Ik voel me niet meer thuis in mn huis

  • 22 December 2018
  • 6 reacties
  • 315 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hallo, ik ben een meisje van 17 jaar en ik zit al een hele lange tijd met iets....

4 jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden omdat ik zag op m'n moeders telefoon dat ze met een andere man "berichtjes" aan het versturen was.

Daarna zijn m'n ouders gescheiden en heb ik m'n moeder 3 keer bezocht bij haar nieuwe vriend, tot ik daar het huis uitgesmeten werd. M'n moeder zei dat het allemaal mijn schuld was enz.

Toen dit gebeurde zat ik in het 2de middelbaar en bellande ik in een depressie. Ik ging toen ook op gesprek bij de psycholoog maar het werd daardoor alleen maar erger. Ik zag het niet meer zitten en had zelfmoordgedachten, ook verwondde ik mezelf. Het enige dat mij ervan weerhield om ook letterlijk zelfmoord te gaan plegen was mijn hondje. Een zwarte labrador (Nora). Tegen haar kon ik alles vertellen, ze was de enige waardoor ik me sterk hield. Ik wou haar niet alleen achterlaten.

Daarna heb ik beslist om een nieuwe start te nemen en naar een andere school te gaan. Ik voelde me helemaal thuis op m'n nieuwe school, ik had het leuk, ik had goeie punten en ik had veel vrienden. Dit zorgde er ook volr dat ik al die negatieve gedachten niet meer had. Het leek net alsof ik weer eens gelukkig was.

Aangekomen in het 4de middelbaar begon alles weer slechter te verlopen. Tijdens de kerstvakantie had mijn vader beslist dat ik naar een andere school moest, omdat de huidige school te duur was. Plots waren al mijn vrienden weg. Alsof dat nog kiet genoeg was besloot mijn vader ook om mijn hond terug naar het asiel te brengen.

Na de kerstvakantie werd ik overgeplaatst naar een andere school. Ik mocht weer eens beginnen van nul. Ik kende daar niemand plus de richting interesseerde me ook helemaal niet. Ik voelde me daar helemaal niet thuis. Ik viel daarna ook terug in mn depressie. Ik begon mezelf weer te verwonden en ik kreeg m'n zelfmoordgedachtes terug. Daarnaast kreeg ik ook last van slaapproblemen. Ik had moeite om in slaap te vallen, in slaap te blijven (Ik werd meestal de paar uur wakker) en ik had last van nachtmerries. Het waren nachtmerries waarvan ik dacht dat ik een psychopaat was, dingen die ik nog nooit gezien heb en ik walgde van mezelf dat het zo realistisch leek.

Ik had een nieuwe job gevonden die me van m'n negatieve gedachten weghielp. Ik verdiende aardig wat geld en ik kocht direct een paar dingetjes, als kleding bv, en dat maakte mij op een of andere manier gelukkig. Maar dat geluk bleef ook niet voor lang. Voor ik het wist zat m'n vader aan m'n zelfverdiende geld, en had ik niets meer. Voor iedere vakantie die ik werkte ging al mn geld direct naar m'n vader. Weg mijn tijdelijk geluk...

In het 5de middelbaar accepteerde ik maar gewoon dat het er niet beter op ging worden en dat ik maar blij moest zijn met wat ik had, want sommige mensen hadden het veel erger dan mij.
In oktober ontmoette ik ook mijn vriend, ik praatte iedere dag met hem. Na een half jaar heb ik hem alles vertelt wat er mij was overkomen. Hij reageerde er goed op en vroeg mij om de zomervakantie een maand bij hem te spenderen. Ik ging daarmee akkoord. Het was de leukste zomervakantie die ik me kan herrineren. Het was net alsof ik weer eens gelukkig was.

In het 6de middelbaar aangekomen was de leerstof heel moeilijk, ik had na het eerste trimester ook mn rapport gekregen. Alhoewel het niet slecht was, was ik toch heel teleurgesteld in mezelf.

Ik voel me gewoon niet meer thuis in mijn eigen familie. Ze willen niet zien dat ik ongelukkig ben. We eten altijd ongezond, nooit groenten. En het lijkt net alsof de ouders van mijn vriend meer om mij geven dan mijn echte ouders.

De laatste tijd wordt ik maar ongelukkiger en de enigeet wie ik dat kan bespreken is mijn vriend. Heeft iemand anders die ongeveer hetzelfde heeft meegemaakt wat advies, want ik zie het stilletjes aan minder en minder zitten.

Bijkomende informatie:

- Ik ben veel van huis weggelopen.
- Ik heb drugs gedealed maar nooit zelf gebruikt.
- Ik ben ooit eens bijna verkracht geweest.
- Ook m'n ps4 werd afgenomen, dus m'n vrienden die ik daarop had ben ik ook verloren.
- M'n vader wou maar niet accepteren dat ik depressief was. + Wanneer ik hem ermee confronteerde zei hij dat ik dan maar bij mijn moeder moest gaan wonen.
- Mijn moeder heeft 2 keer zelfmoord proberen te plegen en lag hierdoor in het ziekenhuis.
- Mijn moeder betaald echt het minimum aan kindergeld. Hierdoor had mijn vader een hoop geldproblemen.
- Mijn moeder wordt mishandeld dior haar vriend.
- Mijn vader is terug getrouwd

Als je alles hebt gelezen wil ik je even bedanken om de tijd ervoor te nemen. Ik aprecieer het echt.

6 reacties

Badge
jeetje meid!! Wat een vervelend verhaal!! Ik hoop dat je jezelf op een of andere manier weer sterk kan maken om de gevoelens de baas te zijn! Héél véél succes!! 😘❤

Groetjes meisje die wil helpen
Reputatie 2
Badge +3
Hoi Hushpuppy,

Wat goed dat je om hulp vraagt en over je situatie wilt praten.

Mocht je willen praten over je situatie dan kun je ook elke dag tussen 11.00 en 21.00 uur bellen (0800-0432) of chatten met De Kindertelefoon.

Groetjes,

Hester van de Kindertelefoon
Hey!

Wat heftig!
Zo te horen heb je heel wat meegemaakt...

Ik heb een paar vraagjes:

Heb je dit allemaal aan je vriend en zijn ouders verteld? Kunnen zij anders niks voor je doen?

Heb je op deze nieuwe school wel vrienden kunnen vinden?

En heb je nog contact gehad met je moeder, misschien heeft ze wel spijt en is ze bereid om je te helpen?

Groetjes, Anoniempje
He,

Ik weet niet of die vriend en zijn ouders geld hebben en superlief zijn, maar misschien willen zij je in huis nemen. Je kan misschien ook tijdelijk bij familie intrekken, en op je 17e al op kamers. En je kan aangifte doen van de diefstal. Of met je baantje die toffe school bijbetalen. Kan anders je vriend niet je hond overnemen? Dan zie je ze allebei, en heeft je vader er geen invloed op.

D
Oei dat klinkt als veel ongeluk.
Kan je er messhien met een leraar over praten, op school?
Messhien helpt dat.
Zoniet, kan je altijd nog bellen met de kindertelefoon.
Tel: 08000432.
Veel geluk!
Reputatie 4
Badge +5

Jeetje, weer zo´n naar verhaal

Ik heb ervaring in dit soort situaties met scheidingen en zo

Na de scheiding van mijn ouders ging het ook heel slecht bij mij op school. Ik belandde ook in een soort depressie en wist niet meer wat ik nog wel kon. Dit duurde echt een aantal maanden en in die tijd ging ik ook nog eens verhuizen.

Wat jouw vader bij je doet is echt niet oké hoor. Als dit vaker gebeurt, moet je gewoon bij de rechter aangeven dat je bij je moeder wilt wonen. Misschien kan je ook een buddy aanvragen bij Villa Pinedo

Stay strong and keep your head up!:heart:

Liefs,

Daniël

 

Reageer