ik ben een meisje van 16 jaar. Ik heb geen moeder meer en mijn vader woont bij een nieuwe vrouw. Ik kan het soms echt goed met hun vinden , maar soms ook niet. Ik ben al tijden onzeker en ongelukkig en ik denk heel veel aan zelfmoord. sinds een tijdje heb ik steeds ruzie met mijn vader. over de domste dingen. Hij zegt dan bijvoorbeeld ruim je glas op en ik doe dat , alleen dan ligt er nog een beetje water van het glas wat ik niet heb opgeruimd. Dan word hij zo boos en doet hij alsof ik een dom persoon bent en scheld hij me uit voor dom mens. Ik wil dan iets zeggen maar als ik iets zeg krijg ik ontzettend straf. Ik had gisteren een feestje tot laat en ik kwam toen alles was afgelopen naar beneden (mijn ouders slapen in de kelder) gewoon om te vertellen wat ik had gekregen enzo. En de vriendin van mijn vader zei “was het leuk” en ik zei zo “ja was wel leuk” . gelijk daarna ging ik weer weg om te slapen. volgende ochtend moest ik werken & had ik voor iedereen thuis een ontbijt gemaakt met warme oven broodjes en vers sap en de tafel gedenkt. Ik vroeg of papa en zijn vriendin op tijd wilde komen zodat ik mee kon eten anders zou ik te laat komen voor werk. Zeiden ze zo ja is goed. Vervolgens komen ze 5 min voor ik weg moet boven en gaan ze boos worden op mij. over dat ik geen dankje heb gezegd van hey feestje en ik mij ondankbaar gedraag. en ik zei zo ik had niet eens de tijd om er uitgebreid over te praten en zei bleven maar vuren en boos doen. Toen liep ik weg en zei de vriendin van mijn vader dat ik super zielig aan het doen was. Vervolgens zei ik uit boosheid “bedankt voor het feit dat ik niet kan ontbijten tot 4 uur en bedankt dat jullie eerder kwamen , en bedankt dat ik zoon ontzettend lekker ontbijt voor jullie heb gemaakt” en toen wilde mijn vader achter mij aanlopen alleen zijn vriendin schreeuwde naar mij je zoekt het toch zelf op. Vervolgens kom ik thuis en het eerste wat ik hoor is nu alles van het feestje opruimen. vervolgens doe ik dat , ik huilde wel , maar dat zag niemand. vervolgens gaan ze uit het niets helpen en zegt die vriendin van mijn vader “wil je wel wat wij helpen of wil je het lekker alleen doen” ik reageerde normaal met “liever wat hulp” zegt ze dat ik niet zo zielig moet doen en me mond moet houden. vervolgens ga ik verder en stoot ik perongelijk mijn vader aan. Flipt hij hem helemaal op mij en schreeuwt die day ik altijd maar zielig doe en me aanstel en het expres deed. En toen ben ik naar boven gegaan en nu zit ik boven op mijn kamer in mijn eentje terwijl niemand zich interesseert in mij. verder heb ik veel vriendinnen maar niemand is echt een veste vriendin dus ik heb niemand meer en daarom twijfel ik steeds meer aan zelfmoord en ik ben bang dat ik het echt ga doen
sorry voor dit enorm lange bericht maar dit was een voorbeeld uit mijn leven
ik weet niet wat ik moet doen ik voel me zo ongelukkig
