Hallo, ik ben een meisje van 12 en woon in de stad, waar je allemaal leuke dingen kan doen .
Niet als je mijn ouders hebt...
Zo kort mogelijk gezegd: ik mag niks.
Ik heb veel vrienden die vragen of ik met ze naar het winkelcentrum mag, een ijsje halen, watergevecht houden, buitenspelen en dat soort dingen. Maar van mijn ouders mag ik nooit met ze mee.
Ook in de zomervakantie mag ik nooit buitenspelen of met vrienden afspreken.
Het enigste wat ik buiten mag doen is naar school, en zondag naar de kerk.
Ik mag ook geen "korte kleren" aan, zoals korte broeken of shirts met korte mouwen, ook niet in de zomer.😓 daarom vragen mensen vaak aan me of er wat aan de hand is of zoiets.
Vaak zeg ik dan dat ik het gewoon niet warm heb en het koud heb.
Ik mag ook maar een kwartiertje op mijn telefoon, en een kwartiertje op de tv.
Mijn ouders hadden vroeger ook veel schulden, rond de tijd dat ik geboren werd, daardoor "geloven" ze dat het mijn fout is, en dat als ik nooit geboren was, dat alles beter zou zijn...
Ik erger me het ergste aan mijn zusje, want zij mag namelijk bijna alles 😞
Ales wat ik niet mag, mag mijn zusje wel.
Simpelweg: ik word gekleineerd door mijn ouders:(
Ik huil mezelf elke dag in slaap, elke keer opnieuw, elke dag denk ik weer aan hoe heerlijk het zou zijn als ik zelfmoord zou plegen, maar enigste wat me tegen houd is schuldgevoel, ik durf mijn opa en oma niet alleen te laten en mijn vrienden.
Ik hoop erg dat dit serieus word genomen, en dat iemand me kan helpen.
groetjes ♡
ik mag niks van mijn ouders
A
A
Dat is vervelend. Ik denk dat je ouders dat doen omdat ze zo gelovig zijn. Maar het is stom dat jij er last van hebt en dat ze geloven dat het jouw schuld is dat zij schulden hadden. Sorry, hoor, maar hoe kun je in hemelsnaam een geboren kind de schuld geven van jóúw schulden? Ik denk dat dat komt omdat ze zo streng gelovig zijn. Ik ben wel een beetje boos om dit te horen, eigenlijk.
Geloven is natuurlijk toegestaan, maar je mag niet té ver gaan en als meisje van twaalf hoor je gewoon zelf te mogen kiezen waar je naartoe wil, zolang het maar binnen de wet is. Én ik vind dat je mag dragen wat je wil. Het is goed dat je naar dit forum bent gegaan.
Ook hoor je je eigen geloof te mogen kiezen.
Als oplossing wil je zelfmoord plegen? Niet doen, hoor! Zelfmoord is immers nooit de oplossing.
Ik wil trouwens zeggen dat ik het wel moeilijk vind om een oplossing te zoeken, maar samen (misschien zelfs met nog andere mensen die reageren op dit topic) komen we tot een oplossing. Ik denk dat je ook hulp moet inschakelen van je opa en oma of de mentor. Ik denk dat het geen idee is om hulp te vragen van je vriendinnen, want als die tegen je ouders ingaan, mag je straks ook niet meer met hen omgaan: een nachtmerrie, niet?
Heb je er wel eens met je ouders over gepraat, eigenlijk? Dat je het niet leuk vindt? Als ze je niet slaan of zo en jullie gewoon naast dit probleem een goede band hebben, kunnen jullie er misschien eens overpraten. Als het moet kun je ook je opa en oma inschakelen om er over te praten, maar zijn die niet nóg geloviger dan je ouders?
Een oplossing is om er met je mentor - als je op de middelbare school zit - over te praten. Anders met je juffrouw of meester.
Ga in ieder geval geen gekke dingen doen. Samen lossen we dit probleem op en daarvoor hoef je alleen geduldig te zijn. Je kunt dit nog wel een tijdje volhouden, toch? Als je echt depressief wordt en zelfmoord wil plegen, ga dan naar 113.
Heb je al met iemand gesproken over dit?
Zijn je ouders protestants of katholiek? (Ik weet niet of dit relevant is, maar misschien kunnen wij je dan beter helpen.)
Groetjes,
Een Persoon Zonder Naam
Geloven is natuurlijk toegestaan, maar je mag niet té ver gaan en als meisje van twaalf hoor je gewoon zelf te mogen kiezen waar je naartoe wil, zolang het maar binnen de wet is. Én ik vind dat je mag dragen wat je wil. Het is goed dat je naar dit forum bent gegaan.
Ook hoor je je eigen geloof te mogen kiezen.
Als oplossing wil je zelfmoord plegen? Niet doen, hoor! Zelfmoord is immers nooit de oplossing.
Ik wil trouwens zeggen dat ik het wel moeilijk vind om een oplossing te zoeken, maar samen (misschien zelfs met nog andere mensen die reageren op dit topic) komen we tot een oplossing. Ik denk dat je ook hulp moet inschakelen van je opa en oma of de mentor. Ik denk dat het geen idee is om hulp te vragen van je vriendinnen, want als die tegen je ouders ingaan, mag je straks ook niet meer met hen omgaan: een nachtmerrie, niet?
Heb je er wel eens met je ouders over gepraat, eigenlijk? Dat je het niet leuk vindt? Als ze je niet slaan of zo en jullie gewoon naast dit probleem een goede band hebben, kunnen jullie er misschien eens overpraten. Als het moet kun je ook je opa en oma inschakelen om er over te praten, maar zijn die niet nóg geloviger dan je ouders?
Een oplossing is om er met je mentor - als je op de middelbare school zit - over te praten. Anders met je juffrouw of meester.
Ga in ieder geval geen gekke dingen doen. Samen lossen we dit probleem op en daarvoor hoef je alleen geduldig te zijn. Je kunt dit nog wel een tijdje volhouden, toch? Als je echt depressief wordt en zelfmoord wil plegen, ga dan naar 113.
Heb je al met iemand gesproken over dit?
Zijn je ouders protestants of katholiek? (Ik weet niet of dit relevant is, maar misschien kunnen wij je dan beter helpen.)
Groetjes,
Een Persoon Zonder Naam
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your username or e-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
