waarschijnlijk slimmer is dan mij en mijn moeder bij elkaar. dus hij denkt te vol van zichzelf en dat gaat hem later ook in de problemen krijgen. hij zegt ook dat hij heel goed is in engels. maar laten we zo zeggen, we keken net jurassic park in het Engels en hij vroeg heel vaak wat er aan de hand was of wat er gebeurde. want hij kan de ondertiteling niet zo snel lezen en hij kan geen Engels.
en als laatste. toen we jonger waren gaf ik hem ook vaak de moederlijke aandacht. en ik ben bang dat ik dat later nog steeds moet doen. ik probeer ermee te stoppen maar ik geef hem nog steeds dezelfde moederlijke aandacht. en dat hoort niet. ik heb laatst van hem een zelfgemaakte prijsbeker gekregen omdat hij zo'n gevoel bij mij heeft alsof ik zijn moeder ben.
ik weet niet wat ik met hem moet doen. heeft iemand tips?
Ik denk dat ze jou wel kunnen verder helpen! 
