Hoi,
Oke nou kijk ik haat mijn ouders dus zo erg. Ze behandelen me echt als een kind, maar verwachten wel dat ik me gedraag als een volwassenen. Zo werkt het gewoon niet. Ik kan er zo niet meer tegen. Ze zeiken ook altijd dat ik niks met hun wil doen, maar ja ik vind het gewoon echt niet gezellig om iets met hun te doen. Daarvan geven ze dan mij de schuld. Maar dan denk ik echt, waarom is dat alleen mijn schuld dat ik het gewoon echt niet leuk vind om bij jullie in huis te wonen en om iets met jullie te doen.
Ook ben ik mijn reserve sleutelbos kwijt geraakt. We hadden daar echt enorme ruzie over. Ze vonden dat ik me niet genoeg inzette om die terug te vinden en dat ik heel onverantwoordelijk bezig ben. Nu hebben ze mijn huissleutels afgepakt, omdat ze vinden dat ik er niet mee om kan gaan. Ik snap hun zo niet. Wat willen ze hier mee bereiken. Ik word zo gek. Ik kan er gewoon niet meer tegen. Ik weet ook echt niet wat ik moet doen.
Ze zijn dus zo boos over die sleutels, omdat dan iemand met onze sleutels ons huis binnen kan. Maar ik ben ze verloren bij een vriendin. Die was ik daar vergeten voordat ik op vakantie ging. Toen is zij ze kwijtgeraakt in haar huis. En nu moet ik daar gaan zoeken tot ik ze heb gevonden. Maar dat heeft zij al gedaan en ze heeft ze niet gevonden. Ze zeggen zo:`` Als ze bij haar liggen dan kan je ze vinden, en als je ze niet kan vinden dan liggen ze niet bij haar en heeft iemand anders ze dus.”
Dit slaat toch echt nergens op. Even serieus in een huis kan je zo makkelijk iets kwijt raken.
URGGGGGG ik word gek van hun gezeik altijd aan mijn hoofd. Ze geven me echt voor alles de schuld en ze verwachten dat ik net zo ben zoals mijn zus. Maar ze behandelen me dan weer niet als mijn zus. Ze krijgt allemaal dingen die ik niet krijg. En als ik vraag waarom, dan zeggen ze dat ik een ander persoon ben. Maar als het hun even uitkomt dan vergelijken ze me wel weer met haar.
