Skip to main content

ik heb dus een probleem.

Mijn psycholoog vertelde mij bij de vorige afspraak dat ze het een goed idee vond dat ik met een arts zou praten en dan antidepressiva zou nemen, Ik ben hier zeker voor en wil het graag proberen omdat ik al heel veel moeite heb met depressie en heftige trauma van verleden en omdat dit in de weg zit van school. Ik heb dit nog niet aan mijn ouders verteld want ik weet dat ze slecht gaan reageren. Mijn psycholoog weet dit ook en had voor volgende week een afspraak met mijn ouders staan om mijn ouders om toestemming te vragen (ik ben minderjarig dus het toestemming nodig) het probleem is dat mijn ouders in het verleden heel veel tegenstand toonde tegen alle behandelingen en mijn psycholoog hun altijd moest overhalen. Maar ik kreeg gister een mail dat mijn psycholoog door privé redenen niet meer op afspraak komt komende maanden en nu heb ik dus een random vrouw die ik niet kent en die mij niet kent doorgekregen. Maar ik weet nu niet hoe ik het mijn ouders moet vragen want die vrouw kent mijn ouders en mijn verleden ook niet.

mijn vraag is dus: Hoe moet ik met mijn nieuwe psycholoog vertellen aan mijn ouders dat ik op antidepressiva wil (Mijn ouders zijn al langere tijd aan het zeggen dat ze het met mijn psycholoog willen afronden omdat ze denken dat ik het niet nodig heb.)

ps. ik weet dat du punctuatie niet altijd goed is en de spelling ook niet maar ik heb mijn best gedaan en heb ook dyslexie.

Vervelend zeg!

Wat ik hier uit kan halen, is dat het misschien wel handig is om met je ouders en psycholoog te praten. Je lijkt niet een goede band te hebben emt je ouders en dat is heel vervelend. Voor jou, als voor jouw ouders. Je psycholoog (of die nieuwe) zou misschien een afspraak kunnen maken waarin jullie met z'n alle een gesprek hebben. Ik snap namelijk heel goed dat het moeilijk is om dit soort dingen te vertellen tegen je ouders. Zeker als ze je volgens jou niet serieus nemen.

Is er een mogelijkheid om misschien van tevoren met die nieuwe psycholoog te praten? Dan kun je afspreken wie wat gaat zeggen. En wat er niet gezegd mag worden. En zo kun je alvast een beetje kennis maken met diegene. Dit scheelt vast een hoop stress omdat er dan meer duidelijkheid is.

Ik las in je andere topic ook iets over je been of knie. Hoe is het daarmee? Is dat ook iets wat misschien besproken moet worden met die psycholoog?

 

Hopelijk krijg je de hulp die je nodig hebt🍀


Hoe erg het ook is, NEEM GEEN ANTIDEPRESSIVA, je hebt geen idee hoe schadelijk dat is, ze kunnen PSSD veroorzaken, dat is een aandoening dat je je seksualiteit hebt verloren en helemaal geen emotie meer kan voelen, en het kan permanent zijn,

 

Kijk dat het erg slecht met je gaat is echt vreselijk, maar er zijn altijd wel alternatieven, en PSSD is nog veel erger.


Reageer