Dus ik was gisteren erg moe en had een kort lontje. Als ik boos ben doe ik vaak dingen waar ik later spijt van heb. Gisteren was het toppunt. Ik ben weggelopen.
Ik heb al sinds mijn tiende dat ik dreig om naar mijn oma te gaan, dat zeg ik als ik heel boos ben.
Gisteren was ik boos omdat ik bijna geen privacy heb. Ik ben haast alleen maar op mijn kamer om te slapen.
Mijn ouders zijn om een of andere reden bang dat ik online met iemand klets, geen idee waarom. Gisteren moest ik perse beneden gaan tekenen, terwijl mijn ouders een film aan het kijken waren. Het is een 16+ film en ik ben 13, en ik krijg vaak nachtmerries van zulke films. Maar als ik beneden zit, ga ik alsnog meekijken, krijg ik dus nachtmerries en mijn tekening komt niet af.
Ik was zo boos, dat ik mijn schooltas heb ingepakt, mijn telefoon heb gepakt en de accu van mijn elektrische fiets. Ik was met mijn suffe brein van plan om naar mijn oma te gaan. Die woont zo'n 30 minuten fietsen, met een elektrische fiets, bij ons vandaan.
Toen ik naar buiten liep, pakte mijn ouders de accu af. Geen probleem dacht ik. Ik ga wel zonder accu fietsen.
Mijn moeder draaide de deur op slot en zei dat als ik weg wilde, maar moest lopen. Dus dat heb ik gedaan. Ik was ongeveer na een halfuur lopen, 3 kilometer verder toen mijn moeder aankwam rijden. Ik ben maar ingestapt, want dat lopen hiel wel om af te koelen. Ik ben met haar meegegaan naar aikido, en ik mocht meedoen.
Toen ik om half elf ‘s avonds thuis kwam, mijn moeder en ik hadden het goedgemaakt en erover gehad. Ook heeft ze ontdekt dat ik op het forum zit.
Ik heb die boosheid en dingen niet kunnen loslaten van mijn vader, waarmee het ook nog niet goed is. Hij negeerd me al sinds gisteravond, en ik geef hem gelijk. Ik heb iets enorms doms gedaan.
Ik heb het niet eens slecht thuis, zoals
Dus dit is er gebeurt.
Ik voel me heel schuldig en ik wil het graag terugdraaien, ookal kan dat niet.