Skip to main content

Oke dus, ik ben nieuw hier. Ik weet dus niet zo goed wat ik moet doen want ik vraag niet graag om hulp. Maar het gaat al 14 jaar op deze manier en ik ben er klaar mee. Ik ben ook niet bepaald de liefste maar hoe mijn stoefvader mij behandelt doet me gwn pijn. Ik wil dat het goed zit tussen ons maar de schade is zo erg dat ik er niet eens meer in geloof dat het ooit nog goed gaat komen tussen ons. Sorry trouwens voor de spelfouten, mijn beeldscherm doet het soms niet op mijn telefoon waardoor die verkeerde letters aantikt. Maargoed, hij praat vaak achter mijn rug om en dat weet ik omdat hij niet voorzichtig genoeg is. Ik zat een keer op de wc en kon alles horen wat hij tegen mijn moeder zei. Hij zei dat ik totaal niet mijn best doe en lui ben en nog heel veel meer dan dat. Ik weet dat ik soms een hele dag achter mijn laptop zit maar dat komt omdat ik geen zin heb in zijn gezeik. Mam vraagt wel is waarom ik niet beneden kom zitten voor de "gezelligheid". De reden is omdat ik niet op mijn gemak beneden kan zitten. Want als ik nog geen 10 minuten beneden ben is het gelijk: je moet dit doen je moet dat doen. Je hebt helemaal geen ene flikker gedaan vandaag. Doe js wat met je leven. Zo kan je toch niet leven. Terwijl ik dan bijvoorbeeld de hele ochtend en middag op m'n fiets ben geweest om dingen op te halen en bij therapie ben geweest en gewoon dagelijkse dingen heb gedaan. Het maakt niet uit wat ik doe die dag. Het is nooit goed. En het helpt totaal niet als je.depresief bent. Ik kom lastig mijn bed uit en heb heel veel moeite met mezelf motiveren voor de dingen die ik eerst makkelijk kon doen zonder moeite. Maar hem blijkt het niks te schelen. Hij wilt gewoon dat ik mijn bed uit kom en de dingen doet die gevraagd zijn en naar hem luisteren. Hij zit ook steeds te schreeuwen dat het zijn huis js en zijn kamer. Ik voel me niet eens thuis in mijn eigen huis. Het is nog een heel verhaal maar ik wil het niet te lang maken. Ik praat er met mijn therapeut over maar ik begin m'n hoop echt kwijt te raken nadat dit al 14 jaar aan de gang is. Ik heb nog ergere verhalen. Maargoed. Andere keer anders wordt het te lang.

Dat is wel een kut situatie. Praat je hier ook met je moeder over? Wat vindt zij hiervan?

Wat hij doet is gewoon geestelijke mishandeling. Je zou contact kunnen opnemen met Veilig Thuis www.veiligthuis.nl Misschien kunnen zij je helpen?

En verlies je hoop niet. Je moet maar zo denken dat je niet voor eeuwig bij hem in huis woont. Er komt een keer een moment dat je van hem af bent.

Heel veel sterkte.


Zeker wat @tim16 hiero zegt vooral doen.

 

En zodra je 18 bent. Heb je legaal al het recht om het huis te verlaten


Hoi, wat tim16 en benebird zeggen zijn goede tips. Je kunt ook bellen of chatten met de kindertelefoon , elke dag van 11:00 tot 21.00 uur  (0800-0432)  als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren. Veel sterkte!


ik heb dezelfde situatie maar dan met mijn moeder. ik begrijp hoe hard het is en geestelijk moemakend gewoon ik ben zo uitgeput maar wat mij altijd helpt is met de kindertelefoon chatten en denken van nog even en dan kan ik uit huis. je moet je er niks van aantrekken wat jou stiefvader op jou afreageert is omdat hij ook t zelfde behandeld werd waarschijnlijk toen hij klein was, weetje misschien helpt met hem praten erover? of met je moeder? zeggen dat je het echt niet meer trekt.


Reageer