ik ben niet het probleem! mijn vader is het!

  • 8 May 2022
  • 1 reactie
  • 84 Bekeken

Badge

ik heb nodig advies nodig!

ik ben een meisje van 16 jaar en ben ook al 16 jaar in therapie. ik ben er nu eindelijk vanaf omdat ik niet meer verder te behandelen ben. de psychologen en mijn ouders zijn zo gefocust op dat het probleem bij mij en mijn hoofd ligt, dat ik er gek van wordt! hoe vaak ik ze ook probeer te vertellen dat de reden is dat ik me gedraag als hoe ik me gedraag komt doordat ik in het verleden mentaal en fysiek ben mishandelt. elke keer als ik er over begin zeggen ze “ja maar je moet het verleden achter je laten” “je doet er veelste overdreven over” “je vader bedoelde het vast niet zo”. ik ben het helemaal zat! en het ergst is ook nog dat iedereen om me heen doet alsof ik gek ben! mijn vader staat absoluut niet open voor therapie voor hemzelf en ontkent alle problemen die duidelijk met me aan de hand zijn! iemand help me aub!!!

kan iemand mij advies geven hoe ik hiermee om moet gaan? heeft iemand hier ook ervaring mee? wat kan ik het beste doen om mijn vader in therapie te krijgen? hoe zorg ik er voor dat mensen me serieus nemen en echt gaan luisteren?


1 reactie

Reputatie 7
Badge +4

Hey @pubertje26 

Leuke naam, maar je hebt zeker gelijk dat een opstandig kind/puber niet altijd het probleem is.

Vroeger toen ik bij de crisisdienst kwam met mn ouders zag mijn vader ook niet wat er mis was, want ik was diegene die niet wou veranderen. Pas toen ik bij een gezinstherapie rondom autisme kwam, veranderde hij. Bij jou gaat het echter niet alleen om begrip, maar ook om mishandeling door je vader (ik ga er vanuit dat je moeder er buiten staat). Een van de zo niet het vervelendste wat je als kind mee kan maken.

Het lastige hieraan is wel dat je geluk moet hebben met je behandelaars, want de ene keer doen ze er iets mee en bij jou helaas niet. Een therapeut is alleen niet de enige volwassene op aarde. Misschien helpt het als een volwassene die je vertrouwt samen met jou en je ouders het gesprek aan gaat. Voordat de gezinstherapie startte hielp het mij om met volwassen mensen te praten om vervolgens met mn ouders in gesprek te gaan omdat je dan ‘voorbereid’ bent.

Groetjes DaVinci 

Reageer