Skip to main content
hoi,

de titel van mijn bericht klinkt waarschijnlijk een beetje erg :s

maar het is dan ook zo, soms kom ik goed overeen met hen

maar ik kan geen een gesprek houden met mijn mama of papa zonder

dat het uitloopt op een ruzie.

het gaat dan over de stomst dingen maar elke dag voel ik me slechter en slechter door hen.

mijn mama zaagt altijd over mijn gewicht en mijn papa over mijn punten.

niet dat deze allebij zo dramatisch zijn ik ben 15 en weeg 50 kg, en ik heb 65 % op school.

maar ik hou er gewoon niet van dat ze mij altijd uitschelden enz...

als ik er iets van zeg dan doen ze of ik chinees spreek.

ik weet niet meer wat ik moet doen.

ik wil nooit thuis zijn .

help?

thanks xx miss lovely
hmm, Dat probleem had ik ook, En toen begon ik mezelf te verminken , Maar praat er eens met iemand over, En vraag of diegene dan met je ouders daarover wilt praten , En dan kunnen jij en je ouders samen een gesprek aan onder begeleiding.. x
hmm, Dat probleem had ik ook, En toen begon ik mezelf te verminken , Maar praat er eens met iemand over, En vraag of diegene dan met je ouders daarover wilt praten , En dan kunnen jij en je ouders samen een gesprek aan onder begeleiding.. x





ik had juist het zelfde probleem, maar sinds ongeveer 2 maanden ben ik gestopt met mij te snijden.

maar ik weet niet of ik er met iemand kan over praten. ons gezin is voor de buitenwereld 'perfect'

en mijn mama word misschien gekozen als nieuwe schepen op het gemeente huis en daarvoor is er een hele campanje, dus nu mag er niet gebeuren of in de kranten komen.

ze zouden er absoluut niet mee kunnen lachen. want moest er iets gelekt worden dat we met ons gezin naar zo iets moeten kan het zijn dat ze die job niet krijgt.
hoi

wat vervelend voor je dat je zo een slechte relatie met je ouders hebt

ik kan je heus wel begrijpen dat het niet gemakkenlijk is.

maar ga er eens met een vertrouwenspersoon over praten,je ouders moet niets te weten dat je ernaar toegaat,alleen als jij dat wil

zij/hij kan helpen een oplossing te zoeken,en ermee leren om te gaan.

je ouders zouden je niet uit mogen schelden

dat beschaigt je zelfvertrouwen.

denk er eens over na om er toch met iemand over te praen,jij kan beslissen wat er gebeurd en wat niet.

serkte

nadia-xx
hoi

wat vervelend voor je dat je zo een slechte relatie met je ouders hebt

ik kan je heus wel begrijpen dat het niet gemakkenlijk is.

maar ga er eens met een vertrouwenspersoon over praten,je ouders moet niets te weten dat je ernaar toegaat,alleen als jij dat wil

zij/hij kan helpen een oplossing te zoeken,en ermee leren om te gaan.

je ouders zouden je niet uit mogen schelden

dat beschaigt je zelfvertrouwen.

denk er eens over na om er toch met iemand over te praen,jij kan beslissen wat er gebeurd en wat niet.

serkte

nadia-xx





mijn zelfvertrouwen is al beneden alle peil. dat is al lang :s en er zijn wel vriendinnen waarmee ik er over praat maar die nemen dat niet serieus. en mijn ouders zeggen dat ze wel mogen schelden, omdat ze mijn ouders zijn... ik kan toch niet beslissen? het zijn en blijven MIJN ouders...

xx
Ik zou dat; Ik haat mijn ouders, nooit zo schrijven.

Misschien zijn er momentjes dat je boos bent op je ouders, om wat voor reden dan ook. Maar je ouders doen veel voor je, misschien zonder dat je het door hebt. Ze hebben je groot gebracht en doen nu echt nog wel veel dingen voor je. Het lijkt misschien niet zo, maar het is echt zo.

Ben trots op je ouders, want je hebt ze maar 1 keer in je leven, en als ze er niet meer zijn, dan heb je er spijt van. Geloof me.

xxx
hey,

ten eerste, ik ben ook 15. ik ben 1m63 en 59/60 kilo.

ik weet niet hoe lang je bent, maar bereken je bmi

eens, als je een gezond gewicht hebt is het toch goed lijkt me?

Probeer een keer rustig met je ouders te praten,

over je gewicht en je cijfers.

Probeer samen oplossingen te vinden,

ja ik weet dat je ouders waarschijnlijk niet meteen willen meewerken,

blijf het proberen, geef niet op.

Uiteindelijk proberen ze het wel,

als je gewicht echt een probleem is,

ga dan met zen allen gezonder eten en meer bewegen.

Ga evt. samen aan je huiswerk,

of laat ze zien dat je echt hard werkt.

Erover praten is altijd de beste oplossing ;)





xxx succes!
mijn zelfvertrouwen is al beneden alle peil. dat is al lang :s en er zijn wel vriendinnen waarmee ik er over praat maar die nemen dat niet serieus. en mijn ouders zeggen dat ze wel mogen schelden, omdat ze mijn ouders zijn... ik kan toch niet beslissen? het zijn en blijven MIJN ouders... xx zo bedoel ik het niet,dat je kan beslissen wat er gebeurdik bedoel ermee, dat je zelf kunt kiezen of je er met een vertrouwenspersoon over gaat praten of niet.Dat je zelfvertrouwen al beneden alle peil is,is geen goed teken.je kan je op een gegeven moment zo gaan haten dat je niet meer wil leven.misschien heb je dat gevoel nu al?als ik jou was zou ik toch hulp gaan zoeken.maar jij moet weten of je dat wilt of niet...

nadia-xx
hoii, ik heb een vraagje. Ik heb regelmatig ruzie met mijn ouders en als ik ruzie heb trappen ze me naar boven of schelden ze me uit. Is dit nu mishandeling?

Dit keer had ik ruzie omdat ik niet met mes en vork at en me moeder werd daardoor boos en legde uit hoe je met mes en vork moest eten en dat deed ik toen half maar t leek er niet echt op, daardoor raakte ik erg gestrest en ging ik schreeuwen en dan gaan ze me uitschelden en naar boven schoppen. Ze hebben nu ook me telefoon afgepakt en ik heb huisarest, ik vind me ouders echt veel te streng en raak erg gestrest door ze. Ik ben trouwens 12 jaar.



Groetjes nienke
Ik heb ook soms momenten dat ik me ouders gewoon echt haat.

Het gaat niet altijd goed, maar dat is (helaas) het leven..



En over je gewicht moet je geen zorgen maken ! ik ben 14 en weeg denk meer dan jouw
hoii, ik heb een vraagje. Ik heb regelmatig ruzie met mijn ouders en als ik ruzie heb trappen ze me naar boven of schelden ze me uit. Is dit nu mishandeling?

Dit keer had ik ruzie omdat ik niet met mes en vork at en me moeder werd daardoor boos en legde uit hoe je met mes en vork moest eten en dat deed ik toen half maar t leek er niet echt op, daardoor raakte ik erg gestrest en ging ik schreeuwen en dan gaan ze me uitschelden en naar boven schoppen. Ze hebben nu ook me telefoon afgepakt en ik heb huisarest, ik vind me ouders echt veel te streng en raak erg gestrest door ze. Ik ben trouwens 12 jaar.



Groetjes nienke





Heej,



Volgens mij is dat idd mishandeling,

ik denk nl. niet dat de meeste ouders hun kinderen uitschelden of schoppen.

Maar je bent niet de enige, mijn ouders hebben ook geen moeite me uit te schelden of me pijn te doen.

Ik praat nu met een school maatschappelijk werker over mijn thuissituatie,

dat helpt, hij begrijpte me en ik ben nu meer open naar andere mensen toe. :)

Ik geef  iig om je en wens je veel sterkte!

Ik hoop dat je er wat aan hebt als je dit leest.



Groetjes van Christine 🙂
Hey,

Ik snap waarover je het hebt. Soms haat ik ze en soms hou ik van ze. Het kunnen soms zulke gemene mensen zijn

Ze trappen je soms echt de grond in en laten je geloven dat je een heel slecht mens bent. Nou, zo zijn die van mij in ieder geval wel.

Soms slaat mijn moeder me. Ik heb het met mijn vriendinnen nooit over mijn thuissituatie. Alleen over dat ik mezelf snijd. Omdat ik bang ben dat ze het over mijn thuissituatie wel durven te vertellen aan vertrouwenspersonen. Maar over het snijden doen ze dat gelukkig niet. In ieder geval wens ik je echt heel veel sterkte!

X
ik heb hetzelfde, mijn vader word heel snel boos en trapt me dan ook naar boven. hij gaat schreeuwen en trapt tegen de deur tegen me bed of wat dan ook wat dichtbij hem ligt, mijn moeder is verder wel lief alleen ze is volgensmij bang voor mijn vader, ze zegt er nooit wat van als hij boos is en doet net alsof er niks aan de hand is terwijl ik dan soms echt op het zelfmoordpunt sta... rotouders :c. mijn mobiel is trouwens ook afgepakt omdat ik niet naar een tennistoernooi wou beste rede ooit. niet dus
Hee , bij mij ook als ik ook maar iets zeg altijd ruzie .. en ze willen nooit weten wat ik eigelijk vind en waarom en ze willen gewoon Niet luisteren en ik voel me er erg kut om , jammer maar t is niet anders denk ik soms net zoals gister er kwam n vriendin slapen en ze liep de hele tijd te gillen en schreeuwen en nu is me pa boos omdat ik er iets van wat had moeten zeggen tegen haar (wat ik ook meederdere keren had gedaan) maar zij gwn niet luisterde  en nu mag ik dus niet lasergamen met mn klasje



dus daar hebbenw ennu weer ruzie om ..
Je moeder moet haar mond houden 50 kilo is hartstikke ligt man. Ik ben 13 en ik weeg 50 kilo. Je moet je moeder niet geloven
Mijn ouders ook, ik weet nog dat ik 10 was, toen zaten mijn ouders heel erg te klagen dat ik te dik was en mijn vader ( die ik altijd niet heb gemogen, want hij denkt altijd dat hij alles weet en doet dan heel eigenwijs, hij zegt super vaak als ik iets weiger wat hij vraagt: ja je wilt zeker weer iets slecht doen, he? Moet je eens naar die anderen kinderen kijken niemand is zoals jouw, je moet altijd een freak zijn en zich niet normaal gedragen)

Ik moest die tijd elke dag verplicht 500 keer touwtjes springen en als het niet in een keer 50 zijn moet ik opnieuw beginnen en als ik wat meer at zaten zij gelijk weer te zeiken.

Door mijn ouders zegt iedereen in mijn familie dat ik te dik ben als ze me zien en ook door hun scheld mijn broertje en mijn oudere neef mij uit voor varken of dikzak, vetzak, als zij het even niet naar hun zin hebben.
Mijn ouders waren en zijn altijd veel aardiger tegen mijn broertje dan mij, ik moest toen ik 10 was al helpen in de restaurant en mocht alleen op ene schooldag van 3 tot 4uur 30 spelen en dan moest ik terug komen anders krijg ik straf mijn broertje is al 13 en komt elke dag na 6uur thuis en er gebeurt niets. Toen ik in de eerste klas een keer een onvoldoende haalde, heeft mijn moeder mijn mobiel afgepakt en mocht ik een maand lang niet op alle apparaten waar je je mee kon vermaken. Mijn broertje staat nu in de eerste gemiddeld bijna voor alle vakken een onvoldoende en wat gebeurt er? Niets!

Als broertje iets verkeerds doet en ik boos wordt en het tegen mijnmoeder zegt, zegt ze altijd: hij is nog klein. Ik wil alrijd zograag in haar gezicht zeggen: Dat zei jij ook toen ik 10 was en hij 7 en nu zeg je dit wanneer hij al 13 is! Waaron bedenk jij je nooit dat ik ook klein ben en ik het hem niet schuldig ben, ik moet alles dorn voor hem, zijn suprise maken, zijn eten klaarmaken, zij borden wassen, zijn spullen opruimen en wat doet hij? Niets, hij is gewoon een verwend rot kind, die altijd maar zeurt dat ik niet aardig tegen hem ben, maar dat lijkt me wel logisch als ik altijd 100 keer moet zeggen dat hij zijn troep moet opruimen en nooit luistert

en mijn mama word misschien gekozen als nieuwe schepen op het gemeente huis en daarvoor is er een hele campanje, dus nu mag er niet gebeuren of in de kranten komen.
ze zouden er absoluut niet mee kunnen lachen. want moest er iets gelekt worden dat we met ons gezin naar zo iets moeten kan het zijn dat ze die job niet krijgt.

 

ik snap je struggle maar dit gaat nu om jou en als je ouders je uitschelden is dit niet oké!! Je kan echt zelf een kinderpsycholoog contacteren en daar heengaan terwijl je tegen je ouders zacht dat je naar een vriend bent. Dan kan je na de hele campagne het tegen je ouders vertellen maar je moet wat doen want dit is echt niet oké 

 


Reageer