de titel van mijn bericht klinkt waarschijnlijk een beetje erg :s
maar het is dan ook zo, soms kom ik goed overeen met hen
maar ik kan geen een gesprek houden met mijn mama of papa zonder
dat het uitloopt op een ruzie.
het gaat dan over de stomst dingen maar elke dag voel ik me slechter en slechter door hen.
mijn mama zaagt altijd over mijn gewicht en mijn papa over mijn punten.
niet dat deze allebij zo dramatisch zijn ik ben 15 en weeg 50 kg, en ik heb 65 % op school.
maar ik hou er gewoon niet van dat ze mij altijd uitschelden enz...
als ik er iets van zeg dan doen ze of ik chinees spreek.
ik weet niet meer wat ik moet doen.
ik wil nooit thuis zijn .
help?
thanks xx miss lovely
hmm, Dat probleem had ik ook, En toen begon ik mezelf te verminken , Maar praat er eens met iemand over, En vraag of diegene dan met je ouders daarover wilt praten , En dan kunnen jij en je ouders samen een gesprek aan onder begeleiding.. x
ik had juist het zelfde probleem, maar sinds ongeveer 2 maanden ben ik gestopt met mij te snijden.
maar ik weet niet of ik er met iemand kan over praten. ons gezin is voor de buitenwereld 'perfect'
en mijn mama word misschien gekozen als nieuwe schepen op het gemeente huis en daarvoor is er een hele campanje, dus nu mag er niet gebeuren of in de kranten komen.
ze zouden er absoluut niet mee kunnen lachen. want moest er iets gelekt worden dat we met ons gezin naar zo iets moeten kan het zijn dat ze die job niet krijgt.
wat vervelend voor je dat je zo een slechte relatie met je ouders hebt
ik kan je heus wel begrijpen dat het niet gemakkenlijk is.
maar ga er eens met een vertrouwenspersoon over praten,je ouders moet niets te weten dat je ernaar toegaat,alleen als jij dat wil
zij/hij kan helpen een oplossing te zoeken,en ermee leren om te gaan.
je ouders zouden je niet uit mogen schelden
dat beschaigt je zelfvertrouwen.
denk er eens over na om er toch met iemand over te praen,jij kan beslissen wat er gebeurd en wat niet.
serkte
nadia-xx
hoi
wat vervelend voor je dat je zo een slechte relatie met je ouders hebt
ik kan je heus wel begrijpen dat het niet gemakkenlijk is.
maar ga er eens met een vertrouwenspersoon over praten,je ouders moet niets te weten dat je ernaar toegaat,alleen als jij dat wil
zij/hij kan helpen een oplossing te zoeken,en ermee leren om te gaan.
je ouders zouden je niet uit mogen schelden
dat beschaigt je zelfvertrouwen.
denk er eens over na om er toch met iemand over te praen,jij kan beslissen wat er gebeurd en wat niet.
serkte
nadia-xx
mijn zelfvertrouwen is al beneden alle peil. dat is al lang :s en er zijn wel vriendinnen waarmee ik er over praat maar die nemen dat niet serieus. en mijn ouders zeggen dat ze wel mogen schelden, omdat ze mijn ouders zijn... ik kan toch niet beslissen? het zijn en blijven MIJN ouders...
xx
Misschien zijn er momentjes dat je boos bent op je ouders, om wat voor reden dan ook. Maar je ouders doen veel voor je, misschien zonder dat je het door hebt. Ze hebben je groot gebracht en doen nu echt nog wel veel dingen voor je. Het lijkt misschien niet zo, maar het is echt zo.
Ben trots op je ouders, want je hebt ze maar 1 keer in je leven, en als ze er niet meer zijn, dan heb je er spijt van. Geloof me.
xxx
ten eerste, ik ben ook 15. ik ben 1m63 en 59/60 kilo.
ik weet niet hoe lang je bent, maar bereken je bmi
eens, als je een gezond gewicht hebt is het toch goed lijkt me?
Probeer een keer rustig met je ouders te praten,
over je gewicht en je cijfers.
Probeer samen oplossingen te vinden,
ja ik weet dat je ouders waarschijnlijk niet meteen willen meewerken,
blijf het proberen, geef niet op.
Uiteindelijk proberen ze het wel,
als je gewicht echt een probleem is,
ga dan met zen allen gezonder eten en meer bewegen.
Ga evt. samen aan je huiswerk,
of laat ze zien dat je echt hard werkt.
Erover praten is altijd de beste oplossing ;)
xxx succes!
nadia-xx
Dit keer had ik ruzie omdat ik niet met mes en vork at en me moeder werd daardoor boos en legde uit hoe je met mes en vork moest eten en dat deed ik toen half maar t leek er niet echt op, daardoor raakte ik erg gestrest en ging ik schreeuwen en dan gaan ze me uitschelden en naar boven schoppen. Ze hebben nu ook me telefoon afgepakt en ik heb huisarest, ik vind me ouders echt veel te streng en raak erg gestrest door ze. Ik ben trouwens 12 jaar.
Groetjes nienke
Het gaat niet altijd goed, maar dat is (helaas) het leven..
En over je gewicht moet je geen zorgen maken ! ik ben 14 en weeg denk meer dan jouw
hoii, ik heb een vraagje. Ik heb regelmatig ruzie met mijn ouders en als ik ruzie heb trappen ze me naar boven of schelden ze me uit. Is dit nu mishandeling?
Dit keer had ik ruzie omdat ik niet met mes en vork at en me moeder werd daardoor boos en legde uit hoe je met mes en vork moest eten en dat deed ik toen half maar t leek er niet echt op, daardoor raakte ik erg gestrest en ging ik schreeuwen en dan gaan ze me uitschelden en naar boven schoppen. Ze hebben nu ook me telefoon afgepakt en ik heb huisarest, ik vind me ouders echt veel te streng en raak erg gestrest door ze. Ik ben trouwens 12 jaar.
Groetjes nienke
Heej,
Volgens mij is dat idd mishandeling,
ik denk nl. niet dat de meeste ouders hun kinderen uitschelden of schoppen.
Maar je bent niet de enige, mijn ouders hebben ook geen moeite me uit te schelden of me pijn te doen.
Ik praat nu met een school maatschappelijk werker over mijn thuissituatie,
dat helpt, hij begrijpte me en ik ben nu meer open naar andere mensen toe. :)
Ik geef iig om je en wens je veel sterkte!
Ik hoop dat je er wat aan hebt als je dit leest.
Groetjes van Christine 🙂
Ik snap waarover je het hebt. Soms haat ik ze en soms hou ik van ze. Het kunnen soms zulke gemene mensen zijn
Ze trappen je soms echt de grond in en laten je geloven dat je een heel slecht mens bent. Nou, zo zijn die van mij in ieder geval wel.
Soms slaat mijn moeder me. Ik heb het met mijn vriendinnen nooit over mijn thuissituatie. Alleen over dat ik mezelf snijd. Omdat ik bang ben dat ze het over mijn thuissituatie wel durven te vertellen aan vertrouwenspersonen. Maar over het snijden doen ze dat gelukkig niet. In ieder geval wens ik je echt heel veel sterkte!
X
dus daar hebbenw ennu weer ruzie om ..
Ik moest die tijd elke dag verplicht 500 keer touwtjes springen en als het niet in een keer 50 zijn moet ik opnieuw beginnen en als ik wat meer at zaten zij gelijk weer te zeiken.
Door mijn ouders zegt iedereen in mijn familie dat ik te dik ben als ze me zien en ook door hun scheld mijn broertje en mijn oudere neef mij uit voor varken of dikzak, vetzak, als zij het even niet naar hun zin hebben.
Als broertje iets verkeerds doet en ik boos wordt en het tegen mijnmoeder zegt, zegt ze altijd: hij is nog klein. Ik wil alrijd zograag in haar gezicht zeggen: Dat zei jij ook toen ik 10 was en hij 7 en nu zeg je dit wanneer hij al 13 is! Waaron bedenk jij je nooit dat ik ook klein ben en ik het hem niet schuldig ben, ik moet alles dorn voor hem, zijn suprise maken, zijn eten klaarmaken, zij borden wassen, zijn spullen opruimen en wat doet hij? Niets, hij is gewoon een verwend rot kind, die altijd maar zeurt dat ik niet aardig tegen hem ben, maar dat lijkt me wel logisch als ik altijd 100 keer moet zeggen dat hij zijn troep moet opruimen en nooit luistert
en mijn mama word misschien gekozen als nieuwe schepen op het gemeente huis en daarvoor is er een hele campanje, dus nu mag er niet gebeuren of in de kranten komen.
ze zouden er absoluut niet mee kunnen lachen. want moest er iets gelekt worden dat we met ons gezin naar zo iets moeten kan het zijn dat ze die job niet krijgt.
ik snap je struggle maar dit gaat nu om jou en als je ouders je uitschelden is dit niet oké!! Je kan echt zelf een kinderpsycholoog contacteren en daar heengaan terwijl je tegen je ouders zacht dat je naar een vriend bent. Dan kan je na de hele campagne het tegen je ouders vertellen maar je moet wat doen want dit is echt niet oké
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.