Hey! Ik ben Cathie en ik ben paranoide. Niet overal! Maar eigenlijk het meest bij mijn eigen familie. Ik durf niets te zeggen tegen hun omdat ik dan altijd kritiek krijg. Dus zeg ik bijna nooit iets. Alles wat ik doe of zeg is slecht en brengt lange stiltes op. Het is vooral mijn broer dat me kapot maakt. Hij is zowat mijn 2e vader. Hij zegt overal iets op:'Elleboog van tafel!''Het moet wel in uw mond geraken he!'' Ja laat het vallen!'.
Ik heb het al tegen mijn ouders gezecht maar ze zeggen dat hij dat doet omdat hij van me houd. Ik weet dat hij van me houd maar het verlaagt mijn zelfvertrouwen en maakt me paranoide. En hij weet echt niet wat zijn kritiek
En als ik iets terug zeg wanneer hij een fout maakt dan haalt hij mijn andere broer er ook bij en blaffen ze me samen af. En als mijn moeder er aan komt dan zegt ze:'waarom doen jullie altijd zo gemeen tegen Cathie?' En dan zeggen zei:'Ja ze is echt irritant en zegt dingen die ze zelf ook fout doet!' En dan is het weer stil.
Ik ben letterlijk en figuurlijk het zwarte schaap in de familie.
Ik voel me ook onveilig. Als mijn moeder me naar een verrassing brengt, dan ben ik bang dat ze serieus mijn leven gaan nemen.
Iemand tips? P.s.: ik praat moeilijk over mijn gevoelens met andere mensen waardoor de relatie tussen mij en die persoon kan veranderen.