Mijn familie is gewoon geweldig, Mijn broer scheld met kanker, Mijn vader heeft aggressie en boosheids problemen. Mijn moeder is altijd aan het werk. Zelfs in de vakantie. De enige aandacht die ik heb is voor paranormale videos. Ik weet het het klinkt raar. Maar ik verdiep me in het maken in video’s. Waar ik om gepest word. Niet dat het me een **** uitmaakt. Gecensureerd al zou ik willen schreeuwen komt er niets uit. Ik moet vanzelf naar bed wat ik ook doe. Mijn spullen worden afgepakt als ik niet luister. Ik heb zelf een aggressie stoornis gekregen door alle klappen van mijn vader die ik vroeger had. En nu kan ik ineens keihard flippen tegen iedereen. Het is allemaal mijn vaders fout dat ik zo aggressief ben. En ik wil therapie. Maar ja, Dat keurt iedereen af omdat ze denken dat ik volkomen normaal ben..
Ik zou me ook normaal moeten gedragen. Deze verdomde ochtend kom ik uit mijn bed. En zit mijn broer alleen maar te gamen. Pap alleen maar te werken. Mama alleen maar te werken. Mijn broer scheld met kanker. Mijn moeder is BI-POLAR. Mijn vader doet bijna niks aan straf aan mijn broer zelfs dat de buurvrouw letterlijk aan de erge ziekte kanker is overleden. Mijn vader zegt dat het erg is.. en doet vervolgens niets. Mijn moeder is zelfs altijd weg, en loopt weg zonder dat ik het zelf weet waar ze is. Dag in dag uit gebeurt dit. Geen tekst bericht in de vakantie. En uiteindelijk word ik zo kwaad niemand doet echt iets aan het gescheld van mijn broer. Ineens mijn moeder heel chill daarna is mijn moeder flippend kwaad. Al ontkent ze hetzelfde. We zijn allemaal bi-polar en weten niet wat we ermee kunnen. Ik heb ook nog Tourette's waar mijn broer me over pest. Ik haat hem meer dan ik mijn vader haat want voor hem heb ik nog symphatie door zijn slechte kindertijd. Maar ik haat mijn broer ook nog ineens dat hij me aan wil klagen.
Ik ben er helemaal klaar mee. En weet niet wat ik ermee moet doen. Ik ben ook zelf schrijver. En schrijf paranormale verhalen. Op meerdere sites. Waar ze ineens denken dat ik een kind ben. Maar ik ben 17 jaar. En ja sorry dat ik zo klink maar ik ben gewoon klaar met deze familie. En wil zo snel mogelijk weg. Hoe kan ik die verdomde thuissituatie weghalen? Ik heb ook een begeleider die wel aardig is. Maar ja ze gelooft me niet. Ik haat het gewoon dat er niks aan mijn broer word gedaan en dat hij na dat woord gewoon lekker mag doorgamen. Mijn ouders hebben mijn hele leven al gepest kwaad gedaan. Allemaal door mijn verdomde ticks autisme, EN PTSD. die ik dankzij hun te maken heb.
Ik wil weg hier. Weg weg weg.. Ik haat het als mijn broer en mijn familie me zo behandelt. En als ik bel waar mijn moeder is. Doordat ze weggelopen is. Zonder iets te zeggen neemt ze nooit bijna nooit op. Wat doe ik hiertegen? Ik heb zo dringend mogelijk advies nodig. Alvast bedankt voor het lezen van mijn klachtenbrief.
Bericht aangepast door De Kindertelefoon
